ایران یکی از کشور‌هایی بوده است که بعد از انقلاب و اعلام استقلال، از سوی کشور‌های استعمارگر و سازمان‌های بین المللی به روش‌های مختلف قربانی تروریسم دولتی بوده است و نه تنها از سوی سازمان‌های بین‌المللی مورد حمایت قرار نمی‌گرفته است بلکه همواره دعوت به سکوت و خویشتن‌داری در برابر اقدامات تجاوزکارانه دولت‌های تروریسم شده است. از طرف دیگر اگر ایران از خود دفاع مشروعی هم انجام می‌داده، از سوی سازمان‌های بین‌المللی مورد مواخذه قرار می‌گرفته و با استفاده از قوانین بین‌المللی فشار و تحریم‌های مختلفی علیه ایران اتخاذ می‌کردند.
در حال حاضر اسناد بین‌المللی، به خصوص منشور ملل متحد از دولت‌ها دعوت می‌کند تا اختلافات خود را به شیوه مسالمت آمیز حل کنند و از هر گونه اقدامی که متضمن استفاده از زور است خودداری ورزند. منشور ملل متحد مقرراتی دارد که بر اساس آن، قوه قهریه تنها، می‌تواند در مورد دفاع مشروع و در پاسخ به حمله مسلحانه مورد استفاده قرار گیرد و یا در صورتی که شورای امنیت تایید کند و با هماهنگی آن باشد می‌تواند از خود دفاع کند. و این خلا باعث شده است که کشور های قلدر مآب از این قوانین به نفع خود سوء استفاده کنند و آن را مستمسکی برای اعمال تجاوزکارانه خود قرار دهند و این تنها کشور های ضعیف تر هستند که مجبور به تبعیت از این قواینن و رویکرد جانب دارانه سازمان های بین المللی هستند.
مقابله به مثل، اعمال اقدامات تلافی جویانه و بازدارنده، بر مبنای اخلاق اصل مقابله به مثل، قاعده ای فطری و عقلائی است که بسیاری از آیات و روایات و نظرات فقهاء، دانشمندان و نظریه پردازان شرقی و غربی آن را تایید می‌نمایند و کشور‌های مختلف که توان و قدرت لازم را دارند از این مبنا برای دفاع از خود و دفع حملات احتمالی و تجاوزکارانه کشور های متخاصم استفاده می‌کنند.
امریکا و رژیم اسرائیل با حمایت سازمان‌های بین‌المللی با اینکه هزاران فرسنگ از ما دور هستند همواره کشور و مردم ما را مورد تهدید قرار می‌دادند و قصد براندازی حکومت اسلامی را داشته اند. از ابتدای انقلاب تا کنون موارد متعددی از تجاوز و تعدی آن‌ها علیه ایران می‌شود نام برد که دولت‌های مختلف رویکرد‌های متفاوتی در مقابله با این تهدید‌ها نشان داده‌اند. متاسفانه شاهد آن بوده‌ایم که اگر در برابر تجاوز سکوت پیشه کنیم و یا اقدام متقابلی انجام ندهیم، آمریکا و رژیم اسرائیل با قدرت و گستاخی بیشتر به اقدامات خود ادامه می‌دهند. اما زمانی که مقتدرانه جلوی دشمن ایستاده‌ایم و با اقدامات تلافی جویانه و بازدارنده، به دفاع از منافع ملی خود پرداخته ایم و با آن‌ها مواجه شده ایم، موفق عمل کردیم و مانع دست درازی دشمنان خود شده ایم.
متاسفانه در چند سال اخیر با روی کار آمدن گفتمان مذاکره و تعامل و نشان دادن ضعف و وادادگی دستگاه دیپلماسی در مقابل غرب و اروپا، شاهد آن بودیم که دشمنان ما جسارت بیشتری پیدا کرده‌اند و با ترور سرداران مقاومت، در راس آن سید شهدای مقاومت، شهید حاج قاسم سلیمانی و ترور دانشمندان هسته‌ای و موشکی و دفاعی مان، از جمله شهید دانشمند، محسن فخری‌زاده و همچنین خرابکاری‌های مداوم در صنعت هسته‌ای‌مان در پی تحقیر ملت سرافزار ایران هستند.
آیا بهانه قرار دادن مذاکرات برجام 1 در سال‌های گذشته و مذاکرات وین و برجام 2 در حال حاضر، توجیه مناسبی برای زیر پا گذاشتن خون شهدای ما می باشد؟ مگر در برجام 1 چه عاید کشور و ملت ما شد که در برجام 2 می‌خواهید بیشتر از آن را برایمان به ارمغان بیاورید؟ آیا به هر قیمتی باید پای میز مذاکره با کشور‌هایی که مستقیم و غیرمستقیم در پی ضربه زدن به کشور و ملت هستند نشست؟ تا کی قرار است با دیپلماسی ذلت پیش بروید و ملت ایران را سرافکنده و شرمسار کنید؟ این بود بلد بودن زبان دنیا؟ این بود آنچنان رونق اقتصادی و حل کردن مشکل آب مردم با مذاکرات؟
کشور ما دستگاه دیپلماسی می‌خواهد که بتواند از حق و حقوق این ملت دفاع کند و با عزت و احترام در مجامع بین المللی حاضر شود و از موضع قدرت به مذاکره بپردازد، نه ذلت و خواری. دولتمردانی که نگذارند خون شهدای ما زیر پاگذاشته شود. دولتی که سرافرازی و حفظ غیرت ملی سرلوحه اقدامات آنان باشد نه با اقدامات ذلیلانه خود عزت و بزرگی مردم ایران را لگد مال کنند.
شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران که به منظور تأمین منافع ملّی و پاسداری از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ و تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ایران، تشکیل شده است و به عنوان یک نهاد فراقوه‌ای مهمترین وزنه تصمیم‌گیری در سیاست خارجی و امور دفاعی و امنیتی کشور محسوب می‌شود، با اتخاذ تصمیم های عزتمندانه، آنطور که شایسته مردم ایران است، پاسخ کوبنده ای به رفتار های تجاوزکارانه دشمنان این مرز و بوم بدهند که بار دیگر دشمنان جرئت دست درازی به منافع کشور را نکنند و توجه داشته باشند که آن‌ها برای تامین منافع ملی انتخاب شده‌اند نه منافع یک جریان سیاسی ذلیل و از نفس افتاده.
اعضای شورای امنیت ملی، پاسدار خون شهدای مقاومت و شهدای هسته‌ای مان باشند و اقدامات تلافی جویانه و بازدارنده‌ای را در دستور کار قرار دهند که باعث خوشنودی مقام معظم رهبری (مدظله العالی)، شهدا و خانواده‌های مکرمشان، کشور‌های مستضعف و مورد ظلم واقع شده، ملت شریف ایران و در راس آن قلب مقدس آقا امام زمان (عج) شوند.
