بعد از 𝐇𝐢𝐠𝐡 𝐋𝐞𝐯𝐞𝐥 𝐃𝐞𝐬𝐢𝐠𝐧 (𝐇𝐋𝐃) نوبت به طراحی سطح پایین 𝐋𝐨𝐰 𝐋𝐞𝐯𝐞𝐥 𝐃𝐞𝐬𝐢𝐠𝐧 (𝐋𝐋𝐃) می رسد که در آن جزئیات دقیق پیاده سازی اجزای سیستم مشخص می شود. به عبارت دیگر پلی بین 𝐇𝐋𝐃 و پیاده سازی نهایی می باشد که در آن به طراحی دقیق هر بخش از سیستم به صورت مرحله به مرحله میرسیم.
طراحی ساختارهای داده (𝐃𝐚𝐭𝐚 𝐒𝐭𝐫𝐮𝐜𝐭𝐮𝐫𝐞𝐬): ابتدا دیتا استراکچرهایی که برای پیاده سازی سیستم نیاز هستند را طراحی می کنیم که این دیتا استراکچرها می تواند شامل array, stack و ... باشد.
طراحی معماری نرم افزار (𝐒𝐨𝐟𝐭𝐰𝐚𝐫𝐞 𝐀𝐫𝐜𝐡𝐢𝐭𝐞𝐜𝐭𝐮𝐫𝐞): همانطور که می دانیم معماری سیستم در HLD به صورت کلی مشخص می شود اما در LLD این ساختار را به جزئیات کوچک و بیشتری تقسیم می کنیم. این جزئیات می تواند شامل اجزا, نحوه ارتباط, ترتیب اجرا آن ها و... باشد.
الگوریتم ها (𝐀𝐥𝐠𝐨𝐫𝐢𝐭𝐡𝐦𝐬): استفاده از الگوریتم ها برای پردازش و انجام تسک ها سیستم برای بهینه سازی عملکرد, افزایش دقت و ...
𝐂𝐥𝐚𝐬𝐬 𝐃𝐢𝐚𝐠𝐫𝐚𝐦𝐬: برای نمایش کلاس‌ها، متدها و ارتباطات بین آن ها.
𝐒𝐞𝐪𝐮𝐞𝐧𝐜𝐞 𝐃𝐢𝐚𝐠𝐫𝐚𝐦𝐬: برای نمایش ترتیب فراخوانی متدها و تعامل.
𝐅𝐥𝐨𝐰𝐜𝐡𝐚𝐫𝐭𝐬: برای نمایش الگوریتم ها و منطق.
𝐇𝐈𝐏𝐎: برای نمای کلی از وابستگی های بین ماژول های سیستم .
کاهش خطا: با توجه به مستند سازی دقیق و مشخص شدن جزئیات فنی خطاهای احتمالی در فرایند توسعه کمتر می شود.
بهبود توسعه و نگهداری: داشتن یک LLD به ما کمک می کند پیاده سازی و نگهداری سیستم را با توجه به مستندات دقیقی که داریم راحت تر انجام دهیم.
افزایش Reliability: اغلب سیستم هایی که بر اساس LLD طراحی می شوند با توجه به اینکه اجزا و ارتباطات آن ها با دقت بالایی تحلیل و طراحی شده اند Reliability بیشتری دارند.
در پایان، باید توجه داشت که 𝐋𝐋𝐃 علاوه بر اینکه راهنمای دقیقی برای توسعه می باشد، برای اطمینان از هماهنگ بودن پیاده سازی نهایی با طراحی کلی نیز کاربرد دارد.
#LLD #LowLevelDesign #SoftwareDesign #SystemDesign
