بر اساس آمارهای رسمی، در سال هزار و چهارصد بیش از ۳۶ میلیون وسیله نقلیه در ایران تردد می‌کردند که با کسر موتورسیکلت‌ها، خودروهای باری، سنگین و کشاورزی، ۱۸.۴ میلیون دستگاه خودروی سواری در ایران وجود داشته است. این یعنی بیش از ۷۳ میلیون حلقه لاستیک سواری در حال چرخش که موضوع این مقاله اند.
بطور متوسط، هر خودروی سواری هر ۴ سال نیاز به تعویض تمام لاستیک ها دارد. این گزاره را می توان به عنوان یک فرض، اینگونه دید که هر خودروی سواری در سال نیاز به تهیه ی یک حلقه لاستیک دارد. اگر با توجه به تنوع و تعداد خودروهای موجود در کشور و همچنین سایزهای لاستیک مورد استفاده ی آنها، قیمت فرضی یک حلقه لاستیک را در سال ۱۴۰۰ معادل یک میلیون تومان در نظر بگیریم، بنابراین می توان اینگونه نتیجه گرفت که با فرض ثبات قیمت، سالانه بطور متوسط مبلغی بیش از ۱۸ همت (هزار میلیارد تومان) صرفا برای خرید لاستیک سواری در کشور جابجا می شود. به این عدد باید هزینه های مربوط به حمل لاستیک خریداری شده یا سفر درون شهری برای دریافت آن و عوارض جانبی آنها مانند افزایش مصرف سوخت، ایجاد ترافیک، بروز تصادف، افزایش آلودگی هوا و ... را هم برای دریافت لاستیک خریداری شده و هم برای حمل لاستیک معیوب و ضایع شده به منظور بازیافت یا دپو اضافه کرد که در این نوشته مورد هدف نیست.
این ارقام در حالی است که لاستیک بصورت مناسب نگهداری شود و بطور یکنواخت ساییده شده و به پایان عمر مفید خود برسد. اما خوب می دانیم که همیشه اینطور نیست!
برای خواندن ادامه ی مطلب، روی لینک زیر بزنید:
