سلام امیدوارم خوب باشید، در زندگی ، مواقعی پیش روی ما قرار میگیره، که احساس میکنیم، مغلوب ، خسته و بازنده ایم، اولین بار در ماه اردیهشت امسال مفهوم از دست دادن را شناختم، با از دست دادن یکی از نزدیکانم،به جرات میتونم بگم سخت ترین لحظه شاید،اولین تجربه ی از دست دادنه،از دست دادن موقعی اتفاق می افته که هیچ برنامه ریزی انجام ندادی، از جنس تسلیم شدنه ،باید باهاش کنار بیایم، من در اول امسال ، شرکت ای که کار میکردم رو تغییر دادم، به امید بدست آوردن تجربه های نو،من عاشق جستجوام، برای همین خودمو آماده کردم که چیزای جدید رو خلق کنم، با تحقیق نصفه و نیمه هم رفتم، ظاهراْ همه چی نرمال بود، اما به یکباره اتفاقاتی که افتاد، نگرش منو نه تنها نسبت به کار، بلکه نسبت به زندگی تغییر داد، قبول دارم که تو زندگی باید لذت ببریم، اما من به کسی میگم بالغ که نه اونقدر با چیزی ناراحت شه و نه خوشحال، شور و شعف کارکردن برای من با شک از دست دادن، تقریباْ میتونم بگم از بین رفت، الان که نگاه میکنم، قشنگی زندگی همینه دیگه، مهم ادامه دادن و تلاش و پشتکارته، طرز فکر من اینجوریه که حتی اگه یه قدم بشه پیشرفت داشت، کارکنم براش، ولی انگار هدیه این از دست دادن برای من بدست آوردن چشمانی بازتر بود! یه تلنگر بخودم که اقا کجا؟ یکم آرومتر، بخدا خبری نیست، این ایستادن ها برای من حکم رشد کردن رو داره، اونجایی که هوشم به من میگه داری از همه چیت مایه میزاری که چی بشه؟ پست بالاتر؟ حقوق بیشتر؟ احترام بیشتر؟ ولی انگار برای این چیزا به دنیا نیمدم من، انگار اینها رو دیدم و طعمشون رو چشیدم، تو زندگی شخصیم همیشه حواسم بخودم بوده که تند نرم که آروم هم نرم، که کم نیارم، که زندگی یعنی ادامه دادن،یعنی خسته نشدن، بارها و بارها روی مسایلی که خط قرمزم هستن، مقاومت کردم، که برای خودم تو رشد شخصیم خیلی موثر بوده، از احمدی که ۵ سال کارمندی کرد به شماهایی که تازه میخواین وارد این مسیر بشین یا هنوز تصمیم نگرفتین، کارمند بودن تا جایی خوبه که خودت رو بشناسی عمیقاْ ، بمحض اینکه این حس و شم درت به وجود اومد تو موظفی کارهای بزرگتری رو انجام بدی، وگرنه دچار روزمرگی میشی، تقابل با ادمایی که واقعاْ ارزش زندگی شغلی ندارن، باید تحملشون کنی وپولی بابت این تحمل کردن بهت نمیدن:) من تو طول این مسیر آدمهای مختلفی رو دیدم و باهاشون معاشرت کردم، فقط ۲ نفر ارزش شو داشتن که کنارشون یاد بگیرم و بخودم مغرور بشم بخاطر کارکردن کنارشون، احساس میکنم وظیفه ام از این به بعد اینه که من نفر بعدی باشم برای بقیه:) انشالله که همینطوره
موفق باشید
احمد بختیاری نیا
