
در توسعه نرم افزار طراحی انتزاع هایی که بتوان به آن ها اعتماد کرد یکی از چالش های بزرگ و حیاتی است. این موضوع زمانی پیچیده تر میشود که ساب سیستم پایه ذاتا غیرقابل اعتماد باشد. چنین شرایطی معمولا هنگام تعامل با Third-Party Services، APIهای قدیمی، سیستم های توزیع شده یا شبکه هایی با رفتار ناپایدار به وجود می آید. برای طراحی انتزاع های قابل اعتماد نیاز به درک عمیق از چالش ها و بهکارگیری پترن ها و تکنیک هایی است که قابلیت اطمینان سیستم را افزایش دهند.
یکی از مهم ترین جنبه های طراحی در این شرایط شناخت رفتار ساب سیستم و تحلیل دقیق نقاط شکست احتمالی آن است. هر سیستم غیرقابل اعتماد Failure Patternهای خاص خود را دارد که باید شناسایی و مستند شوند. برای مثال سیستم های وابسته به شبکه معمولا با مشکلاتی مانند Latency ،Data Loss یا Timeout مواجه می شوند. طراحی انتزاع باید به شکلی باشد که این مشکلات پیش بینی و با استفاده از تکنیک هایی مانند Retry و Timeout مدیریت شوند. استفاده از پترن Circuit Breaker نیز در مواقعی که خطاهای متوالی رخ می دهند می تواند به قطع ارتباط موقت با ساب سیستم معیوب کمک کرده و از افزایش بیش ازحد فشار به آن جلوگیری کند.
مدیریت خطاها نیز یکی دیگر از جنبه های مهم در طراحی انتزاع های قابل اعتماد است. یک انتزاع مناسب باید بتواند خطاهای ساب سیستم را به شکلی مشخص و ساده به کاربران مشخص کند. طراحی سیستم باید شامل مکانیزم های Error Handling استاندارد باشد که خطاها را دسته بندی کرده و آن ها را با پیام های معنادار و مشخص (مثل Error Code و Error Template) به کاربران منتقل کند. همچنین طراحی Recovery Pathها از جمله استفاده از Default Valueها یا داده های کش شده می تواند حس اطمینان بیشتری به کاربران القا کند و آن را بهبود دهد.
در بسیاری از موارد طراحی انتزاع قابل اعتماد به معنای محدود کردن وابستگی ها به ساب سیستم است. هرچه انتزاع کمتر به رفتار داخلی ساب سیستم متکی باشد، پایداری و قابلیت پیش بینی آن افزایش می یابد. استفاده از پترن هایی مانند Adapter یا Abstraction Layers می تواند به کاهش این وابستگی ها کمک کند. به این شکل حتی اگر ساب سیستم دچار تغییر یا خرابی شود کاربران انتزاع همچنان می توانند از آن بدون وقفه یا مشکلات جدی استفاده کنند.
یکی از ویژگی های اصلی یک انتزاع موفق این است که حتی در شرایط بحرانی رفتاری پایدار و قابل پیش بینی ارائه دهد. این مسئله نیازمند طراحی دقیق برای شرایط شکست است. شبیه سازی سناریوهای مختلف از جمله قطعی شبکه، بازگشت داده های نامعتبر یا افزایش غیرمنتظره لود سیستم می تواند به شناسایی نقاط ضعف کمک کند. با انجام چنین تست هایی و بهبود مستمر انتزاع، می توان سیستمی ساخت که در برابر مشکلات واقعی مقاوم باشد. برای این کار می توانیم از Chaos Engineering و Fault Injection Testing استفاده کنیم.
در پایان باید بدانیم که اعتماد در نرم افزار چیزی نیست که به طور تصادفی به وجود بیایید، بلکه با طراحی مناسب و دقیق ساخته می شود.