جلسه نهم : توحید در ایدئولوژی اسلام
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ...
گروهی از مردم بجز خدا به رقیبان و هماوردانی (از جنس بشر یا جز آن) روی می‌آورند. به آنان مهر می‌ورزند همچون مهری که به خدا باید ورزید. و مومنان راستین در دوستی خدا شدید ترند
برای خدا شریک از جنس بشر یا از غیر جنس بشر انتخاب می‌کنند. و آنها را مانند مهر و محبتی که باید به خدا داشت، دوست میدارند. [...اما] از همه‌ی این جلوه‌های ظاهری، از همه‌ی قطب‌هایی که دل انسان را مثل کهربا به سوی خود جذب می‌کنند، از همه‌ی خدایان دروغین، از خدای نفس و شهوت؛ که خودت بگیر برو تا آن خداهایی که در صدر و بالای اجتماعات جا گرفته اند و جا می‌گیرند و جای داده می‌شوند، از همه‌ی اینها خدا برای مومن محبوب‌تر است.
... وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ ...
اگر می‌دیدند آنان که (با سرسپردگی به غیر خدا) ستم کرده اند آنگاه که عذاب را مشاهده می‌کنند
ناگهان منتقل می‌کند بیان را به صحنه‌ای از قیامت. آن لحظه‌ای را بیان می‌کند که خلایق جمع شده اند، محشور شده اند وسایل عذاب خدا و وسایل رحمت و لطف خدا هم هست،... بندگان خوب خدا و بندگان بد خدا هستند، بعد ستمگران و ظالمان ناگهان می‌بینند که تمام قدرت در قیامت از آن خداست . ستمگر ظالم چه ستمگری که ستم می‌کرد به دیگران، و چه ستمگری که به خودش ستم می‌کرد و خودش را بنده‌ی آن ستمگر اولی قرار داده بود، وقتی نگاه کنند، ببینند، عجب! اینجا همه‌ی آن حرف ها و ادعاها و باد و بروت‌ها و کاخ‌ها و زندگی‌ها، همه هیچ و پوچ است، هیچ کاری از دست کسی بر نمی‌آید.
دو گروه را در نظر بگیرید، یک گروه، گروه دیگر را عبادت کردند؛ یعنی اطاعت، اطاعت بی قید و شرط، این دو گروه، روز قیامت رو به روی هم قرار می‌گیرند، با هم جنگ و منازعه و مخاصمه دارند.
أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ (بقره / 165)
اینکه قدرت یک‌سره از آن خدا است. و اینکه عذاب خدا سخت و سهمگین است (بی‌گمان از رفتار خود پشیمان می‌شوند)
بی‌گمان از رفتار خود پشیمان می‌شدند، پشیمان می‌شدند که در دنیا چه خِرگیری‌ای می‌کردند، می‌رفتند بنده و برده‌ی ستمگرانی می‌شدند که حالا این قدر در قیامت بی‌عرضه اند، این قدر از دستشان کار بر نمی‌آید. اگر با چشم عبرت می‌نگریستند، می‌دیدند در دنیا هم به همان اندازه بی‌عرضه اند.
إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ﴿166﴾ وَقَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا كَذَٰلِكَ يُرِيهِمُ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ﴿167﴾ (بقره)
از پیروان و تابعان - آنگاه که پیشوایان و سران، بیزاری جویند و عذاب خدا را بنگرند و رابطه‌ها و پیوندها میان آنان قطع شود.(166) و تابعان و دنباله‌روان گویند: کاش ما را بازگشتی بود به دنیا -تا از آنان بیزاری می‌جستیم چنانکه آنان از ما بیزاری می‌جستند. بدین گونه خداوند کارهای آنان را بصورت مایه‌ی حسرتی به آنان می‌نمایاند و آنان هرگز از آتش برون نخواهد آمد.(167)
آن کسانی که آنجا دارند چوب می‌خورند، چوب عبودیت غیر خدا را می‌خورند، چوب این را می‌خورند که بنده و برده‌ی غیر خدا شدند؛ یعنی چیزی غیر توحید و ضد توحید، در حالی که قرآن تعبیرش«اتٌّبِعُوا» است، دنباله‌روان، پیروان.
برای شرکت در مسابقه از طریق این لینک اقدام کنید.
برای کسب اطلاعات تکمیلی به فضای مجازی هیئت مراجعه نمایید.
تلگرام | اینستاگرام | بله | ایتا
