به نظر من واقعیت این است که تداوم و ۴۵ ساله شدن انقلاب، محصول و مدیون تقسیم وظایف سه جناح تأثیر گذار و در عین حال فاقد آگاهی لازم و احساس دلسوزی برای نوع بشر است. سرکوب و چماق، به عهده اصولگرایان، فریب افکار عمومی و تحریک رذیلانه و عافیت طلبانه، عمدتاً از طریق نیروهای جاسازی شده در رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور و برخی اصلاح طلبان داخل کشور ، و سازش ذلیلانه و خوش بینی ابلهانه توسط مردمی که از ترس گرسنه ماندن خود و خانواده شان، تماشاچی بودن را ترجیح می دهند!! و تا این سه جناح زنده و فعالند، وضع به همین منوال است و انتخابات در چنین شرایطی بی خاصیت اما به شدت هزینه بر و مخرب است و ای کاش رهبر بدون تحمیل این هزینه ها به ملت بدبخت ایران ، خودش، هر شخصی را که دلش می خواست، رئیس جمهور می کرد و خیال خودش و ما را
راحت می کرد.
دموکراسی و رأی دادن را می خواستیم قاتق نانمان شود نه قاتل جانمان.😰
