ایرانی نبود اما مَحرم ترین و البته پولدارترین متحد ِ سیاسی ِ خواسته های پیدا و پنهان ِ رهبر ایران بود و هیچ ابایی هم نداشت که آشکارا در ملاء عام و در سخنرانی های پُرشور و رجزخوانی های طولانی اش، بگوید که مخارج هنگفت ِ جبهه ی مقاومت و پول هایش از حکومت ایران تأمین می شود نه از بانک های لبنان!
ایرانی نبود اما رد پایش در اکثر کشتارهای مورد علاقه و دلخواه ِ حکومت ایران، از قتل سربازان اسرائیلی تا کشتن مخالفین جمهوری اسلامی در اروپا و حتی پولشویی در کازینو های کانادا، دیده می شد!
ایرانی نبود اما پول های مردم ایران را به سادگی یک آب خوردن خرج امیال و آرزوهای دور و درازش کرد و یک لحظه به این فکر نکرد پس مردم ایران چکار کنند با زندگی فلاکت بارشان؟!
ایرانی نبود اما حکومت ایران به جای اعلام ۵۰ روز عزای عمومی برای ۵۰ قربانی ِ بی کفایتی مسؤلین و فاجعه در معدن زغال‌سنگ طبس، برای مرگش ۵ روز عزای عمومی اعلام کرد!
ایرانی نبود اما وقتی بلوچستان ِ مظلوم در اعتراض به تجاوز فرمانده نیروی انتظامی منطقه شان به دختر ١۵ ساله ی بلوچ، راهپیمایی آرام کردند و نیروی انتظامی آنان را به گلوله بست و بعد هم تیراندازی به سوی راهپیمایان را به گروه «جیش العدل»، نسبت داد و آنها هم انکار کردند، و نهایتاً بیش از صد نفر کشته شدند! به جای همدردی با ملت ایران و قوم محروم و مظلوم بلوچ، جمعه خونین زاهدان و بلوچستان را توطئه دشمنان خواند.
ایرانی نبود اما ملت ایران به دستور حکومت، امروز را که دومین سالگرد جمعه خونین زاهدان است، بجای عزا و ماتم برای خدانور و یارانش، باید در عزای مرگ او سپری کنند!
و حالا جمهوری اسلامی و رهبرش مانده‌اند که آیا همانند امام حسین (ع) شمشیرها را آخته کنند و بجنگند؟! و یا به تبعیت از امام حسن (ع) صلحنامه ای بنویسند که دیگر از ستیز با دنیا و آرزوی مرگ و نابودی ِ دولت ها و کشورهای دیگر دست بردارند و مابقی عمرشان را که ممکن است چندان هم طولانی نباشد، به داد ِ ملت بی پناه ایران برسند و پول های بیت المال را صرف آبادانی ایران ِ فراموش شده بکنند؟! و یا هیچکدام از این ها! بلکه به عُزلت و خواندن دعای امام سجاد (ع)، پناه ببرند و اسمش را بگذارند «صبر استراتژیک» و شاید وقتی دیگر و روشی متفاوت تر!!!!
