نمی‌دانم سایر دوستان خبرنگار نیز برایشان پیش امده است که پس از انتشار گزارششان، دوستان و اطرافیانشان بگویند: «لطفا خلاصه شو بگو». خب تقریبا هروز بعد از انتشار متن گزارشم، پیام های تکراری این چنینی دریافت می‌کنم. اما آیا گزارش های من طولانی است یا مخاطب حوصله یک پاراگراف بیشتر را ندارد؟ این سوال را از برخی دوستان روزنامه نگارم نیز پرسیدم. او نیز از کم کاری خوانندگان شاکی بود. پس آیا همه روزنامه نگاران ما زیاده گو هستند؟ یا ذائقه و زمانی که مخاطب برای پیگیری خبر اختصاص می دهد به کمتر از 200 کلمه رسیده است؟
البته بستگی دارد که مخاطب شما از کدام وسایل ارتباط جمعی یا رسانه شما را دنبال کند. معمولا در اینستاگرام ادمین ها تمام تلاششان را می کنند با عکس و تیترهای عجیب غریب مخاطب را راضی نگه دارند. کاربران به دوطریق از شما راند می‌شوند. اول اینکه متوجه خبرشما نشوند و دیگری اینکه جزئیات دردناکش را بدانند. جالب تر اینکه به همین دو روش هم یعنی دانستن و ندانستن کاربران فعال نوشته های شما را می خوانند. اگر متوجه نشوند دقیقا درمورد چه حرف میزنید بیشتر می خوانند تا بدانند ماجرا از چه قرار است. از سوی دیگر اگر بدانند که ماجرا چیست برای راستی ازمایی انسته های خودشان و کسب جزییات بیشتر مطلب شما را می خوانند.
خب متاسفانه کاربران فعال مانند انسان‌های مطالبه تعدادشان به نسبت کل جمعیت استفاده کننده از لوازم ارتباط جمعی کمتر است. شما باید خوش شانس باشید که مخاطب فعالی داشته باشید که پیگیر نوشته هایتان باشد. خب با این توضیح‌ها، نگاهی به خودتان بیاندازید. آخرین خبری را که تا انتها خواندید چه زمانی و در چه موردی بود؟ نام بهترین گزارشی که خواندید را هم با ما به اشتراک بگذارید.
