مُقایسه ی چند گویشِ فولکلورِ فارسی :
کتابی : این گوسفنداست ، یا میش است ؟
اصفهانی : این گوسفندِس یا میشِس ؟
تهرانی : این گوسفنده یا میشه ؟
کُدام یک به گویشِ کتابی نزدیک تر است ؟
لهجه ی اصفهانی ، مثلِ کتابی ، در بینِ این سه مطلب ، تمایُز قائل می شود :
می شِد ، معادلِ : می شود
میشِس ، معادلِ : میش است و
میشه ، معادلِ همان : میشه
در این جمله : بُزه بود ، ولی میشه نبود .
کلمه ی میشه ، به معنیِ همان میشی که ما می شناسیم هست
و اصفهانی ها ، به درستی ، همان کلمه ی میشه را تلفّظ می کنند
با پای گذاشتن ، به عرصه ی هوشِ مصنوعی ، رُباط ها را نِمی شود سردرگُم کرد
و باید اطّلاعات را دقیق و حساب شده به آنها انتقال داد ، تا بازدِهیِ بیشتری داشته باشند
