نرخ رشد پایدار :
در شرکت و کسب و کار هایی که مقیاس پذیر نیستند رشد درآمد مستلزم سرمایه گذاری در بخش های سرمایه ثابت و بازاریابی است. شرکت هایی که در مرحله رشد قرار دارند معمولا با موانعی بر سر راه محقق شدن برنامه های توسعه خود قرار دارند. تامین مالی منابع مورد نیاز برای رشد بازار و فروش محصولات مهم ترین مساله پیش روی مدیران شرکت است.
روش های تامین مالی می تواند از طریق انتشار سهام و بدهی صورت گیرد. بالا بودن هزینه انتشار و عدم تمایل مالکان شرکت به ورود سهامدارن به شرکت باعث می شود که استفاده از بدهی در اولویت تامین مالی مدیران شرکت قرار گیرد.
بانک ها و موسسات مالی ارایه دهنده اعتبار به منظور کاهش ریسک خود به بررسی ساختار سرمایه شرکت و جریان های نقد می پردازند و بر اساس قوانین مالی یا آیین نامه داخلی حداقل هایی را برای نسبت مالکانه شرکت در نظر می گیرند که این محدودیت ها ظرفیت بدهی شرکت را تعیین می کند. ظرفیت بدهی یک شرکت به معنای حداکثر اهرم مالی آن در استفاده از ابزار بدهی برای تامین مالی است. با فرض اینکه تنها پارامتر تاثیر گذار بر رشد تامین مالی منابع باشد محدویت در تامین مالی خارجی به معنی اتکای هر چه بیشتر به سود حاصل از فعالیت های شرکت برای رشد است.
نرخ رشد پایدار : رشد پایدار یا SGR (sustainable growth rate) حداکثر رشدی است که شرکت می تواند بدون فروش سهام جدید و با حفظ نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام ثابت به آن دست یابد. در پیش بینی مالی شرکت ها در نظر گرفتن عوامل رشد و میزان وابستگی آن به تامین مالی خارجی و همچنین ظرفیت بدهی شرکت در تعیین نرخ رشد پایدار ضروری است و باعث می شود که ارزش پایانی یا TV به درستی محاسبه شود.