در حالی که خمیردندان یک محصول ضروری برای بهداشت دهان و دندان است که فواید متعددی را ارائه می دهد، اما دارای چند معایب بالقوه نیز می باشد. در اینجا برخی از معایب را باید در نظر گرفت:
ماهیت ساینده: خمیردندان به طور معمول حاوی مواد ساینده ملایم برای کمک به حذف پلاک و لکه از روی دندان است. با این حال، برخی از مارک های خمیردندان می توانند بیش از حد ساینده باشند، به خصوص آنهایی که به عنوان خمیر دندان سفید کننده به بازار عرضه می شوند. استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست از خمیر دندان ساینده می تواند منجر به فرسایش مینای دندان و حساسیت دندان شود.
واکنش های آلرژیک: برخی افراد ممکن است به مواد موجود در خمیر دندان مانند فلوراید، طعم دهنده ها، مواد نگهدارنده یا عوامل کف کننده مانند سدیم لوریل سولفات (SLS) حساس یا آلرژیک باشند. واکنش های آلرژیک می تواند به صورت ناراحتی دهان، قرمزی، تورم یا بثورات پوستی در اطراف دهان ظاهر شود.
خطر فلوروزیس: فلوراید یک عنصر کلیدی در بیشتر خمیردندان ها است و با تقویت مینای دندان از پوسیدگی دندان جلوگیری می کند. با این حال، مصرف بیش از حد فلوراید در طول رشد دندان (معمولا در دوران کودکی) می تواند منجر به بیماری به نام فلوئوروزیس شود. فلوروزیس باعث ایجاد لکه های سفید یا رگه هایی روی دندان ها می شود که ممکن است از نظر زیبایی نامطلوب باشند.
ترکیبات شیمیایی: برخی افراد ممکن است به دلیل نگرانی در مورد خطرات احتمالی مرتبط با برخی مواد شیمیایی موجود در خمیر دندان، محصولات مراقبت از دهان طبیعی یا ارگانیک را ترجیح دهند. موادی مانند تری کلوزان، شیرین کننده های مصنوعی یا رنگ های مصنوعی برخی نگرانی های بهداشتی و زیست محیطی را ایجاد کرده اند.
طعم و بافت: طعم و بافت خمیردندان ممکن است با ترجیحات همه مناسب نباشد. برخی از افراد ممکن است طعم یا بافت برخی از برندهای خمیردندان را ناخوشایند یا بیش از حد قوی بدانند، که می تواند از مسواک زدن منظم جلوگیری کرده و بهداشت کلی دهان را مختل کند.
توجه به این نکته مهم است که معایب ذکر شده در بالا ممکن است برای همه برندها یا افراد خمیر دندان صدق نکند. انتخاب خمیر دندان مناسب، پیروی از تکنیک‌های صحیح مسواک زدن و مشاوره با یک متخصص دندانپزشکی می‌تواند به رفع این نگرانی‌ها و تضمین سلامت دهان و دندان کمک کند.
