همانطور که در بخش قبل دیدیم تابع های تبدیل مانند تبدیل لاپلاس بازنمایی جدیدی از سیستم در فضای جدیدی ارائه می دهند. این بازنمایی دارای مزیت های زیادی است. از آن جمله که می توان تمام سیستم را به صورت یک تبدیل کننده G دید که ورودی می گیرد و خروجی مشخصی تولید می کند. این طرز نمایش همچنین کمک می کند که سیستم های پیچیده را به اجزای کوچک تر بشکنیم و هر قسمت را جداگانه تحلیل و در نهایت با عملیات بسیار ساده آن ها را کنار هم قرار دهیم. حالت های زیرا را در نظر بگیرید
برای حالت نخست که دو سیستم به صورت سری پشت سر هم قرار گرفته اند کافی است شما تابع انتقال آن ها را در هم ضرب کنید. برای حالت موازی کافی است تابع انتقال ها را با هم جمع کنید و برای فیدبک می توان به صورت زیر عمل کرد:
البته خود متلب برای این کار توابع آماده ای هم دارد که در شکل اول دیدیم.
وقتی توابع G را داشته باشید به سادگی با فراخوانی صورت و مخرج آن می توانید با استفاده از دستور filter خروجی نهایی را بگیرید.
در قسمت بعد به جالب ترین نقطه سیستم های دینامیکی یعنی مساله غیر خطی بودن میرسیم.
