حدیث منقول از امیرالمؤمنین می‌فرماید: (ارحم ترحم) رحم کن تا به تو رحم شود.
در این حدیث زیبا که تنها دو کلمه است، مسئله ای بس عمیق در مورد حالت فردی، اجتماعی انسان بیان شده است. اگر افراد جامعه تنها به این حدیث شریف عمل کنیم بخش زیادی از مشکلات ما حل خواهد شد، زیرا در بسیاری از امورات ما به جای اینکه به یکدیگر رحم کنیم و از خودگذشتگی نشان دهیم در پی انتقام گیری از یکدیگر هستیم.
زمانیکه ما مردم در امور اجتماعی به یکدیگر رحم نمیکنیم، چگونه انتظار داریم که خدا به ما رحم کند.؟ مثلا: وقتی فروشنده کالایی که گران شده اما در مغازه او جنس با قیمت قبل وجود دارد، این جنس را به قیمت جدید و گزاف میفروشد. یا در ادارات اگر به دنبال پیگیری کار ارباب رجوع باشیم و از پاس کاری بر حذر میبودیم آیا به چنین وضع اسف باری مبتلا میشدیم.؟
هکذا در تمام امورات دیگر ما ذره ای از خود برای دیگران انعطاف و رحم بروز نمی دهیم و تنها به دنبال منافع شخصی هستیم، از این رو هرکس به فکر چپاول می افتد، درحالیکه امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید رحم کن تا به تو رحم شود. اگر در جایی از کسی دستگیری کردیم حتما خدا جبران میکند و در جای دگر جواب این کار ما را به نحو احسن خواهد داد.
همچنین اگر ما به یکدیگر رحم کردیم، خدای تعالی بزرگتر از آن هست که به ما رحم نکند و او هم امورات ما را آسان خواهد کرد.
