شبکه های کامپیوتری به دستگاه های محاسباتی متصل به هم اطلاق می شود که می توانند داده ها را مبادله کنند و منابع را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. این دستگاه های شبکه ای از سیستمی از قوانین به نام پروتکل های ارتباطی برای انتقال اطلاعات از طریق فناوری های فیزیکی یا بی سیم استفاده می کنند.
بیایید به برخی از سوالات متداول شبکه های کامپیوتری پاسخ دهیم.
یک شبکه کامپیوتری چگونه کار می کند؟
گره ها و پیوندها بلوک های اساسی در شبکه های کامپیوتری هستند. یک گره شبکه ممکن است تجهیزات ارتباطی داده (DCE) مانند مودم، هاب یا سوئیچ یا تجهیزات پایانه داده (DTE) مانند دو یا چند رایانه و چاپگر باشد. پیوند به رسانه انتقال اشاره دارد که دو گره را به هم متصل می کند. پیوندها ممکن است فیزیکی مانند سیم کابل یا فیبرهای نوری یا فضای خالی مورد استفاده شبکه های بی سیم باشند.
در یک شبکه کامپیوتری فعال، گرهها از مجموعهای از قوانین یا پروتکلها پیروی میکنند که نحوه ارسال و دریافت دادههای الکترونیکی را از طریق پیوندها تعریف میکند. معماری شبکه کامپیوتری طراحی این اجزاء فیزیکی و منطقی را تعریف می کند. مشخصات اجزای فیزیکی شبکه، سازماندهی عملکردی، پروتکل ها و رویه ها را فراهم می کند.
شبکه های کامپیوتری چه می کنند؟
شبکه های کامپیوتری اولین بار در اواخر دهه 1950 برای استفاده در ارتش و دفاع ایجاد شدند. آنها در ابتدا برای انتقال داده ها از طریق خطوط تلفن استفاده می شدند و کاربردهای تجاری و علمی محدودی داشتند. با ظهور فناوری های اینترنتی، شبکه کامپیوتری برای شرکت ها ضروری شده است.
راهحلهای شبکه امروزی بیش از اتصال ارائه میکنند. آنها برای تحول دیجیتال و موفقیت کسب و کارهای امروزی حیاتی هستند. قابلیت های زیربنایی شبکه قابل برنامه ریزی، خودکار و ایمن تر شده اند.
شبکه های کامپیوتری مدرن می توانند:
به صورت مجازی عمل کنید
زیرساخت شبکه فیزیکی زیربنایی را می توان به طور منطقی برای ایجاد چندین شبکه "همپوشانی" تقسیم بندی کرد. در یک شبکه رایانهای همپوشانی، گرهها به صورت مجازی به هم مرتبط هستند و دادهها را میتوان از طریق چندین مسیر فیزیکی بین آنها منتقل کرد. به عنوان مثال، بسیاری از شبکه های سازمانی در اینترنت روی هم قرار گرفته اند.
ادغام در مقیاس بزرگ
خدمات شبکه مدرن شبکه های کامپیوتری توزیع شده فیزیکی را به هم متصل می کند. این سرویس ها می توانند عملکردهای شبکه را از طریق اتوماسیون و نظارت برای ایجاد یک شبکه در مقیاس بزرگ و با کارایی بالا بهینه کنند. خدمات شبکه را می توان بر اساس تقاضا کاهش یا افزایش داد.
به سرعت به شرایط در حال تغییر واکنش نشان دهید
بسیاری از شبکه های کامپیوتری بر اساس نرم افزار تعریف می شوند. ترافیک را می توان به صورت مرکزی با استفاده از یک رابط دیجیتال هدایت و کنترل کرد. این شبکه های کامپیوتری از مدیریت ترافیک مجازی پشتیبانی می کنند.
تامین امنیت داده ها
همه راه حل های شبکه دارای ویژگی های امنیتی داخلی مانند رمزگذاری و کنترل دسترسی هستند. راه حل های شخص ثالث مانند نرم افزار آنتی ویروس، فایروال ها و ضد بدافزارها را می توان برای ایمن تر کردن شبکه یکپارچه کرد.
طراحی شبکه های کامپیوتری به دو دسته کلی تقسیم می شود:
1. معماری سرویس گیرنده-سرور
در این نوع شبکه کامپیوتری، گره ها ممکن است سرور یا کلاینت باشند. گره های سرور منابعی مانند حافظه، قدرت پردازش یا داده ها را برای گره های مشتری فراهم می کنند. گره های سرور نیز ممکن است رفتار گره مشتری را مدیریت کنند. مشتریان ممکن است با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، اما منابع را به اشتراک نمی گذارند. به عنوان مثال، برخی از دستگاه های رایانه ای در شبکه های سازمانی داده ها و تنظیمات پیکربندی را ذخیره می کنند. این دستگاه ها سرورهای شبکه هستند. مشتریان ممکن است با درخواست از دستگاه سرور به این داده ها دسترسی داشته باشند.
2. معماری نظیر به نظیر
در معماری Peer-to-Peer (P2P)، کامپیوترهای متصل دارای قدرت و امتیازات برابر هستند. هیچ سرور مرکزی برای هماهنگی وجود ندارد. هر دستگاه در شبکه کامپیوتری می تواند به عنوان مشتری یا سرور عمل کند. هر همتا ممکن است برخی از منابع خود مانند حافظه و قدرت پردازش را با کل شبکه کامپیوتری به اشتراک بگذارد. به عنوان مثال، برخی از شرکت ها از معماری P2P برای میزبانی برنامه های مصرف کننده حافظه، مانند رندر گرافیکی سه بعدی، در چندین دستگاه دیجیتال استفاده می کنند.
نصب و راهاندازی یک شبکه، فرآیند پیچیدهای است که شامل چند مرحله اصلی میشود. ابتدا، باید تصمیم گیری شود که شبکه به صورت محلی یا ابری (در اینترنت) باشد. پس از آن، سختافزار مورد نیاز از جمله روترها، سوئیچها و کابلها باید نصب شود. سپس، تنظیمات نرمافزاری بر روی این دستگاهها اعمال میشود. این تنظیمات شامل آدرسدهی IP، مدیریت دسترسی، وضعیت امنیتی و سایر پارامترهای مرتبط است. همچنین، اگر شبکه به اینترنت متصل باشد، ارتباط با ISP (ارائهدهنده خدمات اینترنت) برقرار میشود. در انتها، تست و اعتبارسنجی شبکه انجام میشود تا اطمینان حاصل شود که همه اجزای شبکه به درستی عمل میکنند. این فرآیند نیازمند برنامهریزی دقیق و دانش فنی است تا یک شبکه پایدار و با کارایی بالا ایجاد شود.