شایسته سالاری، راه بهبود سیستم اداری...

برخلاف آیه هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ، در یک سیستم اداری معیوب و ناکارآمد، نه تنها داننده و نداننده، یکی و یکسان هستند! بلکه بعضاً كسانى كه نمى‏ دانند، بالاتر هم هستند! شاید، یک دلیلش هم این باشد که راحت تر می شود با آنها تا کرد و کار کرد. در شايسته سالاری، ملاك انتخاب افراد، شايستگی و قابليت های درونی آنها و نه برخورداری از جايگاه های مختلف سياسی و... بوده و افراد، مسير پيشرفت و تعالی را بر اساس شایستگی خود طی می كنند و انتخاب و انتصاب، براساس ضوابط و پارامترهای عقلانی و خردمندانه صورت می گیرد. در چنین سیستمی، شايسته، به فردی اطلاق و اعطاء می شود كه به علت انجام كارهای صحيح و برجسته، با كارايی بالا و حصول يك منفعت مشخص و قطعی، همراه با كيفيت ستودنی همراه با افتخارآفرينی، مورد ستايش و تمجيد ديگران قرار می گيرد. شايسته، كسی است كه در شرايط برابر، كاری را بهتر از ديگران، به انجام رسانده و در مقايسه با آنها، از راندمان بالاتری برخوردار است. شایسته، کسی است که استحقاق و قابليت دريافت پاداش در ازای انجام يك كار صحيح و تؤام با ارزش افزوده آشكار يا پنهان را دارا باشد. ارائه طرح ها و پيشنهادهای سازنده و خلاق برای حل مسائل سازمانی، اعتماد به نفس، شجاعت در بيان ديدگاه ها و نقطه نظرات در مواقع لزوم، تصميم گيری صحيح و به موقع، توجه كافی به اهداف و استراتژی های كلان سازمان، كارآفرينی، انجام صحيح و به موقع وظایف محوله، استقبال از چالش های جديد و ريسك پذيری به جا در انجام برخی از تصميمات غيرساختاريافته، همكاری تؤام با هم افزايی با ساير پرسنل، انتقاد پذيری، شخصيت فردی سالم و قوی، نفوذ در افراد و جلب احترام آنان، ضريب هوشی بالا، توانايی كافی در برنامه ريزی و پيش بينی، تعهد سازمانی و ده ها مورد دیگر، از جمله مشخصات یک فرد شایسته است...