مهمتر از تحقیقات جاری انجام شده توسط مرکز تاب آوری برای عدالت اجتماعی – و بر اساس یافته های سالها تحقیقات تاب آوری – معنای تاب آوری یک مورد از توانایی فردی نیست. برخی از گروه‌ها و ساختارهای اجتماعی ذاتاً تاب آور هستند، در حالی که برخی دیگر – اغلب در چالش‌برانگیزترین بخش‌های جامعه – به تلاش آگاهانه‌تری برای ایجاد تاب آوری نیاز دارند.
چگونه تحقیقات تاب آوری درک ما را از معنای تاب آور بودن توسعه می بخشد
کاری از کارگروه پژوهش رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
مهمتر از تحقیقات جاری انجام شده توسط مرکز تاب آوری برای عدالت اجتماعی – و بر اساس یافته های سالها تحقیقات تاب آوری – معنای تاب آوری یک مورد از توانایی فردی نیست.
برخی از گروه‌ها و ساختارهای اجتماعی ذاتاً تاب آور هستند، در حالی که برخی دیگر – اغلب در چالش‌برانگیزترین بخش‌های جامعه – به تلاش آگاهانه‌تری برای ایجاد تاب آوری نیاز دارند.
هنگامی که ما به ریشه های تاریخچه تحقیقات رسمی در مورد تاب آوری در دهه ۱۹۷۰ برمی گردیم، این جنبه، بخشی از مفهومی بحث برانگیز و در حال توسعه است.
برای مدت طولانی، تحقیقات عمدتاً بر روی تک تک کودکان متمرکز بود، و جدا از محیط‌ها و موقعیت‌های اجتماعی، تاب‌آوری را یک کیفیت شخصی یا مجموعه‌ای از مهارت‌های فردی می‌دیدند که «فرد را قادر می‌سازد در مواجهه با سختی‌ها پیشرفت کند» (کانر و دیویدسون، ۲۰۰۳).
