بانکداری باز به فرآیندی اطلاق میشود که بانکها و سایر مؤسسات مالی، دادههای مربوط به مشتریان را جهت استفادهی ارائهدهندگان خدمات مالی در دسترس قرار میدهند. در واقع بانکداری باز فراتر رفتن از سطح بانکداری سنتی است و خدمات مالی در یک فضای دیجیتال ارائه میشود.
شاید در نگاه اول دسترسی آزادانه به دادهها چندان امن به نظر نرسد و موجب ایجاد نگرانی شود با این حال این فرآیند از سطحی از ایمنی برخوردار است و بانک ها به طور مؤثر زیرساختی را برای اشتراک گذاری داده های مشتریان خود با اشخاص ثالث ایجاد می کنند.
این گونه نیست که سیستم بانکداری باز به بانکها اجازه دهد راحتتر اطلاعات مشتریان خود را در اختیار موسسات مالی دیگر قرار دهند. هدف کاملاً برعکس است – بانکداری باز با هدف نهایی بهبود خدمات مالی برای مشتریان در نظر گرفته شده است. با باز کردن دسترسی به دادههایی که در طول تاریخ جمعآوری کردهاند، به شرکتهای جدید و محصولات جدید اجازه میدهد به بازار بیایند و از این دادهها به روشهای مفید و نوآورانه استفاده کنند.
در بانکداری باز، بانکها به ارائهدهندگان خدمات شخص ثالث، که معمولاً استارتآپهای فناوری و فروشندگان خدمات مالی آنلاین هستند، اجازه دسترسی و کنترل دادههای شخصی و مالی مشتریان را میدهند. معمولاً مشتریان باید رضایت بدهند تا بانک اجازه چنین دسترسی را بدهد. سپس APIهای ارائهدهندگان شخص ثالث میتوانند از دادههای مشترک مشتری(و دادههای مربوط به طرفهای مالی مشتری) استفاده کنند. موارد استفاده ممکن است شامل مقایسه حسابها، بررسی تاریخچه تراکنشهای مشتری، جمعآوری دادهها در بین مؤسسات مالی شرکتکننده باشد و همچنین مشتریان برای ایجاد پروفایلهای بازاریابی یا ایجاد تراکنشهای جدید و تغییرات حساب از بانکداری باز استفاده کنند.
برای مطالعه ریسک و مزایای بانکداری باز پیشنهاد میکنیم مقاله «تعریف بانکداری باز و مزایا و ریسکهای آن» را در های تک مطالعه کنید.