همهی ما تو مسیر زندگی، دنبال رشد و موفقیتیم. مثل کوهنوردانی که در دل مه به سوی قلههای ناشناخته حرکت میکنن. اما آیا همیشه قلهای که فتح میکنیم، بالاترین قله است؟
توضیح ساده و مختصر از الگوریتم Hill Climbing در هوش مصنوعی:
الگوریتمی که تلاش میکنه در هر قدم، بهترین حرکت کوچک رو انتخاب کنه. هدف رسیدن به بالاترین نقطهی ممکن. اما مشکل کجاست؟ گاهی در یک قلهی کوتاه گیر میکنه، بدون اینکه بدونه قلهای بلندتر در دوردست وجود داره.
مثال های واقعی توی زندگی مون مثلا، شغل خوب اما بدون پیشرفت، روابطی که دیگه رشد ندارن، مهارتهایی که دیگه چالشی ایجاد نمیکنن.
گاهی در مسیر پیشرفت به شونههای کوه میرسی (shoulder)، جایی که باید صبوری کنی تا دوباره شیب رو پیدا کنی. گاهی در سطح صاف (flat) هستی و اصلاً پیشرفتی نیست که اینجا باید جسارت تغییر داشته باشی.
همیشه قلهای بلندتر وجود داره. شجاعت واقعی یعنی بدونی کی باید مسیرت رو عوض کنی، حتی وقتی بالای یک قله ایستادی. رشد واقعی زمانی آغاز میشه که از ترک کردن قلههای کوچک نترسیم.
یا حق ❤️