اولین چالش جدی برای من انتخاب اسم بود.
چه اسمی بذارم برای بچمون؟ اسمی که دوست داشتم الان رو خودم بود؟
اسمی بذارم که نشان‌دهنده علایق‌ام باشه؟
اسمی بذارم که بعدا مسخره‌اش نکنن؟
یا جوابی داشتخ باشم اگه بعدا از من پرسیدند چرا همچین اسمی گذاشتید بتونم بگم چرا!؟
یا اسمی که ....
می‌تونم هزارتا از این سوال‌ها رو بنویسم راجع به علت انتخاب اسم! اما به نظر من مهم‌تر از این سوال‌ها، جواب‌هایی هستش که ما به این سوال‌ها میدیم!
فارغ از تمام این سوال‌ها یه سوال جدی‌تر دارم!... فکر کنم با این سوال تکلیف اون سوال‌ها و جواب‌ها هم حل میشه یا روشن میشه مساله!
سوالم این هستش: اگه الان من یا شما می‌تونستیم به طور رسمی یا غیررسمی اسم خودم یا خودمون رو انتخاب کنیم چی میذاشتیم و چرا؟ اگه بتونم به این سوال جواب بدم احتمالا می‌تونم همه اون سوالهای قبل رو هم جواب بدم...
اگه می‌گفتن هر ده سال یک اسم برای خودتون انتخاب کند همه مجبورید چی می‌ذاشتید؟
اگه می‌گفتم از یک سنی به بعد می‌تونید اسم تون رو خودتون انتخاب کنید چی؟ مثلا موقع عکس‌دار کردن شناسنامه اسم جدید برای خودتون انتخاب کنید در 18 سالگی!
اگه فکر می‌کردیم شروع تغییر از خودمون از اسم هستش، موقع تغییر خودمون چی میذاشتیم؟
اگه دوست داشتیم با اسم دیگه صدامون کنن چی؟
اگه دوست داشتیم با اسم مون بفهمند که ما چی فکر می‌کنیم و چطور فکر می‌کنیم چی؟
یا حداقل نشون‌دهنده یکی از جنبه‌های پررنگ روحیاتمون باشه چی؟
و خیلی چیزهای دیگه...
قبل از این فکر می‌کردم انتخاب اسم چقدر راحته... اما فهمیدم نه سخت هستش و کاملا جدی! میگن یکی از وظایف پدر و مادرها انتخاب اسم هستش برای فرزندانشون... دقیقا نمی‌دونم بقیه چیکار می‌کنن اما احساس می‌کنم بعضیا خیلی شوخی و سطحی انتخاب می‌کنن... برای من واقعا مساله خیلی جدی بود و هست...
البته این صرفا ذهن من هستش، موقع انتخاب اسم مساله باید بین من و همسرم حل بشه...
