پلاستیک اختراع بزرگ نوع بشر است. و همچنین یکی از مهم ترین محصولات صنعتی است که کاربردهای زیادی در زندگی دارد.
هم برای مصرف کننده نهایی و هم برای مصرف کنندگان صنعتی، زمینه استفاده به عنوان یکی از وسیع ترین مواد شناخته می شود. بنابراین، انتظار می رود که تنوع فنی، مکانیکی و زیبایی شناسی محصولی که در چنین طیف وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد، وجود داشته باشد. توانایی ارائه این تغییرات را می توان از طریق دو مفهومی که به طور مکرر در تولید پلاستیک با آن مواجه می شود، به دست آورد. به طور خلاصه، بیایید این دو مفهوم را که می توان در عنوان اصلی افزودنی های پلاستیک جمع آوری کرد، بررسی کنیم.
پیشنهاد مطالعه: انواع مستربچ افزودنی
این دو اصطلاح اغلب حتی در بین تولید کنندگان مواد پلاستیکی و مصرف کنندگان صنعتی مخلوط می شوند. هر دو از نظر روش تولید مشابه هستند، اما با نتیجه ای که ایجاد می کنند، یعنی جهت استفاده از محصول متفاوت هستند.
مستربچ یک فرم گرانولی از پودر شیمیایی است که در تولید پلاستیک استفاده می شود که خواص دیگری مانند رنگ، بو، ضد پوسیدگی و ... می دهد که برای افزودن به پلاستیک در نظر گرفته شده است. این مخلوط از مخلوطی از پلیمرها و رنگدانه های آلی یا معدنی تشکیل می شود. گرانول در طول تولید به مواد اولیه آن اضافه می شود. اثر کاهش هزینه دارد.
کامپوندینگ فرآیند تهیه پلاستیک با فرمولاسیون خاص با اختلاط پلیمرها و مواد افزودنی با یکدیگر برای دستیابی به خواص مطلوب است. ترکیبات اغلب مخلوطی از کوپلیمرهایی مانند ABS، SAN، SMA، و ... همراه با افزودنی هایی مانند آنتی اکسیدان ها، تثبیت کننده های UV یا سایر خواص هستند. گاهی اوقات الیاف شیشه یا مواد مشابه برای افزایش استحکام کلی ترکیب اضافه می شود. این مخلوط ها به طور خودکار ترکیبات ثابتی را در فرآیند تولید خود حمل می کنند.
ترکیب به طور مستقل و بدون نیاز به مخلوط کردن مواد دیگر در فرآیند تولید استفاده می شود. بنابراین ترکیبات اغلب برای محصولات نهایی که به استحکام مکانیکی و ویژگی های فنی بالا نیاز دارند استفاده می شود.
