همگی میدونیم که ادکلن متشکل از روغن‌های اساسی یا همان اسانس های روغنی، ترکیبات ادکلن، ثابت کننده و نگهدارنده و الکل می باشد. در این ترکیبات اولین موردی که موجب انتخاب ادکلن و جذب افراد میشه بوی آن که ناشی از اسانس ادکلن است. اما اسانس چیه؟
کلمه «اسانس» (Essence) واژه‌ای فرانسوی است که در فرهنگ فارسی معین معادل‌هایی همچون «عطرمایه»، «عصاره گل‌ها و گیاهان»، و «جوهر» دارد.
اسانس، ماده‌ای بسیار فرار و آبگریز است که توسط یک فرآیند فیزیکی از یک گیاه بو دهنده گرفته می شود و حاوی ترکیبات شیمیایی فرار از آن گیاهان است که در دماهای معمولی به راحتی تبخیر می‌شود. به همین دلیل معمولا آن را با انواعی از مواد مانند ترکیبات اتری و استری، روغن های فرار، الکل هایی همچون اتانول، گلیسیرین و… ترکیب می کنند تا میزان فراریت آن کم شود.
از اسانس در ساخت عطرها، مواد آرایشی، صابون و برای طعم دادن به غذا و نوشیدنی‌ها و افزودن رایحه به محصولات تمیز کننده خانگی و عود استفاده می‌شود.
فرایند استخراج اسانس اهمیت زیادی در کیفیت آن دارد و فرق اسانس را با روغن‌های معطر مشخص می‌کند. اسانس با روش‌ها و فرآیندهای مختلف همچون تقطیر، چلاندن با پرس، استخراج با حلال، اسفوماتورا (Sfumatura)، استخراج روغن خالص، صمغ‌گیری، جاسازی در موم و پرس سرد، استخراج می‌شوند.
متداول‌ترین و آشناترین روش تقطیر است. مواد خام گیاهی مانند گل، برگ، چوب، پوست، ریشه و دانه در دستگاه تقطیر ریخته و با آب ترکیب می شوند. بعد از حرارت دیدن ترکیبات فرار بخار می شود. بخارات از درون ستون تقطیر که خنک است عبور می کنند. بخار ها بعد از عبور از ستون تقطیر دوباره به مایع تبدیل شده و در ظرفی جمع می شوند. مایع جمع شده در ظرف دوفازی است که یک فاز آن روغنی است. این فاز روغنی همان اسانس است.
البته این روش‌ها برای استخراج و ساخت اسانس‌های طبیعی است که کار سخت و پرهزینه‌ای است و اسانس‌های مصنوعی به دلیل داشتن ترکیبات غیرطبیعی، خاصیت‌های اسانس اصلی را ندارند. وجود خاصیت مواد اصلی در اسانس‌ها باعث می‌شود تا یک رایحه در کنار خوشبو بودن، ویژگی‌های ماده‌ای که از آن گرفته شده را داشته باشد. برای نمونه همان‌گونه که حتماً در جریان هستید، نعنا در کنار بوی خوش، در رایحه‌درمانی نیز کاربرد دارد و انرژی‌زا است. در نتیجه عطری که در آن اسانس طبیعی نعنا استفاده شده باشد، در کنار رایحه دل‌انگیز، احساس نشاط و شادابی را نیز به فرد منتقل می‌کند.
از طرف دیگر به دلیل حجم زیاد عطرهایی که سالانه تولید می‌شود به اسانس‌های بیشتری نیاز داریم. در نتیجه در کنار اسانس‌های طبیعی، شاهد تولید طیف وسیعی از اسانس‌های مصنوعی از طریق تولید ترکیبات آلی هستیم. این اسانس‌ها با ترکیبات شیمیایی ساخته می‌شوند.
انواع اسانس ادکلن را بر اساس ماندگاری آن به سه دسته تقسیم می‌شود. معمولا هر چه اسانس بیشتر باشد، ماندگاری ادکلن بیشتر است. البته اسانسی که استاندارد بوده و از نوع طبیعی باشد.
ماندگاری کم: ادکلن با رایحه‌ای مانند مرکبات، میوه‌ها، ادویه‌جات و رایجه دریایی معمولا ماندگاری پایینی دارد که بین ۱۵ دقیقه تا ۲ ساعت است.
ماندگاری متوسط: این ادکلن‌ها از رایحه‌های مختلفی ساخته می‌شوند که اسانس عطر طبیعی بیشتری دارند و ماندگاری آن‌ها معمولا بین ۳ الی ۵ ساعت است.
ماندگاری بالا: ادکلن‌ها که ترکیبات آن‌ها از خزه، تنباکو، مشک، چرم، دودی، وانیل، قیر ایجاد شده ماندگاری فوق‌العاده ای دارند و بطور متوسط به مدت ۵ الی ۱۰ ساعت باقی می‌مانند.
از الکل برای رقیق کردن عطر و پخش بو استفاده می شود، یعنی با افزایش میزان ادکلن ماندگاری کم تر و پخش بو بیشتر می شود.
جهت خواندن ادامه ی این مقاله کلیک کنید.
