حمیرا پارسا وکیل پایه یک دادگستری _از جمله دعاوی طاری مطروحه در دادگاهها دعوای ورود ثالث می باشد و این امر زمانی محقق می شود که شخص ثالثی یا مستقلا و یا به طبع یکی از اصحاب دعوا برای خود حقی قائل باشد، دعوای وارد ثالث هم در مرحله بدوی و هم در مرحله تجدیدنظر قابل طرح می باشد.
منظور از شخص ثالث شخصی غیر از اصحاب دعوا و یا نمایندگان آنها در دادگاه می باشد.شخصی که قصد طرح دعوای ورود ثالث را دارد می تواند تا زمانی که ختم دادرسی اعلام نشده چه دعوا در مرحله تجدیدنظر و چه در مرحله بدوی باشد دادخواست خود را تقدیم نماید.
شایان ذکر است دعوای ورود به ثالث در مرحله فرجام خواهی در دیوان عالی کشور قابل پذیرش نمی باشد.
در دعوی ورود ثالث شخص ثالث باید کلیه شرایط عمومی تقدیم دادخواست را رعایت نماید. حال با اشنایی نسبی ازدعوی فوق به شرح کامل آن می پردازیم.
دعوی ورود ثالث دعوایی حقوقی می باشد که بر اساس آن فردی غیر از خواهان و خوانده دعوی اصلی، وارد دعوایی می‌شود که در دادگاه در حال رسیدگی می‌باشد . مواد مرتبط با دعوی ورود به ثالث در ماده های 130 تا 143 قانون ایین دادرسی مدنی قید گردیده است.
جهت ورود ثالث یک دعوی باید طبق ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی دعوی شرایط فوق الذکر را داشته باشد.. که در صورت وجود این شرایط دعوا ورود ثالث به حساب می آید. قابل ذکر است که دعوی ورود ثالث با دعوی اصلی همزمان رسیدگی می شود .
پس یکی از شروط دعوای ورود ثالث، وجود دعوایی می باشد که در جریان رسیدگی است . با استناد به ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی می توان به پاسخ سوال رسید که تا زمانی که ختم دادرسی اعلام نشده است مبین آن است. که باید دعوا هنوز در جریان رسیدگی یعنی مرحله بدوی یا تجدیدنظر باشد تا دعوای مطروحه با سایر شرایط، دعوای ورود ثالـث محسوب شود.
برای اینکه فردی بتواند بعنوان وارد ثالث به دعوایی وارد شود مطابق صراحت ماده 130 قانون آیین دادرسی مدنی بایستی ارتباطی به موضوع دعوا و طرفین دعوا داشته باشد.
آن هم نه هر ارتباطی، بلکه یا باید حق مستقلی را برای خود در موضوع دعوای مطروحه قائل باشد. یا در محق شدن یکی از طرفین، خود را ذی‌نفع بداند و همچنین ادعای مطروحه در آن چنان باشد. که رسیدگی به آن، در نتیجه‌ی دعوای اصلی مؤثر باشد. براین اساس این فرد می‌تواند تحت عنوان وارد ثالث به دعوایی که بین افرادی دیگر مطرح شده و در جریان رسیدگی است وارد شود.
ارتباط کامل بین دو دعوی از جمله شرایط دعوای ورود ثالث می باشد که ماده 141 آیین دادرسی مدنی چنین شرح می دهد:
بین دو دعوا وقتی ارتباط کامل موجود است که اتخاذ تصمیم در هر یک مؤثر در دیگری باشد
اگر شرط ارتباط بین دو دعوی وجود نداشته باشد دادگاه دعوی فوق را از دعوی اصلی در حال رسیدگی جدا کرده و بصورت جداگانه رسیدگی خواهد کرد.
در جایی اتفاق می افتد که ثالث برای خود حق مستقلی را قایل باشد و مستقیما ادعایی داشته باشد.
ادامه مطلب را در وب سایت حقوقی حمیرا پارسا وکیل پایه یک دادگستری مطالعه نمایید.
https://parsalaw.ir
