مولان

خیلی ها باور دارن هالییود مدتهاست که از دوره اوجش فاصله گرفته این ادما میگن فیلم خوب هست نه که اصلا نباشه اما خیلی انگشت شماره.

توی چند سال اخیر هالیوود ثابت کرده که این نظر کاملا درسته و اسکار و همه این جار و جنجال ها مثل هر جشنواره دیگه ای توی دنیا بوی بد سیاست رو گرفته اما این وسط یه چیزی برای من مسلم شده اونم اینکه وقتی اسطوره هامونو قدر ندونیم یه عده دیگه میان و اونجوری که خودشون دلشون میخواد قصه رو تعریف میکنن و اگه بخوام رک باشم باید بگم که به راحتی هر چه تمام تر گند میزنن توی قصه.

شاید بخواین بدونین از کجا به این کشف بزرگ رسیدم.

راستشو بخواین چند سالیه که دیگه فیلمای قهرمانی و ابر قهرمانی مارول یا هر کمپایی هالیوودی دیگه ای رو تماشا نمی کنم.

نقد که بهشون زیاده از تم تینجریشون و فیلمنامه های ضعیف گرفته تا برسیم به اینکه قهرمان قصه همیشه فرزند بابای مقدر دنیا یعنی امریکاست.

اما همونطور که گفتم مشکل من اینا نیست چون این فیلما از بطن خود جامعه امریکایی بوجود میان و محصول همین فرهنگ هستن. مشکل من اون دسته از فیلم هاست که مال جامعه و فرهنگ دیگه ایه و هالیوود به راحتی هرچه تمام تر به خودش اجازه میده بواسطه شهرتی که داره همه اینا داستان ها رو به تصویر بکشه و گند بزنه به هر حس و خاطره ای که ما از این داستان ها داریم.

دیشب اما بالاخره این طلسم شکسته شد و بخاطر ارادتی که به "مولان" دارم تصمیم گرفتم که بشینم و ورژن2020 این افسانه چینی رو تماشا کنم. باید بگم که شروع فیلم خوب بود اما هر چه قدر که به نیمه های فیلم نزدیک میشدم از تصمیمم بیشتر پشیمون میشدم تا در نهایت با تموم شدن فیلم تصمیم گرفتم قید اینترنتی که باهاش فیلم رو دانلود کردم بزنم و نسخه مورد نظر رو برای همیشه از صحنه روزگار محو کنم تا کس دیگه ای مثل من به این میزان حرص نخوره.

اگر کمی درمورد تاریخ چین و جهانبینی کنفسیوسی بدونین متوجه میشین که جامعه اون زمان چین نسبت به زن چه نگرشی داشته و درست از دل همین جهان بینی تاریخی، دختری وجود میاد که پا از مرتبه خودش فراتر میزاره و تبدیل به یه افسانه میشه که البته همه اینها به اسونی چیزی که این نسخه میگه نبوده و نیست و اگه بخوام راستشو بگم توی این مورد من ورژن کارتونی رو ترجیح میدم به این فیلم به اصطلاح سینمایی.

احساس میکنم این همه شاخ و برگ اضافه به داستان ارزش و هویت تاریخی اونو به یغما میبره و از طرفی برام سوال بود که چین خودش یکی از بزرگترین کمپانی های فیلم سازی چهان رو داره چرا این فیلم رو نساخته و اجازه داده هالییود چنین نسخه ضعیفی ازش بسازه که بازم رسیدم به همون حرف اولم. سیاست چنان خودش رو به هرچیزی پیوند زده که برای انجام هر کاری باید به ابعاد سیاسیش نگاه کنیم و شک دارم جمهوری خلق چین دلش بخواد مردم کشورش از مولان افسانه ای تبعیت کنن پس در نهایت هالیوود دست بکار میشه و چیزی رو به خورد مخاطب میده که ذره ای به هویت بنیادینش شباهتی نداره.

پس شد انچه شد...

تا یادم نرفته بگم که فیلم مال کمپانی دیزنیه ولی خوب بازم از اصل ماجرا چیزی کم نمی کنه.

خلاصه کلامم اگه این فیلمو تماشا کردین نگین نگفتم..........