نیازمندی به شما مراجعه میکند و میگوید نیاز به ١،٠٠٠،٠٠٠ تومان دارد و از هر کسی فقط ١،٠٠٠ تومان کمک میگیرد و از شما هم طلب ١٠٠٠ تومان کمک میکند. اگر از نیازمند بودنش مطمئن باشی با توجه به مبلغ کمی که از تو درخواست کرده قاعدتا بدون اینکه خیلی فکر و تحلیل کنی به او ١٠٠٠ تومان میدهی شاید فرجی در کارش شود.
ممکن است شما کمک کنی و بقیه به قدری که نیاز ١،٠٠٠،٠٠٠ تومانی تامین شود کمک نکنند، چه می شود؟ آری آن ١٠٠٠ تومان شما سوخت می شود چرا که هدف برآورد کردن نیاز آن نیازمند بود ولی محقق نشد! با علم به این موضوع آیا وقتی از شما ١٠٠٠ تومان درخواست کمک میکند شما کلی وقت و انرژی برای تحلیل سوخت شدن یا نشدن ١٠٠٠ تومان ات می کنی؟ آیا اساسا آن ١٠٠٠ تومانی که حتی یک قرص نان نمیتوانی با آن بخری ارزش کلی وقت صرف کردن و تحلیل کردن دارد؟ گیرم سوخت شد، چقدر برای آن افسوس میخوری؟ اصلا ١٠٠٠ تومان ارزش ناراحت شدن دارد؟
حال فرض میکنیم شما شرایط را تحلیل کردی و ١٠٠٠ تومان را به علت اینکه اثری در تغییر وضعیت نیازمند ندارد به او ندادی. چه می شود؟ قطعا در جیب ماندن ١،٠٠٠ تومان هیچ اثر مثبتی در زندگی تو نخواهد داشت ولی ممکن است تحلیل تو غلط باشد! یا حتی ممکن است آن محتاجی که به احتیاج اش نرسیده از سر نیاز یاغی و دزد شود! یا و یا و کلی یا های دیگه... ١٠٠٠ تومان ندادی و چندین احتمال منفی را به جان خریدی! در حالی که میتوانستی ١٠٠٠ تومان را بدهی و حداقل از آن احتمال های منفی کم کنی!
تمامی کنش های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی ما از جنس داد و ستد است. اساسا رفتار از جنس داد و ستد است. تعاملات شخصی و اجتماعی ما، حتی گاهی عشق ورزیدن ما در چهارچوب داد و ستد است. انتخابات نیز یک کنش است. در این کنش رای خود (که دارای ارزش است) به تفکر یا کسی که فکر مکنی منافع تو را بیشتر از سایرین تامین میکند واگذار می کنی و انتظار داری در مقابل اش آن منافع محقق شود. پس داد و ستد اتفاق افتاد.
حال بریم سراغ ارزش رای مان؛
تحت تاثیر فضای رسانه ای دوران انتخابات که همه گروه های سیاسی در آن تلاش می کنند رای ما را جلب کنند فکر میکنم ارزش رای فرد خیلی بالاست. گروهی ترغیب میکنند رای به کاندیدای مد نظرشان بدهی و گروهی هم ترغیب میکنند که انتخاب تو رای ندادن باشد. در واقع انقدر زیاد به ما توجه میکنند و هندوانه زیر بغل ما میگذارند که تصور میکنیم چه پدیده ای هستیم! به نظر شما چرا فکر میکنیم ارزش حق رای ما بیش از آن ١،٠٠٠ تومان است و هزاران تحلیل و بررسی برای دادن یا ندادنش میکنیم؟ حس #خود_رای_خفن_پنداری داریم؟
رای تنها یک ابزار است، به خودی خودش ارزش اش مثل همون ١٠٠٠ تومنی هست. دادن ١٠٠٠ تومنی لزوما به معنی تایید صلاحیت و اصالت آدم محتاج نیست. اساسا ١٠٠٠ تومنی را نمیدی که نشون بدی اون آدم را قبول داری! ١٠٠٠ تومنی رو میدی که کمکی کرده باشی، رای رو میدی شاید اثری داشته باشه! چرا فکر میکنیم رای خیلی چیز خفنی هست که اگر ندیم حاکمیت اقتدارگرا از تشنگی رای ما به ما محتاج میشه یا میمیره؟ اقتدارگرا به رای تو هیچ نیازی نداره، اون کار خودش رو انجام میده، تو از اون ناراحتی چون اصلا رای تو براش مهم نیست!
#بده_بره_اون_رای_ات_رو_عزیز ... نیگرش داری جایزه بهت نمیدن، نیگرش داری دو برابر نمیشه، منجی ای در کار نیست بعدا بیاد اینا رو ازت جمع کنه. اونایی که شناسنامه اشون سفیده الان بیشتر میتونن رای بدن؟ اگر ازش استفاده نکنی نه تنها ارزش اش سوخت میشه بلکه اثرش مثل خرج کردن ١٠٠٠ تومنی برای یک ثروتمنده! در واقع اثر رای ندادن حتما از رای دادن بدتر هست! مطمئن باش در آینده هم همیشه ١،٠٠٠ تومنی خواهی داشت برای کمک به بعدی پس ذخیره اش نکن که سوخت میشه!
#رای_ندادن مثل ١٠٠٠ تومی توجیبت هست. هیچی باهاش نمیتونی بخری، حالا میلیون ها هزار تومن تو جیب میلیون ها نفر بمونه، فکر میکنی اتفاقی برای اون میلیون ها می افته؟! ولی اگر اون میلیون ها نفر ١٠٠٠ تومن هاشون رو بریزن رو هم خیلی اتفاقات می افته! باور نداری، یه نیگا به وضع خودت کن یه نیگا به بانک ها. بانکهایی که بعدا تو برای حل مشکل خودت از منابع اشون وام میگیری و مشکل ات رو حل میکنی.
ما امروز نامید ایم چون ملت #لنگش_کن هستیم. از این اخلاق مون دست برداریم. سال 92 و 96 به #روحانی رای دادیم برای همون «شاید»! انصافا روحانی در جهت هدف و وعده اش حرکت کرد ولی یواش و کند، که کندی ایش به غیر از مشکلات خودش بیشتر به راه ناهموار (حامیان داخلی تحریم) و آب و هوای بد (تحریم های سنگین ترامپ) ربط داشته. به هر حال نشد و یا حتی به فرض نتونست، خب یکی دیگه! چرا #ناامید شدیم؟ خداییش خودت مگه چند بار تونستی لنگش کنی حتی تو مقیاس کوچیک و زندگی شخصی ایت. لنگش نکردی چون سبک سنگین کردی دیدی اگر بخوای لنگش کنی شاید زیر لنگش له بشی، عقل کردی، پس بازم عقل کن!
از افراد انتظار #معجزه نداشته باشیم هرچند اگر معجزه بشه خیلی باحال میشه! ولی مهمتر از همه چیز اینه #هدف_درست رو گم نکنیم، به خاطر یکی دو تا گره ترافیکی هی #مسیر_رو_عوض_نکنیم، والله اینطوری دیرتر به هدف میرسیم! در جامعه درصد بسیار کمی در زندگی شون هدف دارن ولی بیشترین درصد افراد موفق کل جامعه از همون دسته افرادی هستن که هدف دارن.
#تحریم_انتخابات اگر معلوم نیست چه هدفی رو محقق میکنه ولی مشخصا به دو دسته کمک جدی میکنه؛ اول به اقلیت که قدرت رو بیشتر به دست بگیرن و بیشتر اکثریت قهر کرده رو اذیت کنن، دوم خارج نشینان مزد بگیر و دولت های متخاصم که از وجود یک حکومت ضعیف در عرصه بین الملل و اقتدارگرا در داخل سود میبرن. یه لولو می سازن و از ترسوندن بقیه ازش هر جنایتی دلشون بخواد میکنن و میدونن همون لولو قدرتی داره که داخل رو کنترل میکنه و زنده میمونه!
مطمئن باش با #رای_دادن به #همتی حتی اگر #همتی انتخاب نشه چیزی از دست نمیدی، مطمئن باش با رای دادن اگر #همتی انتخاب بشه و تو زرد از آب در بیاد باز هم چیزی از دست ندادی، نه که ندادی، در حد ١٠٠٠ تومن از جیبت رفته، ولی اگر همتی رای آورد و به ادعاهاش عمل کرد، حتما #ثروت خوبی گیرت میاد! اصلا فکر کن #بخت_آزمایی هستش و بلیط اش ١٠٠٠ تومن، بخرش! این، بخت زندگی جمعی ماست! به اندازه ی ارزش #حق_رای مون ریسک کنیم! این حق رو این جمعه خرجش نکنی، جمعه ی دیگه ای در کار نیست کسی ازت حتی مفتی تحویل بگیره!
