از زمان های قدیم رنگی کردن مو رایج بوده است. شواهدی به جا مانده که بانوان و حتی آقایان در گذشته از صابون های زبر و حنا برای رنگی کردن موی خود استفاده می کردند و آن ها به نوعی رنگ موی آن زمان به حساب می آمد. همچنین رومیان نیز با جوشاندن پوست گردو و ترہ فرنگی موهای خود را رنگ می کردند.
یونانیان نیز از رنگی کردن موهایشان به رنگ تیره برای ابراز نمودن شجاعت خود استفاده می کردند.
در سال 1500میلادی ملکه الیزابت استاندارد زیبایی در جهان غربی را با موهای قرمز و پوست قرمز و آتشین تعریف کرد. زنان در سرتاسر اروپا کلاه گیس های قرمز را می پوشیدند و از ملکه تقلید می کردند.
همچنین طبق مدارکی که جامعه شناسان از زمان غارنشینان پیدا کرده اند در مبحث تاریخچه رنگ مو ، نشان میدهد که انسانها همواره برای تغییر دادن رنگ مو و بدنشان از چیزهای مختلفی استفاده می کردند. چینی ها در سه هزار سال قبل اولین ملتی بودند که اساس رنگ آمیزی مو را به وجود آوردند و با برگ و ریشه درختان رنگ درست می کردند.
فرانسوی ها و ملتهای قدیمی برای نشان دادن طبقه خود، موهایشان را با رنگ های مختلف رنگ کرده و با این کار خود، به دشمنانشان ترسی را در میدان جنگ القا می کردند.
در مبحث تاریخچه رنگ مو آمده است در زمان مصریان، یونانیان و رومیان باستان از مخلوط خون حیوانات را به کار میبردند. ولی این مخلوط تنها موها را تیره می کرد.
wikipedia برگرفته از
