همه چیز از یک توییت شروع شد. رز مک گاون، بازیگر آمریکایی در روز ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶ بدون اینکه نامی را فاش کند با هشتگ چرا زنان تعرضهای جنسی را گزارش نمیکنند نوشت:« این ماجرا، رازی بود که همه در هالیوود از آن باخبر بودند. آنها مرا نکوهش میکردند و عمل متجاوز را می ستودند.» این توییت در پی چندین دادگاه علنی شخصیت های برجسته رسانه ای به دلیل آزار و اذیت جنسی از جمله بیل کازبی بازیگر و بیل اورایلی مجری برنامه فاکس نیوز بود. در حالی که مدت ها بود شایعاتی در مورد رفتارهای آزارگرانه هاروی واینستین نسبت به زنان در صنعت فیلم پخش شده بود، اما کسی به صورت علنی درباره این موضوع صحبت نمیکرد. اما همه چیز از ۵ اکتبر ۲۰۱۷ شروع شد. روزی که مگان توهی و جودی کانتور در گزارش خود در نیویورک تایمز اعلام کردند که هاروی واینستین ، تهیه کننده تأثیرگذار هالیوود به طور سیستماتیک زنان و از جمله بازیگران مطرح سینما را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است.
افشاگری تجربیات آزار جنسی در توییتر و سپس در دیگر شبکههای اجتماعی- که به عنوان جنبش#من-هم(Me-too) شناخته می شود و الهام گرفته از فعالیتهای تارانا برک فعال اجتماعی و حقوق شهروندی است که برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ در شبکه اجتماعی myspace آن را به عنوان یک جنبش توانمندسازی زنان مخصوصا زنان سیاهپوست که تجربه آزار جنسی در مناطق محروم را داشتهاند مطرح کرد، بحثی را درباره تلاقی مفهوم جنسیت و قدرت به راه انداخت و این چیزی بود که زنان میخواستند اتفاق بیفتد. آنها می خواستند در مورد تجربیات دردناک خود از آزار و اذیت و تجاوز جنسی صحبت کنند و صدایشان شنیده شود.
جنبش #من-هم گفتمان عمومی را تحت تأثیر قرار داد و در محیط های کاری نتایج ملموسی به همراه داشت. برخی مدیران برکنار شدند، نامزدها شکست خوردند و بسیاری از چهره های عمومی رسوا شدند. اما این اتفاق یک اتفاق یک شبه نبود و سالها فعالین حقوق زن برای آن تلاش کردند. این مقاله، همراه با روزشمار اتفاقات جنبش من-هم مهمترین رویدادهایی را که باعث تغییر اساسی در دیدگاه فرهنگی راجع به سواستفاده جنسی ، پویایی قدرت و قدرت گفتمان زنان است را بررسی میکند.
۲۰۰۶- تارانا برک، فعال اجتماعی، یک نهاد غیرانتفاعی به نام just be”” را تاسیس کرد تا بتواند از این طریق به کسانی که مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته اند کمک کند. برک جنبش خود را «من هم» نامید. برک در مصاحبه ای که در نیویورک تایمز داشت گفت که روزی دختری ۱۳ ساله خواست با او درباره تجربه آزار جنسیاش صحبت کند. برک اصلا آماده گفتگو با او نبوده و او را به شخص دیگری ارجاع می دهد. آن دختر دیگر هرگز به سازمان آنها بازنگشت و برک آرزو میکرده که کاش آن روز می توانست به او بگوید: من هم همینطور.
۶ اکتبر ۲۰۱۵-در این سال اشلی جاد مقاله ای در ورایتی نوشت و در آن جزییاتی درباره آزار و اذیت جنسی توسط رئیس رسانه ای را بیان کرد. البته که در آن زمان نامش را فاش نکرد که بعدها معلوم شد این روایت مربوط به هاروی واینستین بود.
۶ جولای ۲۰۱۶- گرچن کارلسون، مجری تلویزیون علیه رئیس آن زمان فاکس نیوز و مدیر اجرایی آن، راجر آیلز، به اتهام و ادعای آزار و اذیت جنسی اعلام جرم کرد. پس از آن، دهها زن دیگر همگام با او آیلز را به آزار و اذیت متهم کردند و در نهایت آیلز تحت فشار استعفا داد. البته این پرونده به نتیجه نرسید زیرا آیلز در ماه می سال ۲۰۱۷ درگذشت.
۲۱ ژانویه ۲۰۱۷- یک روز پس از مراسم تحلیف دونالد ترامپ به عنوان رییس جمهور ایالات متحده آمریکا، میلیون ها نفر برای حمایت از برابری جنسیتی و حقوق شهروندی در راهپیمایی زنان در واشنگتن شرکت کردند. در حالی که راهپیمایی در واشنگتن دی سی برنامه ریزی شده بود اما راهپیمایی های دیگری نیز در شهرهای جهان برگزار شد. اعتقاد بر این است که راهپیمایی زنان در واشنگتن بزرگترین تظاهرات یک روزه در تاریخ ایالات متحده است.
۱۹ فوریه ۲۰۱۷- سوزان فولر، یکی از کارکنان کمپانی «اوبر» در مقاله ای درباره سال بسیار بسیار عجیبی که در این کمپانی گذرانده بود نوشت و گفت در این کمپانی آزار و اذیت جنسی و رفتارهای نامناسب به طور مکرر رخ می دهد. انتشار این مقاله منجر به استعفای «تراویس کالانیک»، مدیرعامل و از بنیانگذاران این شرکت از سِمت خود و اخراج ۲۰ کارمند دیگر شد.
۱ اپریل ۲۰۱۷- مقاله ای که نیویورک تایمز درباره جزئیات ادعاهای پنج زن در مورد آزار و اذیت جنسی و رفتار نامناسب بیل اورایلی ، مجری فاکس نیوز منتشر کرد بحث آزار و اذیت جنسی را بر سر زبان ها انداخت. خبر ادعاهای آزار جنسی علیه آقای اورایلی باعث شد بیش از ۵۰ شرکت، پخش آگهی در برنامه او را قطع کردند.دونالد ترامپ از اورایلی دفاع کرد و گفت که فکر نمی کند «بیل کار اشتباهی کرده باشد.» در نهایت بیل اورایلی در پی ادعای آزار جنسی در ۱۷ اپریل از کار برکنار شد. اورایلی تمامی ادعاها را رد کرد و این اتهامات را تلاشی برای ضربه سیاسی و مالی به خود نامید.
۵ اکتبر ۲۰۱۷- اشلی جاد همراه با دیگر بازیگران زن و کارمندان سابق شرکت واینستین ، واینستین را به آزار و اذیت جنسی متهم کردند و این صحبتها در گزارش جنجالی نیویورک تایمز که جودی کانتور و مگان دوئی نوشتند منتشر شد. پس از آن ، واینستین از رفتار خود با همکارانش در گذشته عذرخواهی کرده، اما هر گونه اتهام تجاوز جنسی را به شدت رد کرد.
۸ اکتبر ۲۰۱۷- هاروی واینستین پس از اتهامهای سنگینی که علیه او مطرح شده بود از شرکت خود اخراج شد.
۱۰ اکتبر ۲۰۱۷- در مقاله ای از نیویورکر که توسط رونان فارو نوشته شده بود ، ۱۳ زن دیگر از تجربیات آزار و اذیت جنسی توسط واینستین گفته بودند. فارو سپس گزارش تکمیلی نوشت که در ۶ نوامبر در نیویورکر منتشر شد. او در این گزارش نوشت که چگونه واینستین روزنامهنگاران و ستارگان سینما را – بخاطر ترس یا طمع یا حتی تبعیض جنسیتی – در مشت خود داشته است.
۱۲ اکتبر ۲۰۱۷- «روی پِرایس» رییس آمازون پس از آن که «ایسا هکت»،تهیه کننده، وی را به آزار و اذیت جنسی متهم کرد از سِمت خود معلق شد. «هکت» برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ این شکایت را مطرح کرد. «پرایس» در نهایت پنج روز بعد ، در ۱۷ اکتبر استعفا داد.
۱۶ اکتبر ۲۰۱۷- هشتگ #من-هم پس از اینکه «الیسا میلانو» از سایر زنان خواست با این هشتگ تجربیات خود را به اشتراک بگذارند، وایرال شد. میلانو قربانیان آزار جنسی را تشویق کرد که درباره تجربیات آزارشان در توییتر بنویسند تا از این طریق مردم از گستردگی و سیستماتیک بودن آزار جنسی آگاه شوند. این هشتگ به سرعت به یک پدیده جهانی تبدیل شد و زنان از کشورهای مختلف یا این هشتگ را ترجمه کردند یا خود هشتگی برای روایت آزار جنسی ایجاد کردند.
۱۸ اکتبر ۲۰۱۷- «مک کایلا مارونی» ژیمناست المپیکی آمریکا در توییتی درباره آزار جنسی «لاری ناسار»، پزشک پیشین تیم ژیمناستیک آمریکا نوشت. پس از آن، بیش از ۱۵۰ زن دیگر روایت های مشابهی را بیان کردند. ناسار در ژانویه ۲۰۱۸ به دلیل اتهامات مربوط به آزار و تجاوز جنسی به زندان محکوم شد.
۱۹ اکتبر ۲۰۱۷- جنبش #من-هم توانست در مدتی کوتاه بسیاری از مشاغل و حرفه ها را درگیر کند. در ۱۹ اکتبر ، «لاکهارت استیل»، مدیر تحریریه «ووکس مدیا»، به دلیل آزار و اذیت جنسی اخراج شد. تنها در این یک هفته ، شکایاتی درباره آزار جنسی سرآشپز معروف «دار جان بش» ، «جیمز توبک» کارگردان ، «تری ریچاردسون» عکاس مد ، «مارک هالپرین» روزنامه نگار و «نایت لاندسمن» مدیر پیشین نشریه هنری ” معروف آرت فوروم” مطرح شد و به لیست افراد همچنان اضافه می شود. طبق یک اینفوگرافیک که توسط ووکس منتشر شد، بیش از۲۰۰ نفر از افراد مشهور ، مدیر عامل و سیاستمداران به سواستفاده جنسی متهم شده اند.
۲۹ اکتبر ۲۰۱۷- «آنتونی رپ» در مصاحبهای که با بازفید داشت اعلام کرد که «کوین اسپیسی» بازیگر هالیوود در ۱۹۸۶، هنگامی که رپ ۱۴ سال داشته و اسپیسی ۲۶ سال، قصد نزدیکی جنسی به وی را داشته است. در پاسخ به شکایت رپ و با توجه به اینکه او زیر سن قانونی بوده است، اسپیسی اعلام کرد که برخوردش با رپ را به خاطر نمی آورد. با اینهمه اضافه کرد «شنیدن داستان رپ او را وحشتزده کرده» و به او گفت «به خاطر رفتار ناخوشایند هنگام مستی صمیمانه عذرخواهی میکنم».در روزها و ماه های بعدی ، مردان بیشتری شکایات مشابهی را مطرح کردند. از جولای ۲۰۱۸ ، شش پرونده آزار جنسی علیه اسپسی در انگلیس تشکیل شد.
۸ نوامبر ۲۰۱۷- یک ماه قبل از آغاز نمایش فیلم «همه پولها در جهان» ، «ریدلی اسکات» کارگردان فیلم تمام صحنه های «کوین اسپیسی» را حذف و مجدد با «کریستوفر پلامر» فیلمبرداری کرد. پلامر توانست برای سومین بار نامزدی بهترین بازیگر نقش مکمل شود. اما بحث ها در مورد این فیلم تمامی نداشت. بعد از اینکه تصمیم گرفته شد تا صحنه های اسپیسی مجدد با پلامر گرفته شود، دو بازیگر نقش دوم فیلم یعنی «میشل ویلیامز» و «مارک والبرگ» نیز صحنه هایی که با اسپیسی بازی کرده بودند را دوباره اجرا کردند. اما سپس اعلام شد در حالی که والبرگ برای ضبط دوباره برخی صحنهها ۱ و نیم میلیون دلار پول گرفت، دست مزد ویلیامز کمتر از ۱۰۰۰ دلار بود که بحث درباره دستمزد برابر و برابری جنسیتی را مطرح کرد.
۹ نوامبر ۲۰۱۷- چهار زن در مقاله ای در واشنگتن پست ، «روی مور» ، نامزد جمهوری خواه مجلس سنای آمریکا در انتخابات ویژه آلاباما او را به آزار جنسی متهم کردند. پنج زن دیگر به آنها پیوستند و تعداد زنانی را که می گفتند مور آنها را در دوران نوجوانی مورد آزار قرار داده به ۹ نفر رسید.
۹ نوامبر ۲۰۱۷- کمدین «لوئی سی.کی» توسط پنج زن به آزار جنسی متهم شد. روز بعد سی.کی اتهامات را تایید کرد.فیلم «دوستت دارم بابا» که سی.کی کارگردانی کرده بود و برای اولین بار قرار بود در ۱۷ نوامبر پیش نمایش آن پخش شود، ناگهان کنسل شد.
۱۷ نوامبر ۲۰۱۷- سناتور مشهور آمریکایی, «آل فرانکلین» توسط مجری رادیو، «لین توییدن» متهم به آزار جنسی در سال ۲۰۰۶ شد. زنان بیشتری با تجربیات مشابه روایتهای خود را نوشتند و در نهایت فرانکلین در ۷ دسامبر از سمت خود به عنوان سناتور استعفا داد.
۲۹ نوامبر ۲۰۱۷- برنامه «تودِی شو» با اعلام خبر اخراج «مت لاور» یکی از مشهورترین روزنامهنگاران تلویزیون آمریکا به دلیل اتهامات آزار جنسی از شبکه NBC شروع شد. در آپریل ۲۰۱۸ ، لاور علناً این ادعاها را رد کرد.
۴ دسامبر ۲۰۱۷- رئیس جمهور دونالد ترامپ به صورت علنی از «روی مور»، نامزد سنای آلاباما که به آزار جنسی متهم شده بود ، حمایت کرد.
۶ دسامبر ۲۰۱۷- مجله تایم، درباره مردان و زنانی را که در مورد تجربیات آزار جنسی خود صحبت کرده اند نوشت: «کسانی که سکوت را شکستند» و آنها را به عنوان شخصیت سال معرفی کرد.
۷ دسامبر ۲۰۱۷- «دیلن فارو» دخترخوانده «وودی آلن» در روزنامه لس انجلس تایمز این مساله را مطرح کرد که چرا نام وودی آلن در جنبش من-هم مطرح نشده است. فارو از مدتها پیش گفته است که آلن در هفت سالگی به او تعرض کرده است. وودی آلن تمامی اتهامات را رد کرد و آن را شرمآور و غیرواقعی خواند.
۱۱ دسامبر ۲۰۱۷- «ماریو باتالی»، سرآشپز، رستوراندار، نویسنده، و چهره رسانهای آمریکایی از طرف ۴ زن متهم به آزار جنسی شد. چهار روز بعد از اعلام این خبر، باتالی به عنوان یکی از چهار میزبان برنامه The Chew از ABC اخراج شد. از۲۱ می ۲۰۱۸ ، باتالی تحت تحقیقات اداره پلیس شهر نیویورک به اتهام تجاوز جنسی قرار گرفت ، که باتالی آن را رد کرد.
۱۳ دسامبر ۲۰۱۷- «روی مور» در انتخابات ویژه آلاباما از «داگ جونز» کاندیدای دموکرات شکست خورد. این اتفاق باعث شد تا جنبش من-هم بخاطر داشتن فضای امن برای حضور زنان و تأثیرگذاری در انتخابات اعتبار یابد. این برای اولین بار بود که یک دموکرات پس از ۲۵ سال به کرسی سنا در آلاباما رسید.
۱۹ دسامبر ۲۰۱۷- زنان کارگر کارخانه فورد در نیویورک تایمز از آزار و اذیت جنسی گسترده در دو کارخانه در شیکاگو صحبت کردند.
۱ ژانویه ۲۰۱۸- جنبش «دیگر-بس-است»، ابتکاری که ۳۰۰ زن که در زمینه فیلم، تلویزیون و تاتر فعالیت میکردند آن را اجرایی کردند و با نامه سرگشاده در نیویورک تایمز و روزنامه اسپانیایی زبان La Opinionآن را اعلام کردند. هدف از این جنبش حمایت از زنانی بود که از نظر اقتصادی و اجتماعی کم برخوردار بودند و مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفتند.
۷ ژانویه ۲۰۱۸- جنبش «من-هم» و «دیگر-بس-است »در مراسم گلدن گلاب حاضر شدند. بازیگران زن و مرد همگی با لباس مشکی و بَجی که روی آن نوشته شده بود “دیگر بس است” روی فرش قرمز آمدند. این رویداد سینمایی به شدت تحت تاثیر این جنبشها قرار گرفت. اپرا وینفری زنانی را که روایتهای خود را از آزار جنسی بیان کردند تحسین کرد و گفت:« برای مدت طولانی، زنان جرات نمیکردند از اینکه مردان از قدرت خود برای آزارشان استفاده میکنند حرفی بزنند، اما دیگر بس است… بس است». جوایز آن سال نیز به آثاری که زنان قوی را به تصویر کشیده بود مانند سریال «دروغهای کوچک بزرگ» و فیلم «سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری» تعلق گرفت.
· ۱۱ ژانویه ۲۰۱۸- پنج زن در مقاله ای در لسانجلس تایمز ، «جیمز فرانکو» را به رفتار نامناسب و آزار جنسی متهم کردند. اولین ادعا چند روز قبل از مراسم گلدن گلوب وقتی «وایولت پیلی»، بازیگر، در توییت خود روایت خود را نوشت و فرانکو را به آزار، رفتارهای ناشایست جنسی و پیشنهادهای غیراخلاقی متهم کرد مطرح شد. فرانکو در برنامه «دِ لِیت شو ویت استیون کلبر» به این اتهامات پاسخ داد و گفت :«من به هیچ وجه نمی خواهم مشکلی در کار این زنان ایجاد کنم. من فکر میکنم کار آنها بسیار بااهمیت است و من از آن حمایت میکنم». او در مراسم گلدن گلوب برای بازی در فیلم «هنرمند فاجعه» جایزه بهترین بازیگر مرد را گرفت اما توسط آکادمی اسکار نادیده گرفته شد.
۱۴ ژانویه ۲۰۱۸- در یک مقاله ای که در Babe.net منتشر شد، یک عکاس که با نام مستعار «گریس»، از تجربه آزار جنسی توسط عزیز انصاری کمدین مشهور آمریکایی و برنده گلدن گلاب گفت و ادعا کرد که انصاری به ابراز نارضایتی او و نه گفتنش بیتوجهی نشان داده است. روز بعد انصاری به این اتهامات پاسخ داد و گفت که با این اخبار غافلگیر و نگران شده و اعلام کرد از جنبشی که در فرهنگ آنها در حال رخ دادن است حمایت میکند چون به نظرش ضروری است و وقتش رسیده است.
۲۰ ژانویه ۲۰۱۸- میلیون ها نفر در دومین راهپیمایی سالانه زنان شرکت کردند.
۳ فوریه ۲۰۱۸- در مقاله ای در نیویورک تایمز ، «اوما تورمن» نیز به جمع زنانی که واینستین را متهم به آزار جنسی کردند پیوست و نوشت که زمانی که در اتاقش در لندن بوده است واینستین تلاش کرده که خود را به او تحمیل کند. او همچنین از تجربه بازی در فیلم «بیل را بکش» گفت و ادعا کرد که کارگردان فیلم،«کوینتین تارانتینو» او را مجبور به انجام یک صحنه خطرناک که امکان داشت منجر به مرگ او شود کرده است. در مصاحبه ای تارانتینو با Deadline داشت، این اقدام را یکی از بزرگترین پشیمانی ها در زندگی خود خواند.
· ۴ مارچ ۲۰۱۸- اسکار شاهد حضور جنبش «من-هم» و «دیگر-بس-است» بود. در یک بخش اختصاصی، «آنابلا سیورا»، «اشلی جاد» و «سلما هایک»، سه نفر از کسانی که روایتهای خود را در مورد واینستین گفته بودند، در مورد جنبش ها و تغییراتی که امیدوارند در هالیوود و فراتر از آن رخ دهد صحبت کردند. سلما هایک گفت:«ما به آن روح مهارناپذیر سلام می دهیم، چیزی که تعصب خود را نسبت به جنسیت ، نژاد و قومیت برای بیان داستانهایشان شکست». پس از اعلام برنده بهترین بازیگر زن، «فرانسیس مک دورمند»، برای فیلم «سه بیلبورد خارج از ابینگ ، میسوری» ،او با یک سخنرانی قدرتمند وتاثیرگذار مراسم اسکار را به پایان رساند. او گفت«خانمها و آقایان…. به اطراف خود نگاه کنید، همه ما داستان هایی برای گفتن داریم و پروژه هایی را که برای اجرایی کردنش نیاز به تأمین مالی است. امشب در مهمانی بعد از مراسم با ما در این باره صحبت نکنید. چند روز دیگر ما را به دفتر خود دعوت کنید یا می توانید به دفتر ما بیایید – هرطور راحتتر هستید- و ما همه چیز را در مورد آنها به شما خواهیم گفت».
۱۶ آپریل ۲۰۱۸- «جودی کانتور» و «مگان دوحی» از نیویورک تایمز و «رونان فارو» از نیویورکر برنده جایزه پولیتزر برای خدمات عمومی شدند.
۲۹ آپریل ۲۰۱۸- در جشنواره فیلم ترایبکا، جنبش «دیگر-بس-است» گزارش داد که ۲۵۰۰ زن از صندوق حمایت مالی آنها کمک گرفتهاند.
۳۰ آپریل ۲۰۱۸- کنسرت شیکاگو «آر. کِلی»،خواننده، ترانهسرا و برنده جایزه گرمی، لغو شد. نمایش های دیگر او، از جمله نمایش یک شب در نیویورک نیز لغو شد. با وجود اینکه آزار جنسی «آر.کلی» در جولای ۲۰۱۷ آشکار شد،اما هیچکدام از فعالیتهای او تا سال ۲۰۱۸ تحت تأثیر قرار نگرفت و او به فعالیتهای خود ادامه میداد. جنبش زنان این شرایط را فراهم کرد که جنبش #MuteRKelly ، که توسط «کنیت بارنز» و «اورونیکه اودلی» آغاز شده بود ، مورد توجه قرار گیرد. اودلی از بنیانگذاران این جنبش میگوید:« ما خواهان قطع شدن صدای کِلی از تمام رسانهها هستیم. ما نمیخواهیم صدایش را از رادیو بشنویم. ما نمیخواهیم آهنگهایش را از هیچیک از رسانه جاری موسیقی، پادکست و ویدئو بشنویم و ببینیم. ما نمیخواهیم او کنسرت برگزار کند. ما جامعهای میخواهیم که با آگاهی او را از حضورش در جامعه حذف کند، طوری که بداند نمیتواند جرم کند و عواقبی برایش نداشته باشد.» اسپاتیفای مدتی پس از افشای اسناد مذکور، آهنگهای آر. کِلی را از پلیلیستهای ساختهشدهی خودش حذف کرد.
۴ می ۲۰۱۸- «زینزی کلمونز»،نویسنده، ادعا کرد که «جونو دیاز»، نویسنده و برنده جایزه پولیتزر و همچنین عضو هیئت مدیره جایزه پولیتزر، با زور او را در یک کارگاه بوسیده است. نویسندگان دیگر زن نیز این پرونده را پیگیری کردند و دیاز را به حمله لفظی و زن ستیزی متهم کردند. این نویسنده آمریکایی دومینیکنتبار که برای کتاب «زندگی کوتاه شگفتانگیز اسکار وائو» جایزه پولیتزر گرفت، مقالهای در نیویورکر نوشت و در آن اعلام کرد که خود او در کودکی قربانی تجاوز شده است. و در نهایت دیاز تمام این ادعاها را رد کرد.
۲۵ می ۲۰۱۸-«هاروی واینستین» خودش را به مقامات نیویورک معرفی کرد تا نسبت به اتهامات تجاوز جنسی که از سوی «لوسیا ایوانز»،بازیگر و خواننده ایرلندی زیمباوه ای تبار، مطرح شده بود پاسخگو باشد.
۲۶ جولای ۲۰۱۸- مقاله ای در آتلانتیک منتشر شد و به این موضوع پرداخت که ادعاهای سواستفاده و آزار جنسی به ۲۵ کارزار سیاسی در سال ۲۰۱۸ درهر دو جناح حزب دموکرات و جمهوریخواه خاتمه داده است.
۶ آگوست ۲۰۱۸- «رونان فارو» بار دیگر در نیویورکر مقالهای منتشر کرد که مثل بمب ترکید و آن هم جزییات ادعای شش زن درباره آزار جنسی «لسلی مونویز»، مدیر عامل اجرایی و رییس هیئت مدیره شرکت سیبیاس بود. در ۹ سپتامبر ، مونویز از سمت مدیرعاملی کناره گیری کرد زمانی که شش زن دیگر او را متهم به آزار جنسی کردند. مونویز ادعا می کند که ۲۰ میلیون دلار به سازمانهایی که از جنبش من-هم حمایت می کنند کمک خواهد کرد.
۱۴ آگوست ۲۰۱۸- «آویتل رونل»، فیلسوف، مترجم، استاد دانشگاه، منتقد ادبی، روزنامهنگار، و نویسنده زن اهل ایالات متحده آمریکا از طرف یکی از دانشجویان پسرخود متهم به آزار جنسی شد و آن پسر ادعا کرد که در صورت تمکین نکردن به خواستههای استادش با تهدید و تلافی مواجه میشدهاست. رونل تمامی این اتهامات را رد کرد. اما این اتفاق این بحث را به وجود آورد که قدرت، شهرت علمی و سرمایهی اجتماعی جنسیت نمیشناسد و هر فردی را میتواند مستعد سوءاستفاده از موقعیت سلطه کند.
۱۹ آگوست ۲۰۱۸- «آزیا آرجنتو»، بازیگر ایتالیایی، از نخستین زنانی که با افشاگری های خود از پایه گذاران جنبش من-هم محسوب می شود، خود متهم به آزار جنسی «جیمی بنت»،بازیگر و خواننده راک آمریکایی ، همبازی سابق خود شد. به گفته نیویورک تایمز «آزیا ارجنتو» سال ۲۰۱۳ هنگامی که جیمی بنت تنها یک پسر هفده ساله بوده است و آرجنتو ۳۷ سال داشت در اتاق هتلی در کالیفرنیا وی را مورد آزار جنسی قرار داده است. «تارانا بروک» در توییتی نوشت: «خشونت جنسی مربوط به قدرت و امتیاز است.اگر مجرم بازیگر ، فعال یا استاد مورد علاقه شما از هر جنسیتی باشد ، در اصل ماجرا تغییری ایجاد نمی کند».
۲۸ آگوست ۲۰۱۸- «لویی سی.کی» با آمدن ناگهانب بر روی صحنه سالن «کمدی سلار» و اجرای استندآپ کمدی دوباره به زندگی عمومی بازگشت. تماشاگران واکنش متفاوتی داشتند – برخی تشویق کردند ، برخی دیگر تئاتر را ترک کردند. واکنش در اینترنت هم به همین منوال بود ، برخی از کمدین ها مانند «مایکل چه» و «مایکل ایان بلک» بازگشت او را اتفاق خوبی دانستند و برخی دیگر مانند «آپارنا نانچرلا» ابراز نگرانی کردند.
۴ سپتامبر ۲۰۱۸- دادستانی لس آنجلس اعلام کرد که علیه «کوین اسپیسی» و «استیون سیگال» پروندهای را تشکیل نخواهد داد. همچنین اتهامات علیه «آنتونی اندرسون» بازیگر سیاه پوست به دلیل نداشتن شواهد کافی رد شد.
۱۶ سپتامبر ۲۰۱۸- «کریستین مارگارت بلازی فورد» روانشناس و استاد آمار آمریکایی اعلام کرد که نامزد یکی از کرسیهای دیوان عالی ایالت متحده آمریکا، به نام «برت کاوانا» در سال ۱۹۸۲ زمانی که آنها دبیرستانی بودند به وی تعرض جنسی کرده که از آن به عنوان تلاش برای تجاوز نام برد. او گفت که کاوانا با انداختن او به روی تختخوابی در جریان یک مهمانی و گرفتن دهانش قصد تجاوز به او را داشته. فورد توانسته فرار کند. فورد اولین زنی بود که علیه کاوانا شکایت کرد. پس از او «دبورا رامیرز» و «جولی سوئتنیک» دیگر زنانی بودند که کاوانا را به آزار جنسی متهم کردند.
۲۵ سپتامبر ۲۰۱۸- «بیل کازبی» به جرم تجاوز جنسی به سه تا ده سال زندان محکوم شد. کازبی اولین آدم مشهوری بود که از زمان آغاز جنبش من-هم محکوم شد. اتهامها علیه کازبی وقتی عمومی شد که کمدین آمریکایی «هانیبال بورس» در حال اجرای برنامه طنز در اکتبر سال ۲۰۱۴ به بدرفتاریهای جنسی کازبی بهطور غیرمستقیم کنایه زد. به دنبال آن، اتهامهای دیگری علیه کازبی جریان گرفت که مربوط به بازه زمانی ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۸ در ده ایالت آمریکا و یک استان کانادا است.
۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸-کل کشور به تماشای شهادت دکتر «کریستین بلازی فورد» و «برت کاوانا» در مجلس سنا بودند. بیش از ۲۰ میلیون نفر این دادگاه را دنبال میکردند. سنا رای داد که ادامه پرونده کاوانا و نامزدی او برای دیوان عالی فدرال پس از انجام تحقیقات یک هفته ای اف.بی.آی مشخص میشود.
۲۸ سپتامبر ۲۰۱۸- «رومن پولانسکی»، کارگردان، که سالهاست متهم به تجاوز جنسی است اعلام کرد که نخستین فیلم خود را بعد از آغاز جنبش من-هم به نام «یک افسرو یک جاسوس» میسازد.
۲ اکتبر ۲۰۱۸- «ربکا تریستر»، نویسنده مجله «نیویورک» و فمینیست، کتابی درباره قدرت انقلابی خشم زنان با عنوان «خوب و عصبانی» نوشت.
۵ اکتبر ۲۰۱۸- «هاروی واینستین» در حبس خانگی در نیویورک و منتظر محاکمه برای دو مورد ارتکاب جنایت جنسی در درجه اول ، دو مورد تجاوز جنسی و دو مورد آزار جنسی است. او با حکم حبس ابد روبرو است.
۱۸ اکتبر ۲۰۱۸- بیش از ۴۰۰ زن از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی شکایت کرده و ادعا کردند که پزشک زنان این دانشگاه آنها را مورد آزار قرار داده است. این زنان ادعا کردند که دانشگاه سواستفاده جنسی توسط این پزشک را برای مدتهای طولانی پنهان کرده است. در یک تحقیق داخلی ، دانشگاه به این نتیجه رسید که رفتار این پزشک و معاینات او تجاوز جنسی بوده است.«جرج تیندال» رییس دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به خاطر آزار جنسی صدها دختر دانشجو به دست پزشک این دانشگاه مجبور به استعفا شد.
۲۵ اکتبر ۲۰۱۸- گزارش ها حاکی از آن است که گوگل علی رغم ادعای معتبر یک کارمند خود در مورد آزار جنسی «اندی روبین»، خالق نرم افزار اندروید ، ۹۰ میلیون دلار به او پرداخت کرده است ، به علاوه ۲ میلیون دلار هر ماه به مدت چهار سال به حساب او واریز میکرده است. روبین در توییت های خود نوشت که این ادعاها یک کارزار لجنپراکنی است. دو کارمند ارشد دیگر ، «آمیت سینگال» و «ریچارد دی ول»، نیز متهم شدند. سیگال هرگونه ادعا را رد کرد و دیول در بیانیه ای که در نیویورک تایمز منتشر شد به دلیل “اشتباه در قضاوت” عذرخواهی کرد. دیول ظرف یک هفته استعفا داد. در پاسخ ، مدیر عامل گوگل، با ارسال ایمیلی به کل شرکت اعتراف کرد که آزار جنسی در این شرکت وجود دارد و در دو سال گذشته ۴۸ کارمند به دلیل رفتار نامناسب از کار برکنار شدند که ۱۳ نفر آنها مدیران ارشد و بالاتر بودند.
۲۸ اکتبر ۲۰۱۸- «سیکس ناین»، رپر آمریکایی، در سال ۲۰۱۵ به اتهام همخوابی با یک دختر ۱۳ ساله دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. وی سه سال پس از آزادی از زندان به اتهام انتشار عکسهای مستهجن و کودک آزاری مجددا در سال ۲۰۱۸ به زندان محکوم شد.
۱ نوامبر ۲۰۱۸- کارمندان گوگل در اعتراض به رسیدگی به اتهامات مربوط به سواستفاده جنسی علیه کارمندان ارشد، دست از کار کشیدند.
۱۲ نوامبر ۲۰۱۸- گوگل ، فیس بوک ، اِربیاندبی و ایبِی اعلام کردند که در حال پایان دادن به رسیدگی به ادعاهای آزار جنسی هستند. تغییر در سیاست راهی را فراهم کرده که زنان کارمند می توانند در دادگاه و از راه قانونی شکایت خود را دنبال کنند و دیگر رسیدگی به این موضوع به بخش داخلی شرکتها مربوط نمیشود زیرا که مردان را قادر می سازد رفتارهای ناشایست گذشته خود را پنهان کنند.
۲۸ نوامبر ۲۰۱۸- به دنبال اتهامات ماه می سال گذشته ، پنج زن دیگر علیه «لوک بسون»، کارگردان، صحبت کردند و او را به آزار جنسی تا تجاوز متهم کردند. او همه ادعاها را رد کرد. تعداد کل زنانی که بسون را به سورفتار جنسی متهم کردهاند ، نه نفر است.
۲ دسامبر ۲۰۱۸- «نیل دگراس تایسون»، اخترفیزیکدان آمریکایی و مجری سریال مستند «کیهان: ادیسهای فضازمانی» متهم به سورفتار جنسی شد که او تمام این اتهامات را رد کرد. شبکههای فاکس و نشنال جئوگرافیک اعلام کردند که این ادعا را بررسی میکنند. همزمان با بررسی این دو شبکه، موزه تاریخ طبیعی آمریکا نیز تحقیقاتی را درباره این ادعا انجام داد و همه اعلام کردند که وی باید به کار خود ادامه دهد.
۲۱ دسامبر ۲۰۱۸- پنج مدل مرد در دادگاه فدرال نیویورک «بروس وبر»، عکاس مشهور آمریکایی را به حمله جنسی و استثمار متهم کردند. این دادخواست به دنبال گزارشاتی که از ابتدای سال ۲۰۱۸ که در آن بیش از دوازده مدل اتهاماتی را علیه وبر مطرح کردند اعلام شد. وبر تمام اتهامات را رد کرد.
۲۴ دسامبر ۲۰۱۸- «کوین اسپیسی» به اتهام تعرض به یک جوان ۱۸ ساله در سال ۲۰۱۶توسط دادگاه منطقه ای در ماساچوست متهم شد. روز بعد از آن ، اسپیسی ویدیوی عجیبی از خودش در نقش فرانک آندروود را از مجموعه تلویزیونی «خانه پوشالی» که شبکه نتفلیکس آن را منتشر میکرد را پخش کرد که به نظر می رسد او تمام ادعاها را رد میکند. بعد از سه سال، در نهم ژانویه ۲۰۱۹، اسپیسی در دادگاه بی گناهی خود را اعلام کرد. گویا ناپدیدشدن گوشی تلفن همراه شاکی باعث شده که وی از پیگیری ادعای خود منصرف شود. این تلفن همراه از این نظر مهم بود که گفته میشد با آن یک ویدیو و همچنین پیامکهایی در ارتباط با تعرض فرستاده شده است.در جریان رسیدگی به پرونده همه این اطلاعات بررسی و موبایل به صاحب آن بازگردانده شد. وکلای کوین اسپیسی اما میخواستند دوباره موبایل را ببینند تا پیامکهای پاکشده را بازیابی کنند؛ پیامهایی که گفته میشود بیگناهی موکلشان را ثابت میکند. آنها میگویند اطلاعات و اسکرینشاتهای موجود نشان میدهند که مدرک مهمی پاک شده بوده است.از بین بردن ادله و مدارک در آمریکا جرم محسوب میشود. قاضی هم این حق را به رسمیت شناخت و در مقابل همه شهادتهای تاکنونی او را باطل اعلام کرد.
۲ ژانویه ۲۰۱۹- گزارش آزار و اذیت جنسی و گزارشات مربوط به تبعیض جنسیتی از کارکنانی در کمپین انتخاباتی ۲۰۱۶ «برنی سندرز» کار می کردند ارایه شد؛ از لمس نامناسب ، تا عدم برخورد جدی با گزارش های آزار و اذیت ، تا پرداخت نابرابر برای زنان. سندرز از تمام زنانی که در این کمپین او را همراهی کردند و در عین حال احساس کردند با آنها ناعادلانه یا نامناسب برخورد شده عذرخواهی کرد.
۳ ژانویه ۲۰۱۹- فیلم مستند «نجات یافتن از دست آر. کلی» ساخته و پخش شد. واکنشها به این مستند به سرعت در فضای آنلاین شکل گرفت و همین امر باعث شد تا زنان جدیدی که توسط «آر.کلی» مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند ادعای خود را مطرح کنند که این اتفاق توانست تأثیر گسترده ای بر احساسات عمومی پیرامون این خواننده داشته باشد. هنرمندانی که با آر.کلی کار کرده بودند اقدامات وی را تقبیح کردند وبسیاری به همکاری خود با وی خاتمه دادند. RCA Records سرانجام کِلی را پس از سالها اعتراض کنار گذاشت. در پاسخ، کِلی تهدید کرد که یک وب سایت با جزئیات از دروغ متهمان خود ایجاد خواهد کرد.
۸ ژانویه ۲۰۱۹- اداره پلیس نیویورک به دلیل کمبود شواهد و مدارک لازم ، تحقیقات در مورد سورفتار و آزار جنسی علیه آشپز مشهور «ماریو باتالی» را مختومه اعلام کرد. باتالی قبلاً رابطه جنسی بدون رضایت را انکار کرده بود و وقتی همان ابتدا توسط چهار زن متهم شد از رفتار خود عذرخواهی کرد. مجموع اتهامات علیه باتالی به هر حال کافی بود تا شرکای تجاریش او را وادار کنند تا ماه مارس سهام خود را از شرکتهایی که سهم دارد بفروشد.
۱۷ ژانویه ۲۰۱۹- بررسی یک کمیسیون مستقل نشان می دهد که آکسفام، یکی از بزرگترین سازمانهای بینالمللی امدادرسانی برای ریشهکن کردن فقر، گرسنگی و بیعدالتی، به شکایات مربوط به سورفتار جنسی در محیط کار رسیدگی نکرده است. «وینی بیانییما»، مدیر عامل اجرایی آکسفام، در یک بیانیه گفت:« به طرز دردناکی روشن است که آکسفام نیز در برابر سواستفاده جنسی و سایر اشکال ناشی از سواستفاده از قدرت مصون نیست. برای کسانی که چنین رفتار غیرقابل قبولی را تجربه کرده اند، متاسفیم. و من متأسفم ، و مواردی را که اط طریق کمیسیون به ما اطلاع داده شود را به سرعت پیگیری خواهیم کرد».
۲۸ ژانویه ۲۰۱۹- «لتیسیا والژو»، پس از آنکه مورد آزار جنسی یک مهمان در اتاق هتل قرار گرفت، شکایتی را علیه هتل ماریوت تشکیل داد. این زن خانه دار که در بخش خدمات هتل ماریوت کار میکرد ادعا کرد که در موقعیت های کاری ناامن مجبور به کار است، مانند اینکه از او خواسته میشود دستشویی مردان را تمیز کند بدون اینکه آنها بیرون از اتاق باشند. او همچنین گفت که وقتی آزار جنسی را به سرپرستان خود گزارش داده است، آنها خندیدند و او را از کار اخراج کردند. این دادخواست به دنبال تدابیر سختگیرانه کارمندان اتحادیه شرکت ماریوت داده شد- هتلی که والژو در آن کار می کرد جز اتحادیه نبود. «آرنی سورنسون»، مدیر عامل اجرایی شرکت ماریوت، اعلام کرد که شرکت ماریوت به دنبال بازدارندگی و مبارزه با هرگونه آزار و اذیت در محل کار است.
۳۰ ژانویه ۲۰۱۹- خواننده اپرا ، «دیوید دانیلز» و شوهرش «ویلیام والترز» که در سال ۲۰۱۰ به یک خواننده مواد مخدر داده و سپس به او تعرض کردهاند دستگیر شدند. هر دوی آنها این اتهام را رد کردند. این دستگیری باعث شد که دانیلز، مشهورترین فرد در آن زمان در جهان موسیقی کلاسیک، در نتیجه جنبش من-هم با اتهاماتی روبرو شود. در ۲۵ جولای، هیئت منصفه عالی در دادگاه منطقه هریس، دانیلز و همسرش را متهم کرد. پس از آن چندین ادعای آزار جنسی دیگر علیه دانیلز از طرف دانشجویان دانشگاه میشیگان مطرح شد، کسانی که رفتار او را نمونهای از رفتار آزار دهنده ، توهین آمیز و سورفتار توصیف کردند. دانشگاه میشیگان نیز اسناد و مدارک علیه او را در اختیارش قرار داد و طی بیانیهای اعلام کرد که در ماهاپریل او را از دانشگاه اخراج خواهد کرد. او اظهار کرد که به ادعاها در روند بررسی دانشگاه رسیدگی خواهد کرد.
۵ فوریه ۲۰۱۹- پاپ فرانسیس برای اولین بار سواستفاده جنسی از راهبه ها توسط کشیشان ، از جمله استفاده از راهبه ها به عنوان برده جنسی را تصدیق کرد. تصدیق پاپ در پی انتشار گزارش سال ۲۰۱۸ آسوشیتدپرس در مورد بررسی مسئله سو استفاده جنسی از راهبه ها بود. گزارشی که بیان میکرد این موضوع برای دهها سال است که در تمام نقاط دنیا در حال رخ دادن است.
۵ فوریه ۲۰۱۹- «الکساندرا آرس فون هرولد» از رئیس جمهور سابق کاستاریکا و برنده جایزه صلح نوبل ، «اسکار آریاس»، به دلیل تجاوز جنسی شکایت کرد. بعد از آن پنج زن دیگر ادعای مشابهی را مطرح کردند و اعلام کردند که توسط آریاس مورد آزار جنسی قرار گرفته اند. آریاس ادعاهای مطرح شده توسط هرولد را از طریق وکیلش انکار کرد، اما از اظهارنظر درباره ادعاهای دیگر خودداری کرد.
۳ فوریه ۲۰۱۹- «رایان آدامز»، خواننده و ترانه سرا، توسط چند زن به دلیل آزار روحی و همچنین ارسال پیام های گرافیکی به یک طرفدار زیر سن قانونی خود، به سورفتار جنسی متهم شد. او تمام ادعاها را رد کرد. اما در ماههای بعد تور کنسرتش و همچنین انتشار آلبوم جدیدش کنسل شد.
۲۱ فوریه ۲۰۱۹- مدیر عامل جنبش «دیگر-بس-است»، «لیزا بوردرز»، به دلیل ادعاهای بدرفتاری جنسی پسرش ، «گری دیژون بوودن جونیور»، استعفا داد. بوودن تمام ادعاها را رد کرد. در بیانیهای که توسط این انجمن منتشر شد اعلام شد که بوردرز تصمیم به کنارهگیری کرده و سازمان هم با آن موافقت کرده است.
۲۲ فوریه ۲۰۱۹- «آر.کلی» به ده فقره سواستفاده جنسی متهم شد. سه نفر از این افراد زیر سن قانونی بودند. کِلی خود را بی گناه اعلام کرد.
۲۵ فوریه ۲۰۱۹- «الوا جانسون»، کارمند سابق ستاد انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۱۶ ، یک پرونده قضایی فدرال علیه رئیس جمهور دونالد ترامپ تشکیل داد و در آن ادعا کرد ترامپ بدون رضایت او را بوسیده است. او اولین فردی بود که ترامپ را متهم به رفتار نامناسب در جریان مبارزات ریاست جمهوری خود کرد. کاخ سفید ، از طریق سخنگوی مطبوعاتی وقت «سارا هاکبی سندرز»، این ادعا را از نظر ظاهری پوچ خوانده و گفت که هرگز چنین اتفاق نیفتاده است.
۲۶ فوریه ۲۰۱۹- مجموعه هتلها وکازینوهای Wynn Resorts از طرف نهادهای نظارتی نوادا ۲۰ میلیون دلار و سپس در ماه آوریل از طرف نهادهای نظارتی ماساچوست ۳۵ میلیون دلار به دلیل عدم رسیدگی به ادعاهای سو رفتار جنسی علیه «استیو وین» قبل از اینکه در فوریه ۲۰۱۸ استعفا دهد جریمه شد. این گزارش نشان داد که رهبران شرکت ادعاهای علیه وین را پنهان کردند، سیاست شرکت را نادیده گرفتند، و این ادعاها را به هیئت مدیره شرکت گزارش ندادند. وین از طریق وکیل خود، هرگونه ادعای رابطه جنسی بدون توافق را رد کرد.
۷ مارچ ۲۰۱۹- در مصاحبهای که «گیل کینگ» با «آر.کلی» داشت و همه را متعجب کرد، کِلی تمام ادعاها علیه خود را مجددا رد کرد.
۲۹ مارچ ۲۰۱۹- در پی انتشار مقاله «لوسی فلورس» نماینده سابق ایالت «نوادا» با عنوان «بوسهای که دیدم را نسبت به بایدن تغییر داد» و بیان جزئیات چگونگی لمس ناخواسته توسط معاون سابق رئیس جمهور که باعث ناراحتی وی شد، شش زن دیگر نیز از تجربیات مشابه خود نسبت به رفتار بایدن گفتند. سه زن با واشنگتن پست ، دو نفر با نیویورک تایمز و یکی با روزنامه هارتفورد کورانت صحبت کردند. بایدن در یک ویدیو آنلاین از رفتار خود عذرخواهی کرد و قول داد که به فضای شخصی افراد احترام بگذارد. وی همچنین گفت که این تاسف به این منظور نیست که کار او عمدا و یا با برنامه بوده است.
۲ می ۲۰۱۹- یک گزارش سالانه که توسط وزارت دفاع منتشر شد، افزایش ۳۸ درصدی رابطه جنسی ناخواسته از سال ۲۰۱۶ در ارتش ایالات متحده را نشان داد. طی این گزارش اعلام شد که از هر ۱۶ زن نظامی ، یک نفر در طی سال گذشته مورد بدرفتاری ، آزار جنسی یا تجاوز جنسی قرار گرفته است. «پاتریک م. شاناهان»، سرپرست وزارت دفاع ، به مقامات ارشد ارتش گفت که این تعداد غیر قابل قبول است و مطابق با استانداردهای مورد انتظار نیست.شاناهان ردیابی بهتر افسران و برنامه های آموزشی و همچنین برنامه جدیدی را برای شناسایی کسانی که آزار جنسی را مکررا تکرار میکنند پیشنهاد کرد.
۳۰ می ۲۰۱۹- «آر. کِلی» با ۱۱ فقره اتهام جدید برای حوادثی که بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ انجام داده بود متهم شد. این اتهامات شامل آزار جنسی علیه یک کودک بود که مجازات آن ۳۰ سال زندان است. این اتهامات به دنبال تحقیقات شدید دادستان های شیکاگو و آتلانتا از زمان پخش مصاحبه با آر.کِلی بود. کِلی مجددا تمامی اتهامات را رد کرد.
۲۱ جون ۲۰۱۹- «ژان کارول» در بخشی از کتاب خود به نام «مردان مخوف»، رئیس جمهور دونالد ترامپ را به تجاوز متهم کرد. ترامپ ادعای او را رد کرد و اعلام کرد تا به حال او را ندیده است. این درحالی است که به دنبال واکنش ترامپ، بسیاری از کاربران رسانههای اجتماعی تصویری را منتشر کردند که دونالد ترامپ و همسرش «ایوانا ترامپ» را در کنار «کارول» و همسر سابقش «جان جانسون» در دهه ۱۹۸۷ نشان می داد.
۶ آگوست ۲۰۱۹- بیش از ۱۰۰ مدل نامه ای سرگشادهای را به برند «ویکتوریا سکرت» فرستادند و از این برند خواستند تا مشکل سو رفتار جنسی را در این شرکت برطرف کند.
۷ آگوست ۲۰۱۹- رئیس سابق دانشگاه ایالتی میشیگان ،«ویلیام استرامپل» به دلیل رفتار مجرمانه در سمت خود و بی توجهی به وظایفش به یک سال زندان محکوم شد. استرامپل به دلیل عدم نظارت بر پزشک تیم المپیک ایالات متحده «لاری ناسار» متهم شد، در حالی که این فرد تحت تحقیقات به دلیل سورفتار جنسی بود. استرامپل از اتهامات مرتبط با آزار جنسی تبرئه شد. دانشجویان زن او را به استفاده از قدرت خود در آزار و اذیت متهم کرده بودند.
۱۰ آگوست ۲۰۱۹- «جفری اپستین» در حالی که منتظر محاکمه به اتهام قاچاق زنان بود ، در سلول خود در مرکز اصلاح متروپلیتن نیویورک خودکشی کرد.درست یک روز پیش از این رویداد، دادستان با استناد به مدارک تازه، اتهامهای تازهای علیه او مطرح کرده بود. در صورت محکومیت در پرونده اتهامات جنسی او با مجازات تا ۴۵ سال زندان روبهرو بود. پرونده جنایی علیه او در پایان ماه آگوست منتفی شد. اما دادستان کل «ویلیام بار» اعلام کرد که این پرونده در مورد هر کسی که با اپستین همدست بوده ادامه خواهد داشت.
۱۳ آگوست ۲۰۱۹- نه زن به آسوشیتدپرس می گویند که خواننده اپرا ، «پلاسیدو دومینگو»، آنها را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده است. دومینگو تمام اتهامات را رد کرد اما درکمتر از یک ماه، ۱۱ زن دیگر او را به آزار جنسی متهم کردند. در پایان ماه سپتامبر، دومینگو از همه اجراهای آینده خود در اپرای متروپولیتن کناره گذاشته شد.
۱۳ آگوست ۲۰۱۹- پسر جوانی که در موزیک ویدئوی “رویای نوجوانی” کیتی پری ایفای نقش کرده، این خواننده مشهور موسیقی پاپ را به آزار جنسی متهم کرد. «جاش کلاس» ادعا کرد «کیتی پری» در یک مهمانی آلت تناسلی او را به مهمانان نشان داده است. پری هنوز به طور علنی درباره این ادعاها اظهارنظر نکرده است.
۶ ژانویه ۲۰۲۰- دادگاه واینستین در نیویورک آغازشد. شش متهم شهادت دادند که واینستین به آنها را آزار جنسی داده یا به آنها تجاوز کرده است. شاکیان دفاعیات خود را ارائه کردند، اما خود واینستین شهادت نداد.
۱۳-۱۴ فوریه ۲۰۲۰- پس از یک محاکمه تقریباً پنج هفته ای ، دادستان و تیم واینستین آخرین دفاعیات خود را ارائه کردند. «دونا روتونو»، وکیل مدافع اصلی واینستین ،انگیزه های متهمان را زیر سوال برد، در حالی که معاون دادستان منطقه ، جوآن ایلوزی ، واینستین را «استاد جهان خود» نامید و او را متهم کرد که بر اساس ادعای شاکیان این پرونده، واینستین از قدرت خود استفاده کرده و افراد را با این جمله که «عین یک مورچه زیر پا لهتان میکنم» آنها را تهدید میکرده است.
۲۴ فوریه ۲۰۲۰- هاروی واینستین به ۲۳ سال زندان محکوم شد. حداکثر مجازات برای “جنایات جنسی” واینستین ۲۹ سال زندان بود.
————————————————————————-
*در این مسیر پروندههای دیگری نیز مطرح و بررسی شده است که در این مطلب به آنها پرداخته نشده.
**فعالان حقوق زن و زنان مختلف در حوزههای مختلف کاری همچنان درباره آزار و اذیت جنسی فعالیت میکنند. این مطلب به مرور به روز خواهد شد.
*** این مطلب ترجمهای است از دو مطلب :
A #MeToo Timeline To Show How Far We’ve Come — & How Far We Need To Go. Elena Nicolaou, Courtney E.Smith.