سلام به تویی که از بین این همه پست این یکی رو برای خوندن انتخاب کردی :-)
امشب به طور خیلی اتفاقی و بعد از مدتها گشتی توی #کست_باکس زدم و اتفاقی با #رادیو_ ماجرا اشنا شدم، یه پادکست که توی حوزه #سفر و #سفرنامه فعالیت میکنه.
مثل همیشه به سراغ اولین اپیزود پادکست رفتم که عنوان جالبی داشت سفر به سرزمین زنان آبی پوش.
همیشه برام جالب بوده که برخلاف همه چیزهایی که طالب از زنان افغانستان گرفته، هیچ وقت نتونسته رنگ رو از اونها بگیره. به قول دوست عزیزی که میگفت چادرهای آبی نماد زنهاییست که هرگز دست از مبارزه نمیکشند.
برگردیم به پادکست: راوی توی این قسمت با دختری به اسم نوا جمشیدی مصاحبه میکنه که تنها چند هفته بعد از سقوط دولت افغانستان پا به این کشور میگذاره و به مدت دو ماه مهمان مردم نازنین این کشور میشه.
نوا حرفای زیادی برای گفتن داره از جای خالی مجسمه بودا در شهر بامیان یا شهر نظامی قندهار و طالبهای عمارت اسلامی گرفته تا رفتن به کوههای پامیر و بودن در کنار قوم منحصربفرد قرقیز.
نوا کاری رو انجام داده که برای خیلی از ما تا ابد یک آرزو خواهد بود. سفر به سرزمین مردمی که خیلی از ما به غلط و از روی جهل و نابخردی اونهارو مردمی جنگزده و بدون تمدن در نظر میگیریم. زبان و لباسهاشون رو زشت و نماد بدوی بودن میبینیم.
نوا در عین همه مشکلات و مصائب این مردم سختکوش تمدن و فرهنگ غنی و پربار این ملت رو به چشم نظاره کرده و با ما به اشتراک میگذاره.
در مورد این اپیزود و خاطرات نوا میشه ساعت ها حرف زد و نظر داد اما به جای همه اینها بهتون توصیه میکنم خودتون به این قسمت از پادکست ماجرا گوش بدید و لذت ببرید تا شاید اینبار با دید بازتری به این همسایه عزیز و خویشاوند باستانی توجه کنید. شاید اونوقت شما هم مثل من به این نتیجه برسید که قطعا تعصب و حمیت خطرناکترین بیماری هست که یک ملت میتونه دچارش بشه و از درون شروع به متلاشی شدن بکنه.
اینم لینک این گفتگو
و اینم لینک خود سفرنامه نوا در سایت لست سکند<br/>
پ.ن 1 ممنون از نوا جمشیدی بابت شجاعتش در این سفر و به اشتراک گذاری خاطرات این سفر بینظیر
پ.ن2 مدتها پیش قسمتی از #رادیو_دال با آرش رو گوش دادم به نام فاطمه از پل سرخ که داستان فاطمه دختر افغانستانی هستش که بعد از سالها زندگی و تحصیل در ایران تصمیم میگیره به افغانستان برگرده و کشورش رو بسازه اما بعد از مدتی طالب حکومت رو بدست میگیره و همه چیز یک شبه عوض میشه. این اپیزود از نگاه یک زن افغانستانی که به چشم تغییرات یک شبه افغانستان بواسطه حکومت طالبان رو دیده.