گرفتن عکس های شارپ و واضح چیزی است که هر عکاسی تلاش می کند به آن برسد. فرقی نمی کند در چه ژانری از عکاسی فعالیت می کند. در حالی که روی کاغذ کمی ساده به نظر می رسد اما از سر یک پروژه ی عکاسی با عکس های شارپ به خانه برگشتن، آنقدرها هم ساده نیست. به خصوص وقتی که به عکاسی در شرایط خاص و چالش بر انگیز می پردازید.
دلایل مختلفی می توانند باعث شوند که عکس هایمان آن طور که می خواهیم، شارپ نشوند اما خبر خوب این است که اکثر آن دلایل، راه حل های ساده ای دارند. در این نوشته من به مهم ترینشان اشاره می کنم و به شما میگویم که چگونه میتوانیم جلوی رخ دادن دوباره ی آنها را بگیریم.
سرعت شاتر در ۹۹ درصد موارد، عامل اصلی شارپ نبودن عکس هاست. سرعت شاتر پایین باعث می شود عکس ها بلور و ناواضح شوند.
خیلی وقت ها در هنگام عکاسی به راحتی فراموش می کنیم که سرعت شاتر را چک کنیم و آن را به حال خودش رها می کنیم. قبول دارم که چیزهای زیادی برای به خاطر سپردن وجود دارند. از ایزو و دیافراگم و ترکیب بندی بگیرید تا نور و اکسپوژر ولیو و حتی سرعت شاتر. اما واقعا جای نگرانی نیست. با کمی صرف زمان و یاد گرفتن بخش های مختلف دوربین و تمرین، می شود جای خوبی را در ذهن به آنها اختصاص داد، طوری که دیگر به این راحتی ها مورد غفلت قرار نگیرند.
سرعت شاتر دقیقی که برای هر عکس لازم داریم، بستگی به شرایط عکاسی دارد. یک قاعده ی کلی وجود دارد. این که اگر از سه پایه استفاده نمی کنیم و دوربین را با دست نگه داشته ایم، سرعت شاتر نباید کمتر از ۱ تقسیم بر فاصله ی کانونی لنز باشد. برای مثلا اگر از لنز ۵۰ میلیمتری استفاده می کنیم یا از یک لنز تله استفاده می کنیم که فاصله کانونی آن را روی ۵۰ میلیمتر تنظیم شده است، سرعت شاتر نباید کمتر از ۱/۵۰ ثانیه باشد. یا اگر از یک لنز ۱۳۵ میلیمتری استفاده می کنیم، سرعت شاتر نباید از ۱/۱۳۵ کمتر باشد.
این یک قاعده علمی متقن نیست و تنها می تواند به عنوان یک راهنمای حداقلی مورد استفاده قرار بگیرد. برای همین باید به این مسئله عادت کنیم که همیشه بعد از گرفتن عکس، همانجا و داخل دوربین، روی آن زوم کنیم و شارپ بودن یا نبودنش را بررسی کنیم.
اگر برای به دست آوردن یک افکت و تصویر خاص، خواستیم سرعت شاتر را پایین بیاوریم تا نوردهی بیشتری داشته باشیم، باید حتما از سه پایه استفاده کنیم. این کمک می کند بتوانیم سرعت شاتر را هر قدر که خواستیم کم کنیم و در عین حال نگران بلور شدن عکس نباشیم.
متاسفانه یک تصویر ناواضح و بلور، همیشه حاصل خطاهای انسانی نیست. گاهی دوربین و تجهیزات عکاسی باعث بروز این مشکل هستند. با این که من همواره می شنویم می گویند دوربین، ما را عکاس بهتری نمی کند، اما تاثیر تجهیزات عکاسی روی کیفیت تصاویر، یک حقیقت غیر قابل انکار است.
طبیعتا یک لنز ارزان قیمت به شارپی یک لنز حرفه ای نیست و این تفاوت گاهی کاملا به چشم می آید. به همین دلیل لازم است حتما قبل از خرید لنز، کمی تحقیق و پرس و جو کنیمو نظرات سایر مصرف کننده ها را در مورد میزان شارپ بودن لنزها بخوانیم.
گاهی ممکن است به خاطر انتخاب سرعت شاتر پایین، دوربین را روی سه پایه قرار دهیم، آن هم یک سه پایه ی حرفه ای از جنس فیبر کربن، و حتی لنز خوبی هم استفاده کنیم، ولی باز هم عکس ها با یک عکس واضح آرمانی فاصله داشته باشند. دیگر چه دلیلی می تواند برای این مشکل وجود داشته باشد؟
یکی از مواردی که می شود بررسی اش کرد، استحکام و بدون حرکت بودن زمین زیر پایمان است. به نوع و جنس زمین دقت کنیم. گاهی کوچکترین حرکت ما روی زمین های سست، باعث انتقال حرکت و لرزش به دوربین می شود. لرزش دوربین دلایل دگیری هم می تواند داشته باشد. از جمله ورزش باد.
یک نکته ی مهم را به خاطر داشته باشیم. هر چقدر فاصله ی کانونی لنز بیشتر باشد، یعنی بیشتر زوم کرده باشیم، لرزش های دوربین تاثیرشان روی کیفیت عکس بیشتر می شود. به عنوان مثال هنگام عکاسی با یک لنز ۱۸-۱۳۵ میلیمتر، اگر با فاصله ی کانونی ۱۸ میلیمتر عکاسی کنیم، لرزش ها، زیاد روی کیفیت و وضوح عکس تاثیر نخواهند گذاشت. اما در فاصله ی کانونی ۱۳۵ میلیمتر، حساسیت نسبت به لرزش ها بیشتر می شود و احتمال بلور شدن تصاویر هم بالا می رود.
در سایر موارد نه ما و نه تجهیزاتمان مقصر نیستیم و چیزی که باید سرزنش شود، مثلا آب و هواست که گاهی ثبت عکس های شارپ و واضح را غیر ممکن می کند. گرد و غبار زیاد و میزان بالای رطوبت هوا رایج ترین عوامل آب و هوایی موثر در این مشکل هستند. مخصوصا اگر بخواهیم از سوژه هایی که در فواصل دور قرار دارند عکاسی کنیم.
در این موارد توصیه می کنم از لایو ویو استفاده کنید و تصویر را تا جای ممکن زوم و بزرگنمایی کرده و شارپ بودن یا نبودنش را با چشم خودتان ببینید.
امیدوارم دفعه ی بعدی که می روید برای عکاسی، این نکات به شما کمک کنند تا تصاویر شارپ تری ثبت کنید.
منبع: hasanalmasi.ir
