این گفتگوی خبری با آقای دکتر جواد طلسچی یکتا «مدیر و موسس خانه تاب آوری» و «موسس اولین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران» صورت می پذیرد. امید است مورد استفاده مخاطبین این رسانه واقع گردد.
بنظر شما بهترین تعریف از تاب آوری بطوریکه برای عموم قابل درک بطور صحیح باشد چیست؟
مدیر و موسس خانه تاب آوری: ضمن تشکر از فرصتی که در اختیار بنده قرار دادید، معنا و مفهوم واقعی تاب‌آوری توانایی فرد، گروه، خانواده یا جامعه در مقابله با هرگونه موقعیت های سخت و دشوار است و همچنین در عین برخورداری از این قابلیت، بروز دادنِ یک رفتار منطبق با موقعیت و انعطاف‌پذیر نسبت به هرگونه فشارهای مختلف زندگی اجتماعی می باشد، به یاد داشته باشیم که تاب آوری بیشتر از اینکه یک مهارت تلقی و تعریف بشود در واقع یک قابلیت است و برخورداری از این قابلیت، ظرفیتی را به افراد، گروهها، خانواده ها و جوامع می بخشد تا با مسائل و مشکلات و یا هرگونه دشواریهای پیش رو مواجهه صحیح، عقلانی و سالم داشته باشند، با این توانایی می شود که بر دشواریهای زندگی پیروز شد. فردی که دارای ابن قابلیت باشد در مواجهه با مسائل پیش بینی نشده زندگی در حیطه های گوناگون فرونمی پاشد، بلکه با توانمندیهای ناشی از مسلح بودن به مهارتهای چندگانه زندگی اجتماعی در موقعیت دشوار منعطف عمل نموده و در مسیر جریان زندگی چند پله بالاتر از سایرینِ فاقدِ این قابلیت حرکت خواهد نمود.
بنظر شما ایجاد تاب آوری برای همه افراد انسانی ممکن است یا در مورد بعضی از شخصیتهای انسانی فرق می کند و امکان ایجاد تاب آوری مقدور نمی باشد؟
مدیر و موسس خانه تاب آوری: در پاسخ به سوال مهم شما در ابتدا باید بگویم بله! با مدنظر قراردادن این مهم که تاب آوری آموختنی است و به موازات آن، توجه به اهمیت ظرفیت تغییرپذیر بودن و نیز آموزش پذیر بودن انسانها، در وهله اول نیاز به فراگیریِ مهارتهای اساسی زندگی اجتماعی می باشد تا در مهمترین مرحله از اجزای اساسی ایجاد تاب آوری انسانی، بینش و نگرش افراد تحت الشعاع آموزش ها تغییر کند. شاید مهمترین مرحله همین مرحله تغییر نوع نگاه انسانها نسبت به زندگی در ابعاد گوناگون باشد که به آسانی هم اتفاق نمی افتد و مستلزم قائل شدن وقت و زمان و انرژی لازم جهت دریافت آموزش هاست. در سایه تغییر بینش و نگرش انسانهاست که کیفیت رویارویی آنها با مسائل، موانع و مشکلات زندگی متفاوت می شود. در سایه ایجاد یک نگرش و بینش مطلوب می شود کیفیت مواجهه با رویدادهای ناگوار غیرمترقبه تغییر یابد، اصولی، عقلانی و منطقی بشود.
در سومین سوال می خواهیم بدانیم از نظر شما ایجاد تاب آوری در خانواده چقدر اهمیت دارد؟
مدیر و موسس خانه تاب آوری: اولین و بهترین خروجی وجود تاب آوری در خانواده، فرزندانی تاب آور و همسرانی تاب آور می باشد. ایجاد یک خانواده تاب آور موجب قوی شدنِ بنیه خانواده از حیث رویارویی با مسائل مختلف زندگی خواهد شد. خانواده ای که توان حل مساله دارد در موقعیت بحرانی بخوبی می داند چگونه مشرف بر مشکل یا مشکلات شده و با لحاظ نمودنِ اولویت ها، بخوبی و سهولتِ هرچه تمام از آن مسیر بحرانی عبوری موفقیت آمیز خواهد داشت.
به عنوان چهارمین و در واقع آخرین سوال به نظر شما تاب آوری اجتماعی چگونه محقق می گردد و برای ایجاد تاب آوری در جامعه باید چه پارامترهایی را لحاظ نمود؟
مدیر و موسس خانه تاب آوری: برای ایجاد تاب آوری در یک جامعه در وهله اول نیاز به تقویت روزنه های ایجاد وحدت و انسجام و مشارکت اجتماعی است. در سایه وجود اتحاد جمعی در یک جامعه می شود در مسیر تاب آور ساختن یک جامعه موردنظر اقدامات عملیاتی داشت. اقدامات و اعمال تاب آورانه برای ساخت یک جامعه تاب آور چیزی نیست جز تقویت ارتباطات در آن جامعه، گسترش فعالیتهای جمعی و گروهی و به موازات آن مشارکت آحاد مختلف یک جامعه در جهت حل و رفع مسائل و مشکلات موجود در آن جامعه. البته تاب آوری اجتماعی و مجموعاً موضوغ ایجاد تاب آوری در یک جامعه (که اتفاقا موضوع کتاب جدید پیش روی ما نیز هست) پیش نیازها و مولفه های خاص خود را دارد که انشاالله در گفتگوها و مطالب بعدی به تفصیل بدان خواهیم پرداخت.
با سپاس از وقتی که جهت تهیه این مصاحبه در اختیار ما قرار دادید.
یلدا فتوحی، روابط عمومی خانه تاب آوری ایرانیان
مدیر داخلی وبسایت مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
