داستان یک معلم خلاق

تو دیگه از کجا پیدات شد؟!(قسمت اول)

سلام؛ من هانا فتوحی هستم!

این یک معرفی ناشیانه است! به دو دلیل؛ این اولین تجربه من در این جاست؛ و هیچ چیزی از قوانین آن نمی دانم! البته فکر می کنم نوشتن در مکان های مختلف به خود آدم ها بستگی دارد!چه کسی می گوید، کجا باید چگونه بنویسیم؟! اصلا به قول آن آقای سبیلو که اسمش را فراموش کرده اند؛« قوانین برای نقض کردن اند!»

دوم؛ آدم نمی داند مخاطبش کیست؟! حوصله دارد، ندارد!؟ کلا نوشتن کار یک طرفه ای است، مگر یک نفر بیاید و از توی شلوغی اش پرانتز باز کند و برایت کامنت بگذارد:«چه معلم خلاقی! یا چه معلم جوانی! یا نمک بریزند توی کامنت ها و بگویند الهی تشدید بشم و تو معلم کلاس دومم باشی!»

من یک معلمم،عاشق بچه ها هستم! نه از این عاشق های ویترینی!واقعی! مثلا با بیست و شش سال سن شعرهای کودکانه حفظ می کنم، بازی می کنم و در حالی که آهنگ«عباس کمندی، خواننده کُرد» را زیاد کرده ایم، آسمان را آبی می کنیم و سعی می کنیم دایره ای رنگ کنیم و نه خطی!

راستش امسال از آن مدرسه کله گنده بیرون آمدم(شاید یک روز راجع به آن حرف زدم!) و آمدم توی مدارس روستایی! هی گفتند:« دیوانه؟! بیرون آمدن از آن مدرسه یعنی لطمه وارد کردن به شهرتت! بعد می گویند بیرونش کردند!» راستش تصمیم را گرفته بودم. خودم می دانستم بیرونم نکرده اند همین کافی بود!

الان توی مدارس روستایی ام! جایی که پر از استعداد است. پر از تلاش! پر از بچه هایی که درس می خوانند و کار می کنند! جایی که بچه ها مثل نارگیل اند! پوسته سخت را بشکانی، درون شان پر از استعداد است! راستش در تمام طول نوشتن آریاز توی ذهنم بود! پسری که چوپانی می کند و درس می خواند! و از همه مهم تر رو خوانی اش را (به عشق من؛ خودش می گوید!) عالی کرده است.«و» ها را متصل می کند، با لحن می خواند.خلاصه نارگیل عجیبی است! زیاد ننویسم؛ پس درس امروز شد؟!

1.توی رنگ آمیزی؛ بهتر است دایره ای رنگ کنیم!

2.توی فارسی دوم دبستان،بچه ها باید با لحن بخوانند؛ نشانه های نگارشی را رعایت کنند،«و» ربط ها روی هم بخوانند مثلا شربتو شیرینی!

3.حالا شما درسی را که یاد گرفتید، بگویید؟!

برای شناخت بیشتر من؛ در گوگل سرچ کنید: هانا فتوحی و یا توی اینستاگرام بنویسید:

@binakschool

همین.هانا فتوحی