تحقیقات تاب آوری شامل کودکان، جوانان و خانواده ها به دنبال کشف ظرفیت های افزایش دهنده سلامت، منابع فردی، خانواده و جامعه و مسیرهای رشد کودکان و جوانان آسیب پذیر بوده است.
تحقیق تاب آوری Resilience research
کاری از کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
تحقیقات تاب آوری شامل کودکان، جوانان و خانواده ها به دنبال کشف ظرفیت های افزایش دهنده سلامت، منابع فردی، خانواده و جامعه و مسیرهای رشد کودکان و جوانان آسیب پذیر بوده است (گارمزی، ۱۹۷۶؛ راتر، موگان، مورتیمور و اوستون، ۱۹۷۹؛ ورنر و اسمیت، ۱۹۸۲؛ کوئن، ۱۹۹۴).
همانطور که کربی و فریزر (۱۹۹۷) توضیح می دهند، واژه تاب آوری کاربردهای متعددی دارد.
اول، تاب آوری ممکن است توصیف مجموعه‌ای از ویژگی‌هایی باشد که کودکان، با وجود تولد و بزرگ شدن در شرایط نامساعد، با موفقیت بزرگ می‌شوند. از این نظر تاب آوری به نتایج رشدیِ غیرقابل پیش بینی یا انتظار اطلاق می گردد.
دوم، تاب‌آوری ممکن است به شایستگی و توانمندی در شرایط استرس زا اشاره کند. کودکان تاب آور ممکن است در برخورد با تهدیداتی که سلامتی آنها را تهدید می کند، توانمندی خاصی از خود نشان دهند.
و سوم، تاب آوری ممکن است عملکرد مثبتی داشته باشد که نشان دهنده بهبودی از تروما باشد. بدیهی است که تاب‌آوری را به‌عنوان یک پیامد رشد، مجموعه‌ای از شایستگی‌ها یا راهبردهای مقابله‌ای درک کنیم،
در مفاهیم تاب آوری همپوشانی زیادی وجود دارد. وجه مشترک همه این تعاریف این است که همه آنها استدلال می کنند: تاب آوری در شرایط ناملایمات رخ می دهد.
همانطور که مستن و پاول (۲۰۰۳) می نویسند: “تاب آوری به الگوهای سازگاریِ مثبت در بستر خطر یا ناملایماتِ قابل توجه اشاره دارد” (ص.۴).
