چوب بلوط ایرانی انواع مختلفی دارد و معمولا به رنگ قهوه ای روشن و زیبا دیده می شود. البته تنوع رنگ این چوب نسبت به دیگر چوب ها بیشتر است و به رنگ عسلی و قهوه ای ملایم با توناژ قرمز نیز یافت می شود.
درون چوب قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره و برون چوب سفید. مایل به قهوه ای روشن این چوب یکی از رنگ های پر تکرار این چوب است. چوب های بلوط قرمز و سفید به دلیل استحکام بالا و رنگ پذیری مناسب. گزینه خوبی برای کفپوش میباشد.
در کشور عزیزمان، اکثر درختان بلوط در مناطق شمالی رشد میکنند و طول عمر بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ سال دارند.
البته این درختان را جهت ساخت ذغال به کار میبرند. و به همین جهت سوزاندن این درختان گرانبها تبدیل به معظل شده است. چوب بلوط را به خاطر محکم بودن و استقامت در مصالح ساختمانی خصوصا در اروپای شرقی به کار میبرند.
در زمان های دور، از این چوب در ساخت کشتی های بازرگانی و جنگی استفاده میکردند. میوه درخت بلوط معمولا برشته است. و آسیاب میشود و از آن قهوه تهیه مینمایند.
درخت بلوط در میان مردم کشورهای اسکاندیناوی، یونان و روم به عنوان الهه باروری شناخته شده است. چوب بلوط بیشتر در صنعت روکش گیری استفاده می شود. و به دلیل خاصیت چسب خوری مناسب جزو بهترین های روکش چوب طبیعی می باشد.
نوع خاصی از بلوط در گرگان وجود دارد که به خطر سخت و سنگین بودن، مناسب کارهای نجاری و دکوراسیون نمیباشد. بلوط جزو چوب های نادری است که در حفره های سلولی خود تیل دارد و به همین جهت در صنعت بشکه سازی برای نگه داری مایعات نیز به کار می رود.
پیشتر گفته شد که چوب بلوط دارای مقاومت خوبی در برابر جذب آب میباشد و به همین دلیل نیز از آن برای ساخت کشتیها و خمرههای شراب استفاده میکنند، اما آیا میتوان مبلمانی که از چوب بلوط ساختهشده را در محیط خارج از خانه مورداستفاده قرارداد؟ پاسخ خیر است.
درست است که مقاومت چوب بلوط نسبت به جذب آب بسیار بالاست، اما دقت نمایید که همان کشتی نیز در طول زمان با استفاده از رنگهای پوششی، مورد محافظت در برابر جذب آب قرار میگیرد، بنابراین نمیتوان بدون پوشش مقاومتی در برابر آب و یا حتی اشعه uv از این چوب در محیط خارج از خانه استفاده نمود.
چوب بلوط دارای چگالی حدود 75/0 گرم در سانتی متر مکعب (42/0 اونس در متر مکعب) است که مقاومت و سختی زیادی ایجاد میکند. این چوب به دلیل دارا بودن مقدار زیادی تانن، در برابر حمله حشرات و قارچها بسیار مقاوم است. همچنین دارای نقش چوب بسیار جذاب است، به خصوص در هنگامی که به صورت ربع دایره برش میخورد. منظور از نقش چوب، آن طرحی از حلقههای رشد سالانه چوب و یا طرح رشد طبیعی چوب است که در سطح مقطع برش خورده قابل مشاهده باشد. تختههای بلوط در طول سفرهای طولانی وایکینگها در قرن 9 و 10 معمول بود. چوب را از چوب سبز، با تبر و گوه تراش میدادند تا تختههای شعاعی ، مشابه الوارهایی که به شکل یک چهارم در مقطع برش خورده اند، تولید کنند.
تخته های بلوط عریض و ریز اره از قرون وسطی برای استفاده در تابلوهای داخلی ساختمانهای معتبری مانند اتاق بحث مجلس عوام در لندن و ساخت مبلمان ظریف دارای ارزش بودهاند. چوب بلوط ، با اسم علمی Quercus robur و یا Quercus petraea، تا قرن نوزدهم در اروپا برای ساخت کشتیها، به ویژه توسط مردان جنگی نیروی دریایی مورد استفاده قرار میگرفت و اصلیترین چوبی بود که در ساخت ساختمانهای قاب چوبی اروپا استفاده میشد. امروزه از چوب بلوط معمولاً برای ساخت مبلمان و کفسازی، ساختمانهای چوبی و تولید روکش استفاده میشود. به دلیل تراکم بالایی که این چوب منحصر به فرد دارد، به خصوص در نمونه بلوط انگلیسی ، از دیرباز برای ساخت بشکههای مخصوص نوشیدنی از آن استفاده میشده است. همچنین در کشتیها، برای نگهداری مواد خوراکی و نوشیدنی، از بشکههایی از جنس این چوب استفاده میشده است.
منبع: همل ایران