علل ریزش مو در زنان و مردان مسن
شایع ترین علت ریزش مو در زنان و مردان پیر ، آلوپسی آندروژنیک یا طاسی است. افراد ممکن است هر زمان پس از بلوغ شروع به ریزش مو کنند ، اما معمولاً بروز الگوی طاسی پس از 40 سالگی اتفاق می افتد. این نوع طاسی به دلیل داروها یا بیماری اتفاق نمی افتد. بلکه اغلب ارثی است. به عنوان مثال ، اگر پدر مردی به عنوان یک پیر مرد موهای خود را از دست داد ، احتمالاً پسرش نیز در همان زمان موهای خود را از دست خواهد داد.
با افزایش سن، سرعت رشد مو کاهش می یابد. زیرا فولیکول ها به راحتی اجازه رشد مو را نمی دهند. وقتی مرد در اواخر 60 سالگی است ، 80 درصد مردان طاسی یا لاغری قابل توجهی دارند. زنان سالخورده نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. پس از یائسگی ، سرعت رشد مو به طرز چشمگیری کاهش می یابد. با این حال ، اکثر خانم ها برای قابل توجه شدن مقدار قابل توجهی مو از دست نمی دهند.
شرایط سلامتی مرتبط با ریزش مو
ریزش مو در افراد مسن همچنین ممکن است ارتباط مستقیمی با یک بیماری یا سایر شرایط سلامتی داشته باشد. علاوه بر این ، داروهایی که برای درمان برخی بیماری ها استفاده می شوند می توانند باعث ریزش مو شوند. در برخی موارد برای جلوگیری می توان از کاشت موی طبیعی جهت درمان استفاه نمود.
در برخی مطالعات ، افرادی که ریزش موی قابل توجهی دارند ممکن است دچار کمبود آهن شوند. کمبود آهن می تواند ناشی از سایر شرایط سلامتی یا رژیم غذایی نامناسب باشد. در حقیقت ، پزشکان دریافته اند که با بهبود کمبود آهن در زنان و مردان ، میزان رشد مجدد مو بیشتر است.
کم کاری تیروئید یک بیماری هورمونی است که در آن هورمون تیروئید به درستی تنظیم نشده است. این ممکن است دلیلی برای بیماری های خود ایمنی باشد. ریزش مو به سرعت اتفاق می افتد. برای برخی موها بطور قابل توجهی نازک می شوند. برای دیگران ، با شکل جدی تری از این بیماری ، ممکن است تکه های بزرگی از مو ریخته شود. از آنجا که این وضعیت متابولیسم را کند می کند ، این امر باعث کند شدن فولیکول ها در رشد مو می شود. با این حال ، هنگامی که کم کاری تیروئید با دارو کنترل می شود ، ریزش مو معمولاً متوقف می شود.
دیابت می تواند باعث ریزش مو در برخی افراد شود. استرس این بیماری باعث می شود که رشد مو متوقف شود. وقتی موهای جدید در جای خود رشد می کنند ، به آرامی رشد می کنند. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 ممکن است عدم تعادل هورمونی داشته باشند که منجر به ریزش مو شود. مدیریت موثر دیابت ممکن است ریزش مو را بهبود بخشد.
رژیم غذایی ضعیف
تغذیه نامناسب ممکن است به ریزش مو در افراد مسن کمک کند. رژیم غذایی با کمبود مواد مغذی باعث ضعیف شدن ساقه های مو می شود. این باعث می شود موها بشکنند و کندتر رشد کنند. برخی از مواد مغذی لازم برای رشد مناسب مو عبارتند از:
ویتامین A
ویتامین های گروه B ، از جمله B6 و B12
ویتامین سی
بیوتین
فلز مس
فلز روی
اهن
بسیاری از افراد مسن رژیم غذایی سالمی ندارند. یک رژیم غذایی غنی از پروتئین های بدون چربی (مرغ و ماهی) ، سبزیجات و میوه ها اغلب مواد مغذی کافی را برای جلوگیری از کمبود فراهم می کند.
داروهایی که باعث ریزش مو می شوند
با افزایش سن ، افراد ممکن است در معرض بیماری قرار بگیرند. برخی از داروهایی که برای درمان این بیماری ها استفاده می شوند می توانند باعث ریزش مو شوند.
داروهایی که برای درمان بیماری های مختلف قلبی از جمله رقیق کننده های خون استفاده می شوند ، می توانند منجر به ریزش مو شوند. این داروها ضد انعقاد هستند.
داروهای نقرس مانند آلوپورینول می تواند باعث ریزش مو شود.
داروهای شیمی درمانی این داروها به طور خاص تولید سلول را هدف قرار می دهند ، که این امر هنگام رشد مو اتفاق می افتد. از آنجا که داروهای شیمی درمانی به شدت سلولهای تقسیم شده را از بین می برند ، سلولهای تشکیل دهنده مو از بین می روند. موها می ریزند.
جهت درمان ریزش مو و اطلاعات در این زمینه با مشاوران تخصصی کینیک پوست و مو وزیبایی هلیا با شماره 02122810089 در تماس باشید.
www.heliaclinic.com
