آموزش عملی تاب آوری: تاب‌آوری توانایی برخی از افراد جهت سازگاری با تغییرات، مقابله با انواع آسیب‌ها، مشکلات جدی یا موقعیت‌های استرس‌زا، تغییر هویت آنها و پس از طی یک فرآیند، رسیدن به رشد شخصی عمیق است. برخی از افراد فقط این ظرفیت را به عنوان یک موهبت ذاتی دارند، اما بیشتر آنها آن را یاد می گیرند و در طول زندگی خود رشد می کنند و می توانند از آموزش های تاب آوری بهره مند شوند.
انواع تاب آوری و نکات مهم در جهت ایجاد تاب آوری فردی
آموزش عملی تاب آوری: تاب‌آوری توانایی برخی از افراد جهت سازگاری با تغییرات، مقابله با انواع آسیب‌ها، مشکلات جدی یا موقعیت‌های استرس‌زا، تغییر هویت آنها و پس از طی یک فرآیند، رسیدن به رشد شخصی عمیق است. برخی از افراد فقط این ظرفیت را به عنوان یک موهبت ذاتی دارند، اما بیشتر آنها آن را یاد می گیرند و در طول زندگی خود رشد می کنند و می توانند از آموزش های تاب آوری بهره مند شوند.
کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی
تاب‌آوری توانایی برخی از افراد جهت سازگاری با تغییرات، مقابله با انواع آسیب‌ها، مشکلات جدی یا موقعیت‌های استرس‌زا، تغییر هویت آنها و پس از طی یک فرآیند، رسیدن به رشد شخصی عمیق است. برخی از افراد فقط این ظرفیت را به عنوان یک موهبت ذاتی دارند، اما بیشتر آنها آن را یاد می گیرند و در طول زندگی خود رشد می کنند و می توانند از آموزش های تاب آوری بهره مند شوند.
در مواجهه با ناملایمات، افراد تاب‌آور بر جنبه‌هایی تمرکز می‌کنند که می‌توانند آنها را کنترل، اصلاح و بهبود بخشند. به عبارت دیگر، نه تنها در عبور از شرایط سخت موفق هستند، بلکه می توانند پس از عبور از آنها قوی تر ظاهر شوند.
افراد تاب‌آور می‌توانند بر درد غلبه کنند و اوقات بد را موقتی تلقی کنند. آنها اعتماد به نفس دارند و خود را توانمند و شایسته می دانند زیرا توانسته اند به اندازه کافی روان خود را تقویت بخشیده و حس مسلط بودن را در خود پرورش دهند.
در عوض، افراد غیر تاب‌آور از نظر عاطفی بدون اینکه بتوانند واکنشی نشان دهند تحت تأثیر موقعیت‌ها قرار می‌گیرند. این ممکن است به دلیل اختلالات روانی باشد که قبلاً رفتار فرد را تغییر داده است. قبل از هر تغییری در دنیای بیرون، این افراد بیش از حد در معرض دید قرار می گیرند و بدون اینکه بدانند چگونه از خود محافظت کنند آسیب پذیر می شوند.
آنها این موقعیت‌ها را با ناراحتی زیادی تجربه می‌کنند، زیرا آنها را به احیای چیزی که در وهله اول باعث آسیب شده است سوق پیدا می کنند. هر گونه تغییر در زندگی آنها یک رویداد آسیب زا باقی می ماند و باعث درد عمیق و احیای تروما در آنها می شود.
اگرچه اغلب از تاب آوری برای صحبت در موارد سازگاری و بقا به طور کلی استفاده می شود، اما می توانیم آن در قالب چهار دسته شناسایی و عنوان کنیم: روانی، عاطفی، جسمی و اجتماعی.
