ویرگول
ورودثبت نام
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.ir
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.irزهرا نیازاده روانشناس و نویسنده خانه تاب آوری www.resiliency.ir
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.ir
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.ir
خواندن ۶ دقیقه·۵ ماه پیش

آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای

تاب‌آوری رسانه‌ای فراتر از سواد رسانه‌ای سنتی است

آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای
آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای

آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای به توسعه مهارت‌هایی مانند تحلیل انتقادی محتوا، شناسایی اطلاعات معتبر، مقاومت در برابر انتشار اخبار نادرست و تولید محتوای مسئولانه می‌پردازد.

این آموزش افراد را توانمند می‌کند تا در برابر فشارهای رسانه‌ای و دستکاری‌های اطلاعاتی مقاومت کنند و اعتماد عمومی حفظ شود.

تنظیم الگوی مصرف رسانه‌ای و مشارکت اخلاقی در فضای مجازی از دیگر ابعاد مهم آن است.

تاب‌آوری رسانه‌ای فراتر از سواد رسانه‌ای سنتی است و به افراد کمک می‌کند تا در مواجهه با چالش‌های پیچیده رسانه‌ای، فعالانه سازگار و رشد کنند.

آموزش تاب آوری رسانه‌ ای برای حفظ سلامت روانی فعالان رسانه و ارتقای کیفیت اطلاع‌رسانی در شرایط بحران نیز ضروری است.

پرورش تاب آوری رسانه‌ ای در کودکان در دنیای امروز، جایی که صفحات نمایش به بخشی جدایی‌ناپذیر از بافت زندگی روزمره تبدیل شده‌اند، تعریف فرزندپروری دستخوش تحولات عمیقی گشته است. والدین دیگر تنها با چالش‌های تربیت در دنیای فیزیکی مواجه نیستند، بلکه باید فرزندان خود را برای پیمایش در اقیانوس بی‌کران و گاه متلاطم فضای دیجیتال آماده کنند.
اینجاست که مفهوم سواد رسانه‌ای اهمیت حیاتی می‌یابد، اما هدف نهایی فراتر از صرفاً دانستن نحوه استفاده از ابزارهاست؛ هدف اصلی، پرورش تاب آوری رسانه ای است.
تاب آوری رسانه ای به معنای توانایی کودک در مواجهه با محتوای چالش‌برانگیز، مضر یا گمراه‌کننده و بازیابی سریع تعادل روانی و شناختی پس از آن است. در عصری که الگوریتم‌ها برای جلب توجه رقابت می‌کنند و مرز بین حقیقت و اطلاعات نادرست مبهم شده است، فقدان تاب آوری رسانه ای می‌تواند منجر به اضطراب، مشکلات مربوط به تصویر بدن، اعتیاد دیجیتال و آسیب‌پذیری در برابر قلدری سایبری شود. رویکردهای سنتی فرزندپروری که عمدتاً بر محدودیت و ممنوعیت استوار بودند، دیگر کارآمد نیستند.
ممنوعیت دسترسی شاید در کوتاه‌مدت موثر به نظر برسد، اما کودک را از مهارت‌های لازم برای مواجهه با دنیای واقعی محروم می‌کند. در عوض، والدین باید نقش مربیانی فعال را ایفا کنند که به جای ساختن دیوارهای محافظتی موقت، ابزارهای لازم برای ساختن یک سپر دفاعی درونی و دائمی را در اختیار فرزندانشان قرار دهند.

آموزش تاب آوری رسانه ای شامل تقویت تفکر بحرانی و تحلیلی در افراد است تا بتوانند منابع و محتوا را با دقت بیشتری ارزیابی کنند.

آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای نقش مهمی در افزایش توانایی افراد برای مقابله با اخبار کذب و اطلاعات نادرست دارد.

هدف اصلی آموزش تاب آوری رسانه‌ای، توانمندسازی افراد و سازمان‌ها در مواجهه با چالش‌ها و بحران‌های فضای رسانه‌ای است. این آموزش فراتر از سواد رسانه‌ای سنتی است و بر تقویت مهارت‌های تحلیل انتقادی، ارزیابی منابع اطلاعاتی و تولید محتوای معتبر تمرکز دارد تا افراد بتوانند اخبار نادرست و دستکاری‌های رسانه‌ای را شناسایی و در برابر آن‌ها مقاومت کنند.
آموزش تاب آوری رسانه‌ای به حفظ اعتماد عمومی کمک می‌کند و افراد را قادر می‌سازد با تحولات پیچیده رسانه‌ای سازگار شده و به رشد و پیشرفت در این فضا بپردازند

این سپر دفاعی همان تاب آوری رسانه ای است. شروع این مسیر با پذیرش واقعیت حضور رسانه‌ها و درک تأثیرات عمیق آن‌ها بر رشد شناختی و اجتماعی کودکان آغاز می‌شود. والدین باید بدانند که هر کلیک، هر تماشا و هر تعامل آنلاین، در حال شکل‌دهی به جهان‌بینی فرزندشان است.
اولین گام در تقویت تاب آوری رسانه ای، تجهیز والدین به سواد رسانه‌ای است تا بتوانند با درک درستی از اکوسیستم دیجیتال، فرزندان خود را هدایت کنند.

دکتر محمدرضا مقدسی موسس خانه تاب آوری در ادامه آورده است محور اصلی سواد رسانه‌ای و کلید دستیابی به تاب آوری رسانه ای، توسعه تفکر انتقادی در کودکان است.

تاب آوری رسانه ای صرفاً به معنای تحمل محتوای منفی نیست، بلکه به معنای داشتن قدرت تحلیل، ارزیابی و پاسخگویی هوشمندانه به آن محتوا است.
کودکی که دارای تاب آوری رسانه ای است، یک مصرف‌کننده منفعل نیست؛ او یاد گرفته است که بپرسد: چه کسی این پیام را ایجاد کرده است؟، هدف از انتشار این محتوا چیست؟، چه دیدگاه‌هایی در این پیام نادیده گرفته شده‌اند؟ و چگونه این پیام سعی دارد بر احساسات من تأثیر بگذارد؟

والدین در پرورش این مهارت‌ها نقشی اساسی دارند. این فرایند باید از سنین پایین و با گفتگوهای ساده پیرامون برنامه‌های تلویزیونی یا بازی‌های ویدیویی آغاز شود.

برای مثال، بحث در مورد تبلیغات و اینکه چگونه سعی در متقاعد کردن ما برای خرید دارند، پایه‌ای برای درک تکنیک‌های اقناع رسانه‌ای است. با افزایش سن کودک، این گفتگوها باید به موضوعات پیچیده‌تری مانند اخبار جعلی (فیک نیوز)، حباب‌های فیلتر الگوریتمی و استانداردهای غیرواقعی زیبایی در شبکه‌های اجتماعی گسترش یابد.
تقویت تاب آوری رسانه ای همچنین شامل آموزش مدیریت احساسات در فضای آنلاین است. کودکان باید بیاموزند که چگونه واکنش‌های عاطفی خود به محتوای تحریک‌آمیز یا ناراحت‌کننده را شناسایی و مدیریت کنند.
این بخش عاطفی تاب آوری رسانه ای بسیار حیاتی است، زیرا به کودکان کمک می‌کند تا در برابر فشار همسالان آنلاین، کامنت‌های منفی یا پدیده “ترس از دست دادن” (FOMO) مقاومت کنند. والدین باید فضایی امن ایجاد کنند که در آن فرزندانشان بتوانند بدون ترس از قضاوت یا تنبیه، تجربیات آنلاین خود را به اشتراک بگذارند. وقتی کودکی با محتوای نامناسبی مواجه می‌شود، واکنش والدین نباید سرزنش فوری باشد، بلکه باید فرصتی برای یادگیری و تقویت تاب آوری رسانه ای تلقی شود.

تاب آوری رسانه ای به کودکان این قدرت را می‌دهد که هم به عنوان مصرف‌کنندگان هوشمند، و هم به عنوان تولیدکنندگان مسئول محتوا در فضای دیجیتال عمل کنند، و این درک مسئولیت، اصل و اساس شهروندی دیجیتال است.

آموزش تاب‌آوری رسانه‌ای زمینه‌ساز ارتقای سواد رسانه‌ای و کاهش تأثیرپذیری از شایعات و تبلیغات منفی است.اجرای راهبردهای عملی برای ادغام سواد رسانه‌ای در زندگی روزمره و دستیابی به تاب آوری رسانه ای پایدار، نیازمند تعهد و مداومت والدین است. یکی از موثرترین روش‌ها، مصرف مشترک رسانه (Co-viewing) است؛ به این معنی که والدین به طور فعال در کنار فرزندانشان رسانه‌ها را مصرف کرده و در مورد آنچه می‌بینند گفتگو کنند.

این تعامل فعال، فرصت‌های بی‌شماری برای آموزش لحظه‌ای و تقویت مهارت‌های تحلیلی فراهم می‌کند. با این حال، تاب آوری رسانه ای تنها با تحلیل محتوا به دست نمی‌آید؛ بلکه نیازمند ایجاد تعادل سالم بین زندگی آنلاین و آفلاین است. والدین باید در تنظیم قوانین و مرزهای مشخص برای استفاده از دستگاه‌های دیجیتال قاطع باشند.
این قوانین شامل تعیین مناطق بدون فناوری (مانند میز غذاخوری) و زمان‌های بدون صفحه نمایش (مانند ساعات قبل از خواب) است. این محدودیت‌ها نه تنها به سلامت جسمی و روانی کودک کمک می‌کنند، بلکه به آن‌ها می‌آموزند که فناوری یک ابزار است، نه تمام زندگی.

با این وجود، مهم‌ترین نقش والدین در پرورش تاب آوری رسانه ای، الگوسازی رفتار دیجیتال سالم است. کودکان که می‌بینند والدینشان به طور مداوم و بدون فکر سرگرم گوشی‌های هوشمند خود هستند، یا در شبکه‌های اجتماعی افراطی عمل کرده یا واکنش‌های تند نشان می‌دهند، می‌توانند خطرات و اهمیت تاب آوری رسانه ای را درک کنند.
والدین باید در استفاده خود از رسانه‌ها هوشیار باشند، تفکر انتقادی خود را به نمایش بگذارند و در مدیریت زمان آنلاین خود انضباط داشته باشند.
هدف از تمام این تلاش‌ها تربیت شهروندان دیجیتالی است که مجهز به تاب آوری رسانه ای هستند. این شهروندان قادرند از فرصت‌های بی‌نظیر دنیای دیجیتال برای یادگیری، ارتباط و خلاقیت بهره ببرند، در حالی که از خطرات آن مصون می‌مانند.

سرمایه‌گذاری بر روی تاب آوری رسانه ای در فرزندپروری مدرن، دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت اساسی برای تضمین سلامت روان و موفقیت آینده فرزندان در جهانی است که به طور فزاینده‌ای توسط رسانه‌ها شکل می‌گیرد. این مسیری مستمر است که نیازمند همدلی، آموزش و مشارکت فعال والدین در دنیای دیجیتالی فرزندانشان است.

 

۳
۱
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.ir
زهرا نیازاده روانشناس www.resiliency.ir
زهرا نیازاده روانشناس و نویسنده خانه تاب آوری www.resiliency.ir
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید