This series of large scale images finds its origins in the beginnings of Photography, when Louis Daguerre’s Boulevard du Temple photograph from 1838 showed an apparently empty street where only a shoe-shine was visible. The exposure lenght 3-5 hours long allows only immobile elements to appear on the photograph. Human activity disappears. The images are then recomposed, reworked bringing together two periods of Photography’s History. Our intention in this project was to merge what exists and what imagination projects on our world. An inner and silent representation of human life.
"جهان خاموش" مجموعه‌ای از عکس‌های لوسی و سایمون عکاسان پاریسی است از نیویورک و پاریس گرفته تا پکن و ایتالیا. این عکس‌ها تصویری از برخی از شناخته‌شده‌ترین و شلوغ‌ترین فضاهای عمومی، که خالی و عاری از جمعیت هستند. لوسی و سایمون با پاک کردن نشانه‌هایی از حرکت و زندگی، با قرار دادن ما در میان آرامشی لطیف که ناشی از توهم جهان آخر زمانی است، تخیل ما را جرقه می‌زنند.
این سری از تصاویر در مقیاس بزرگ منشأ خود را در آغاز عکاسی می‌یابد، زمانی که عکس لوئیس داگر از بلوار معبد در سال 1838 خیابانی ظاهراً خالی را نشان می‌دهد که در آن فقط یک کفاش قابل مشاهده بود. نوردهی طولانی 3 تا 5 ساعته اجازه می دهد تا فقط عناصر ساکن روی عکس ظاهر شوند و فعالیت انسان ها از بین می رود. سپس تصاویر دوباره ترکیب می شوند و دو دوره از تاریخ عکاسی را گرد هم می آورند. هدف پروژه این بود که آنچه را که وجود دارد در دنیای ما و همچنین پروژه های تخیلی را در هم ادغام کنیم. بازنمایی درونی و بی صدا از زندگی انسان.
