در سال های اخیر محققان فعال در زمینه ی علم روانشناسی به مباحث مهم و کلیدی توجه نموده اند. برای مثال می توان به توجه به استعداد و توانمندی موجود در هر فرد اشاره نمود.
این توجهات به جای بها دادن به شکست ها و ناهنجاری های اخلاقی و عاطفی آنها یکی از موارد مورد توجه روانشناسان می باشد. هدفی که آنها از این توجه برای انسان تعریف نموده اند بروز و ظهور عنصر شادکامی و بهزیستی در زندگی انسان ها می باشد. یکی از عواملی که می تواند سبب افزایش بهروزی در زندگی انسان شود مقوله تاب آوری می باشد.
اکثر محققان فعال در علم روانشناسی تاب آوری را به شکل های مختلفی تعریف نموده اند. برای مثال تاب آوری یک فرایند، توانایی و یا پیامد سازگاری موفقیت آمیز با شرایط تهدید آمیز در زندگی روزانه انسان می دانند.
به دلیل اهمیت بالای تاب آوری در افزایش سطح خرسندی افراد در زندگی به یک موضوع معمول برای مطالعات علمی تبدیل شده است. به گونه ای که ما شاهد بررسی تاثیر تاب آوری بر بخش های مختلف اجتماعی می باشیم که توسط محققان به آن توجه شده است.
از موضوعات با اهمیتی که توسط دانشمندان مورد بررسی قرار گرفته اثرات آموزش تاب آوری بر سلامت روان اجتماعی در یک جامعه مدنی می باشد.
زمانی که بحث تاب آوری را مطرح می نماییم در واقع به بررسی میزان تحمل انسان ها در شرایط ناگوار زندگی اشاره نموده ایم. حال این سوال در ذهن محققان پیش می آید که نقش آموزش تاب آوری بر سلامت اجتماعی افراد چگونه است.
برخی از روانشناسان بر این عقیده هستند که با قرار دادن افراد در شرایط دشوار میزان غلبه بر مشکلات در آنها افزایش می یابد.
همچنین محققان بر این باورند که اثرات آموزش تاب آوری بر مبحث سلامت روانی غیر قابل انکار می باشد. این افراد همچنین به بررسی تاثیرات آموزش تاب آوری بر ارتقاء بهداشت روانی جامعه نیز پرداخته اند.
در نهایت آنها مشاهده کردند که آموزش تاب آوری با افزایش سلامت روان انسان رابطه ی مستقیمی دارد. آموزش تاب آوری سبب افزایش سلامت روحی بیشتر در انسان هایی می شود که در شرایط ناگوار قرار دارند
تاب آوری بر رفتارها و کنش های لحظه ای و ذهنی افراد تاثیر گذار می باشد. در اغلب موارد افرادی که تحت آموزش برای مبحث تاب آوری بوده اند تصمیمات معقول تری در زندگی شخصی و اجتماعی خود می گیرند.
از جمله اثرات آموزش تاب آوری بر سلامت روان اجتماعی می توان به افزایش پارامترهایی مانند میزان خوشنودی، تمایل به انجام ورزش و فعالیت های بدنی، عدم تمایل به استفاده از دخانیات و مشروبات الکلی و در نهایت تغذیه ای سالم تر اشاره نمود.
تمامی این موارد نشان دهنده ی تاثیر مثبت آموزش تاب آوری بر موضوع بهداشت روانی جامعه و در نهایت حتی افزایش تمایل افراد به حفظ سلامت بدن انسان ها اشاره نمود.
در نهایت با بررسی نقش آموزش تاب آوری بر سلامت اجتماعی افراد دانشمندان شاهد افزایش مولفه های تعیین کننده ی کیفیت زندگی در افراد شد.
اثرات آموزش تاب آوری بر سلامت روانی شامل بهبود روابط عاطفی والدین با فرزندان، کاهش استرس افراد در مواجه با شرایط دشوار، تغییر در نگرش کلی افراد نسبت به زندگی و حتی بهبود طرز برخورد والدین با فرزندانشان می باشد.
