شاید با دیدن عنوان این مقاله بسیار متعجب شده باشید چراکه تویوتا پریوس یکی از محبوب‌ترین و خوش‌نام‌ترین سدان های هیبریدی در دنیا است که نسل چهارم آن به خیابان‌های ایران نیز راه پیدا کرده است. نقاط قوت تویوتا پریوس به حدی بوده است که بتواند چون ستاره‌ای در بازارهای جهانی بدرخشد و پرچم‌دار کمپانی تویوتا در رقابت با سایر خودروهای هیبریدی باشد. اما ازآنجایی‌که هر خودرویی تماماً بی‌نقص نیست، تویوتا پریوس نیز از این قاعده مستثنا نیست و معایب خاص خود را دارد. در ادامه با این مقاله از مجله همراه مکانیک باشید، تا شمارا با معایب سوغات هیبریدی سامورایی‌ها آشنا کنیم.
میخوای ببینی ماشینت چند شده؟ کلیک کن!
طراحی ظاهری غیرمتعارف تویوتا پریوس اگرچه موضوع جدیدی نیست و خودروهای بسیار دیگری نیز در بازار وجود دارد که از طراحی‌های متفاوتی بهره می‌برند، اما به‌عنوان نقطه قوت این خودرو شناخته نمی‌شود. آنچه واضح است طراحی پریوس نسل چهار تنها بر پایه تحلیل‌های هندسی و فرمول‌های آئرودینامیک صورت گرفته است و هیچ نشانه‌ای از ذوق و هنر و زیبایی‌شناسی در آن دیده نمی‌شود. زیاده‌روی در استفاده از المان‌های هندسی با خطوط شکسته تنها در جهت رعایت اصول علم آئرودینامیک صورت گرفته است و درنهایت خبری از جذابیت و زیبایی نیست. در کل پریوس به‌هیچ‌عنوان خودرو زیبایی نیست و ازلحاظ طراحی ظاهری به‌سختی انتظارات را برآورده می‌کند.
طراحی نامتعارف این خودرو در بخش داخلی نیز ادامه‌دار بوده است و با کابینی به سبک سفینه‌های فضایی روبرو هستیم. انتقال نمایشگر صفحه کیلومتر به میانه داشبورد که نتیجه‌ای جز حواس‌پرتی راننده را در پی نداشته است و انتقال اهرم تعویض دنده به کنسول جلویی خودرو که بیشتر شبیه به کلیدهای سیستم تهویه است تنها بخشی از این طراحی غیرمعمولی است. شیب زیاد سقف و شیشه عقب عملاً جایی برای سرنشینان بلندقد در قسمت پشتی باقی نگذاشته است و در کل اگرچه طراحان پریوس تمام تلاششان را برای طراحی خلاقانه به کار بسته‌اند اما خروجی کار چندان چنگی به دل نمی‌زند و مشتریان به طراحی‌های متعارف و جذاب سایر خودرو‌ها راغب‌تر هستند.
در کمال ناباوری، پیشرانه ۱.۸ لیتری پریوس توانایی تولید ۹۵ اسب بخار قدرت را دارد که نهایتاً در تعامل با دو پیشرانه الکتریکی، خروجی آن به ۱۲۱ اسب بخار می‌رسد. با این اعداد و ارقام می‌توان به‌آسانی دریافت که با خودرویی چالاک و پرشتاب طرف نیستیم. شتاب صفرتا صد 11 ثانیه‌ای این خودرو نیز شاهدی بر عملکرد نه‌چندان جالب مجموعه فنی تویوتا پریوس است.
پریوس در تیپ‌های مختلفی در ایران عرضه‌شده است و بیشترین تعداد موجود از این خودرو تیپ C آن است. اما آنچه جای تعجب بسیار دارد این نکته است که پریوس فاقد برخی تجهیزات حداقلی مانند سانروف، صندلی‌های جلوی برقی، و یا حتی روکش چرمی صندلی‌ها است که در این کلاس و سطح پذیرفته نیست. ناگفته نماند تیپ‌های پایه به‌طورکلی با فقر امکانات رفاهی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
ازآنجایی‌که خودروهای هیبریدی در مقایسه با خودروهای معمولی پیچیدگی‌های فنی بیشتری دارند، تعمیرات آن‌ها پرهزینه‌تراست و نیاز به تعمیرکاران متخصص خود را دارد. از سویی دیگر، باتری خودروهای برقی-هیبریدی در طول زمان استهلاک بالایی دارند و هزینه تعویض قطعات آن نیز بسیار بالا است.
در کل باید گفت که اگرچه مزایای این سدان جمع‌وجور هیبریدی کم نیست اما معایب آن نیز نباید ازنظر دور بماند چراکه این موارد بر بازار خریدوفروش دست‌دوم این خودرو تأثیرگذار بوده است . رقبایی چون سوناتا هیبرید یا تویوتا کمری هیبرید در مقابل پریوس گزینه‌های متعارف‌تر و منطقی‌تری به نظر می‌رسند. درنتیجه بهتر است پیش از خرید این سدان ژاپنی تمامی موارد یادشده در این مقاله را بررسی کنید و سپس نسبت به خرید آن اقدام نمایید.
مطالعه مقالات زیر را از دست ندهید
