مشکلات کودکان عمدتاً شامل سازگاری با کلاس درس جدید، قلدری توسط همکلاسی ها یا بدرفتاری در خانه و خانواده است، اما تاب آوری توانایی پیشرفت علیرغم وجود همه این چالش ها است.
راهنمای تاب آوری کودکان
گردآوری و ترجمه: مینا رضایی؛ دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی (در آلمان)
ما تمایل داریم دوران کودکی را به عنوان یک مقطع زمانیِ بی دغدغه و ایده آل معرفی کنیم، اما این دوره به تنهایی، هیچگونه مصونیتی در برابر انواع تروما، آسیب های عاطفی، چالش های بسیاری از کودکان ایجاد نمی کند.
می‌توان از کودکان خواست تا با مشکلاتی از قبیل سازگاری با کلاس درس جدید، یا شرایط موجود در مدرسه آنلاین گرفته تا قلدری توسط همسالان و یا حتی مشکلات درون خانه و خانواده مقابله کنند. ضمناً به همه موارد ذکر شده، عدم قطعیت هایی که بخشی از بزرگ شدن در دنیایی پیچیده است را نیز اضافه کنید، کودکی می تواند هر چیزی جز بی خیالی باشد! توانایی پیشرفت با وجود این چالش ها از مهارت های تاب آوری ناشی می شود.
خبر خوب این است که مهارت های تاب آوری را می توان آموخت.
ایجاد تاب آوری، به عبارتی توانایی سازگاریِ مطلوب با ناملایمات، تروما، انواع تراژدی ها، تهدیدها، یا منابع و عوامل مهم استرس زا، می‌توانند به فرزندان ما کمک کنند تا استرس و احساس اضطراب و عدم اطمینان را مدیریت نمایند!
با این حال، تاب آور بودن بدین معنی نیست که کودکان ما مشکلات یا پریشانی ها را تجربه نخواهند کرد. دردها و نألمات عاطفی، غمگینی و اضطراب و استرس زمانی ایجاد می شوند که ما دچار آسیب جدی یا فقدان شخصی شده‌ایم، یا حتی زمانی که خبر از دست دادن یا آسیب دیدگیِ شخص دیگری را می‌شنویم.
