- به نظرت آدما تو کار چند دستن؟
+ از نظر من ، ما 3 دسته آدم داریم
بیکار بودن صرفا به معنی نداشتن کار نیست از نظر من آدم هایی که توی مدت زندگیشون چیزی به دنیای اطرافشون اضافه نمیکنن بیکار محسوب میشن و فقط زنده بودن در حالی که لذت چندانی از زندگی نبردن.
دسته بعدی کار خراب کنا هستن؛ این دسته نه تنها چیزی اضافه نمی کنن بلکه زیبایی های دنیا رو هم میگیرن، با ظلم و فساد و قتل و خیلی چیزا که دوست ندارم نوشتمو باهاش خراب کنم.
و دسته اخر کارافرینا؛برخلاف تصور عموم کارآفرین به آدمایی نمیگن که کار بقیه رو میبینن و میگن آفرین.توی تعریفی که من از کارافرینی دارم خلق هرگونه ارزشه که جهان اطراف رو زیبا کنه.
توی ابیات سعدی،لا به لای قلم پیکاسو،در غلاف شمشیر نادر،پشت ایستگاهی های دیوید بکهام،در صدای شجریان و در خلاقیت استیو می شود کارآفرینی دید.
- کارآفرین شدن یه چیز ذاتیه و بدست آوردنش شانسیه
+ نه ، کارآفرین ها ذاتا کارآفرین زاده نمیشن بلکه توی مسیر زندگی بین تصمیم هاشون اونی رو انتخاب می کنن که درست باشه نه صرفا به نفع خودشون باشه،البته نه به این معنی که اون ها اشتباه نمیکنن شاید کارآفرینا پرشکست ترین آدما باشن ولی خب بعد از هر ضربه بلند میشن و ادامه میدن چون هدف برای اون ها اونقدر بزرگ هست که با ضربات کوچک ازش نگذرن،هرچند لذت بردن از مسیر بهشون این امکان رو میده شکست هاشونو تجربه کنن و بذارن تو کولشون.
- کارآفرینا ناامید نمیشن؟
+ شاید بارها و بارها ناامید شن و از مسیرشون دور شن چون دنیای ما انقد چاله داره که بخواد آدم ها رو پایین بکش ما خودمون چند بار آدمای خوش ذوق و موفق رو مسخره کردیم؟ چون نتونستیم جای اون باشیم چون این قدرتو نداشتیم براشون ایستاده دست بزنیم ولی خو کسی که خودشو کارآفرین میدونه حتما اینم میدونه که امید تنها چیزیه که از ترس قوی تره.
- جهانمون بدون کارآفرینا چجوری میشد؟
+ میدونی چیه ما تا وقتی چیزی رو نبینیم نمیدونیم اونو می خوایم یا نه، ما ادما انقد سخت هستیم که بدون اونا هم زنده بمونیم ولی شاید لذت زندگی کردن رو نچشیم.شاید دنیامون سرد و تاریک شه بدون احساسات بدون هنر بدون خلاقیت، همش به جون هم بیوفتیم سر چیزای مسخره یا برای وسایلی با کیفیت پایین هزینه های زیادی کنیم،پولی که برای بدست اوردنش یه کار سخت و تکراری رو به جون خریدیم شاید جهانمون در نبود کارآفرینا به دست کار خراب کنا بیوفته و هر روز از اینکه بیدار شدیم ناراضی باشیم،شاید ارزو هامون انقد دور از دسترس باشه که توی خوابمون ببینیمش،خلاصه که کارمون حسابی سخت میشه...
- پس ای کاش جهانمون کارآفرین داشت...
تقدیم به همه ی کسایی که برامون ارزش خلق می کنن.
روزتون مبارک
