روش های پرداخت در تجارت بین المللی

روش‌های پرداخت در تجارت بین‌الملل به روش‌های مختلفی اطلاق می‌شود که از طریق آن خریداران و فروشندگان در کشورهای مختلف می‌توانند در ازای کالا یا خدمات مبادله پرداخت کنند. تجارت بین‌الملل اغلب شامل ریسک‌ها و چالش‌های مهم مرتبط با معاملات برون مرزی، مانند نوسانات نرخ ارز، مقررات بین‌المللی و موانع زبانی است. بنابراین، ایجاد روش‌های پرداخت مطمئن و قابل اعتماد برای اطمینان از محافظت از هر دو طرف و حفظ منافع آنها ضروری است.

برخی از روش های پرداخت رایج در تجارت بین المللی عبارتند از:

• پیش پرداخت نقدی: این امن ترین روش پرداخت برای فروشنده است زیرا خریدار قبل از ارسال یا تحویل کالا یا خدمات را پرداخت می کند.
• اعتبار اسنادی: اعتبار اسنادی توسط بانک ها صادر می شود و به فروشنده تضمین می کند که خریدار هزینه کالا یا خدمات را در هنگام تحویل پرداخت کند. این روش پرداخت معمولاً در تجارت بین المللی استفاده می شود زیرا برای هر دو طرف امنیت ایجاد می کند.
• مجموعه های اسنادی: این روش پرداخت شامل تبادل اسناد بین بانک ها برای اطمینان از پرداخت پول فروشنده هنگام تحویل کالا یا خدمات است.
• حساب باز: این روش پرداخت شامل ارسال کالا یا ارائه خدمات توسط فروشنده و صدور صورتحساب خریدار برای پرداخت در تاریخ بعدی است. این روش برای فروشنده مخاطره آمیز تلقی می شود زیرا آنها باید قبل از دریافت وجه کالا را ارسال کنند یا خدمات ارائه دهند.
• روش‌های پرداخت الکترونیکی: این روش‌ها شامل سیستم‌های پرداخت آنلاین مانند پی پال است که راهی امن و سریع را برای خریداران و فروشندگان فراهم می‌کند تا بدون نیاز به اسناد فیزیکی یا حواله‌های بانکی، پرداخت‌های خود را مبادله کنند.

روش های پرداخت در تجارت بین الملل انواع مختلفی دارند. در معاملات تجاری بین المللی، وجهی که فروشنده در مقابل دریافت آن مالکیت کالا را به خریدار انتقال می دهد، به شیوه های مختلفی پرداخت می گردد. از طرف دیگر، تجارت بین‌المللی این امکان را برای همه کشورها پدید آورده است که نه‌ تنها رشد اقتصادی خود را بهبود بخشیده و نیازهای خود را برآورده سازند، بلکه به تولید و صدور کالا هایی بپردازند که در آن دارای مزیت رقابتی هستند. در این زمینه بانک‌ها نقش بسزایی را ایفا می‌کنند. لذا باید حقوق مربوط به امور صادرات و واردات که تقریباً در تمام بانک‌های جهان پذیرفته‌ شده‌اند را رعایت کنند.

انتخاب یک روش برای پرداخت عموما توسط طرفین و به صورت توافقی انجام می شود. روش پرداخت به عوامل متعددی بستگی دارد. این عوامل عبارتند از:

• مدت زمان همکاری بین طرفین معامله و میزان اعتماد بین آن ها
• موقعیت سیاسی، اقتصادی و قانونی در کشورهای خریدار و فروشنده (میزان ریسک کشورها)
• موقعیت مالی طرفین و به ویژه خریدار
• فاصله جغرافیایی بین خریدار و فروشنده
• تعداد دفعات معامله و مهلت پرداخت و مبلغ معامله
• فرصت کسب اعتبار و هزینه های مربوطه
• میزان اعتماد بین خریدار و فروشنده
• میزان پول درگیر
• میزان ریسکی که هر یک از طرفین مایل به پذیرش آن هستند

روش های گروه یک (ریسک فروشنده زیاد،‌ ریسک خریدار کم)

روش های گروه یک روش هایی هستند که ریسک فروشنده زیاد ولی ریسک خریدار کم است. به این ترتیب که در همه این روش ها ابتدا کالا تحویل داده می شود و سپس تسویه انجام می پذیرد و این ریسک از دست رفتن پول فروشنده و وصول نشدن آن به هر دلیلی را بالا می برد. روش هایی که در زیر از آن ها نام برده شده و سپس توضیح داده می شوند همگی از روش های گروه یک هستند:

۱-۱ تجارت بر اساس حساب باز (open account trade)

۲-۱ برات ساده (clean draft / clean bill of exchange)

۳-۱ برات وصولی اسنادی (documentary collection / documentary bill of exchange)

روش های گروه دو (ریسک فروشنده کم،‌ ریسک خریدار زیاد)

روش های گروه دو روش هایی هستند که ریسک فروشنده کم ولی ریسک خریدار زیاد است. به این ترتیب که در همه این روش ها ابتدا تسویه انجام می پذیرد و سپس کالا تحویل داده می شود. این روش می تواند با افزایش احتمال عدم تحویل کالا از سوی فروشنده و یا تحویل کالای ناقص، صدمیه دیده و یا معیوب همراه باشد.  روش هایی که در زیر از آن ها نام برده شده و سپس توضیح داده می شوند همگی از روش های گروه دو هستند:

۱-۲ روش حواله ای (full advance payment)

۲-۲ روش حواله با اخذ ضمانت نامه بانکی(full advance payment by guaranty)

۳-۲  اعتبار اسنادی (letter of credit)

برای مطالعه بیشتر درباره جزئیات روش های پرداخت سایت آستا را مطالعه نمایید.