تاب آوری مفهومی است که به راه های متفاوت تعریف شده. مطابق یکی از تعاریف رایج، تاب آوری به معنای توانایی مقابله موفقیت آمیز با وجود شرایط نامطلوب است. این اصطلاح از دو جنبه فیزیولوژیکی و روان شناختی مورد بررسی قرار میگیرد. از منظر روان شناختی، این یک حالت شخصی است و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. درک این خصلت بین جمعیت ها، زمینه ها و فرهنگ ها متفاوت است. این اصطلاح در مواردی به عنوان یک ویژگی شخصیتی ذاتی و در مواردی دیگر به عنوان یک فرآیند پویا در زنجیره ای بین تحمل و آسیب پذیری در نظر گرفته میشود.
در این مقاله قصد داریم تاب آوری پزشکان و کادر درمان را مورد بررسی قرار دهیم، یکی از مهم ترین مواردی که باعث بالا رفتن بازده کاری پزشکان و کادر درمان میشود، تاب آوری است. با ما همراه باشید.
انجام اقدماتی برای افزایش تاب آوری پزشکان و دانشجویان پزشکی، امری ضروری است. پرورش مهارت ها، عادت ها و نگرش های خاصی که باعث افزایش تحمل میشود، از مواردی است که انجام آنها به افزایش تاب آوری پزشکان کمک میکنند. همانطور که درمان و حفظ سلامتی بیماران مسئولیتی برای پزشک محسوب میشود، حمایت از تاب آوری پزشکان نیز دارای مسئولیتی است که نهاد ها و نظام های مربوط به پزشکان و مراکز درمان در هر جامعه ای باید به آن توجه داشته باشند.
در نهایت رسیدگی به امر تاب آوری پزشکان و کادر درمان به نفع خود موسسات مراقبت بهداشتی است زیرا افزایش این روحیات در پزشکان، کیفیت درمان را افزایش میدهد، باعث کم تر شدن خطا های احتمالی در تشخیص و درمان میشود و فرسودگی شغلی را کاهش میدهد.
اما اینکه پزشک تاب آور کیست و چه خصوصیاتی دارد، مطلب مهمی است که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
منبع: باشگاه تاب آوری ایرانیان