در مددکاری اجتماعی ارزشها و ملاک های اخلاقی در قلب هرگونه اقدام و عملی قرار دارند، بنابراین آنها یک بُعد دیگری از منبع دانش هستند که حرفه مددکاری را شکل می دهند.
در مددکاری اجتماعی ارزشها، اعمال و رفتارهای ما را در مورد مددجویان شکل داده و تعیین می کند (اوکو، ۲۰۰۸، ص ۴۳). بنابراین ما باید نسبت به ارزشها و ملاک های اخلاقی که رفتار ما را تحت تأثیر قرار می دهد کاملا هشیار باشیم.
برای انجام چنین مهمی باید به عوامل مرتبط باهمی که رفتار ما را شکل می دهد توجه نمود. این عوامل ارتباطند از: ۱- تأثیر ارزشهای شخصی و اثری که آنها بر کار حرفه ای ما دارند، ۲- دیدگاه ما درباره طبیعت و هدف مددکاری اجتماعی؛ ۳- ارزشهای اخلاقی و ملاکهای اخلاق حرفه ای؛ ۴- تأثیر نظریه های اخلاقی در تعیین چگونگی رفتار ما به عنوان مددکار اجتماعی؛ ۵- اجزاء تصمیم گیری اخلاقی (اوکو، ۲۰۰۸، ص ۴۴).
در مددکاری اجتماعی واژه ارزشها و ملاک های اخلاقی بجای یکدیگر ممکن است مورد استفاده قرار گیرند، اما می توان در تعریف آنها را از یکدیگر متمایز نمود.
ارزشها عبارتند از ترجیحات عمومی و یا توصیف آنچه که “خوب و شایسته” هستند که منجر به شکل گیری افکار و نگرش های ما می شوند.
از طرف دیگر، ارزشها عواطف و احساسات ما را تحریک می کنند و بدنبال آن اینکه کدام هدف و کدام رفتار خوب و شایسته است را تحت تأثیر قرار می دهند. و یا در مقابل، تعیین می کند چه رفتاری ناپسند است.
در حرفه مددکاری اجتماعی واژه “اعتقاد” منعکس کننده این دیدگاه است که در واقع ارزشها چیزی بیشتر از نقطه نظرات و با ترجیحات ساده هستند.
ملاک های اخلاقی بیشتر شبیه نسخه ای است که در آن اینکه چه چیزی صحیح و درست است ارائه می گردد.
در جایی که ارزشها می توانند به عنوان اعتقادات و یا اصولی درباره آنجه به عنوان “خوب” در مددکاری مطرح می شود، توصیف گردد، ملاک های اخلاقی معرف اعمال و یا رفتارهایی است که این اعتقادات اصولی را ارتقاء و ترفی می بخشند.
به عبارت دیگر، ملاک های اخلاقی راهنمایی هستند که توسط آن مددکاران اجتماعی می تواند ارزشهای حرفه ای خود را در درون اعمال خود تجلی بخشند.
در نتیجه، ملاکهای اخلاقی بیشتر توصیه ای هستند زیرا آنها راهنمایی هایی را به م ارائه می دهند که با استفاده از آنها تعیین می کنیم که چگونه باید رفتار نماییم.
متن کامل این مطلب در مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران
