به این فکر کنیم که شغل مناسب، احتمالا چه ویژگی‌هایی داره؟ من سه مورد اصلی رو می‌گم، اما همین مسیر رو همراهم بیا و یک قلم و کاغذ بردار و لیست خودتو بنویس.
یکی از اهداف اولیه ما برای کار کردن اینه که توانایی مالی برای رسیدن به نیازهای اولیه و بعد هم سایر خواسته‌هامون رو داشته باشیم. از نگاه اقتصاد من زمانی موفقیت خواهم داشت که سراغ کاری برم که:
حالا به نظرتون چطور توی یک کار میشه با تلاش کمتری نسبت به بقیه، خروجی داشت؟ یکم بهش فکر کنین.
وقتی میشه توی یک کار بهتر از بقیه بود که توی اون کار غرق شده باشی، اونقد که هر لحظه از انجامش لذت ببری و هربار با انجام دادنش، چیزای جدید یاد بگیری و خودت رو بهتر کنی. درواقع یعنی ترکیب قوی‌ای از مهارت (تمرین کردن) + علاقه (اشتیاق زیاد). شاید بپرسین استعداد پس چی؟ من در جواب میپرسم که چطور میشه عاشق یک کار شد و هر روز با شوق یادگیری بیشتر انجام دادش و توش استعداد نداشت؟
استمرار کجای کاره؟ استمرار بخشی از تمام ابعاد زندگیمونه. مثل بچه‌ای که راه رفتن رو می‌خواد یاد بگیره و با قدم‌های کوچیک و زمین خوردنش، با تمرین‌های هر روزه‌اش، قهرمان ماراتون شدن رو یاد می‌گیره. تمام مهارت‌های ما دستاورد استمرار داشتن‌مونه. پس به عنوان یک اصل پذیرفتیم که طبیعیه که نمودار رشدمون در محور زمان رشد می‌کنه و باید ادامه داد، استمرار داشت، تا بلخره به نقطه‌ای که لبخند رو لبت بیاره برسی.
واقعیت همینه، قایم شده، باید پیداش کنی.
مشاور، روانشناس، آدم با تجربه شاید بتونه کمکت کنه، اما واقعا نمیشه مطمئن بود که درست شناختنت و واقعا مسیر درست برای تو رو دارن می‌گن یا نه!
پس چیکار کنم؟ یکم از حسات کمک بگیر و خودت دست به کار شو.
تا بیست سالگی درس خوندی؟ دمت گرم، کار درست رو کردی.
بیست تا سی سالگی رو بذار برای گشتن و پیدا کردن شغل رویایی، بعد ۳۰ سالگی دیر نیست، اما یک فرق داره با قبلش، فرقش اینه که تا قبل ۳۰، معمولا ریسک کردن خیلی آسون‌تره، غالبا مستقل زندگی نمی‌کنی و هزینه ثابتی نداری، فشارها و دغدغه‌های بیرونی کمتری داری و درآمد کار برات اولویت می‌تونه نباشه. البته که من ده روز دیگه ۳۲ سالم میشه و همین الان هم تا جای ممکن این ریسک رو می‌کنم و همین امسال دارم مسیر جدیدی رو تست می‌کنم.
چرا گاهی فک می‌کنیم که ما باید یک شغل ایده‌آل پیدا کنیم که تا آخر عمر ادامه‌اش بدیم؟ مگه دنیایی که توش زندگی می‌کنیم ثابته که قرار باشه ما تا ابد یک شغل ثابت داشته باشیم؟ نسبت به ۳۰ سال پیش چقد شغل از بین رفتن و شغل‌های جدید جایگزین شدن؟ اصلا همه اینا به کنار، من الان یک شغلی دارم که خیلی ازش لذت میبرم و درآمد خوبی هم دارم، چرا نسبت به موقعیت جدید که پیش بیاد و ببینم واقعا برام لذت‌بخش‌تره باز نباشم و نپذیرمش؟
راستش من ترجیح میدم به آینده دور فکر نکنم. عاشق کارمم الان و با جون دل دارم انجامش میدم. از مسیر زندگی لذت میبرم. اگر روزی فک کردم کار بهتری برام هست، حتما میرم و امتحانش می‌کنم.
امیدوارم کمکتون کرده باشم که مسیر خودتون رو ترسیم کنین :)
با عشق - حمزه
