تاریخچه دتکتورها نیز در دو قرن اخیر پر از رویدادها و پیشرفت‌های مختلف است. در طول زمان، دتکتورها از فناوری‌ها و مکانیسم‌های متنوعی برخوردار شده‌اند.
قرن 17 و 18:
در این دوره، آزمایشات و پژوهش‌های متعدد برای تشخیص دود به اختراع اولین دتکتورهای دود منجر شد. این دستگاه‌ها از عناصر شیمیایی مختلف مانند توپاک و اسیدها برای تشخیص دود استفاده می‌کردند.
قرن 19:
تکنولوژی‌های جدیدی برای تشخیص حرارت و دود در این دوره ظاهر شدند. دتکتورهای حرارتی اولیه و ترموپیل از جمله اختراعات این دوره بودند.
قرن 20:
با پیشرفت تکنولوژی الکترونیک، دتکتورهای حرارتی و دتکتورهای دود توسعه یافتند. در این دوره، تکنولوژی‌هایی مانند دتکتورهای یونیزاسیون و دتکتورهای نیمه هادی (سمینار) ظاهر شدند.
قرن 21:
با پیشرفت فناوری و افزایش دقت تجهیزات، دتکتورها به شکلها و انواع متنوع‌تری توسعه یافته‌اند. دتکتورهای هوش مصنوعی و سیستم‌های تشخیص تصویری با استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری عمیق از جمله توسعه‌های این دوره محسوب می‌شوند.
اولین دتکتور حرارتی:
گفته می‌شود اولین دتکتور حرارتی در اواخر قرن نوزده توسط Ross Alexander ساخته شد. اما اولین دتکتور حرارتی که به صورت رسمی و با پشتوانه فنی وارد بازار مصرف شد، توسط ویلیام واتکینز در سال 1870 طراحی و ساخته شد.
در آن زمان، سیستم ارائه شده توسط واتکینز بر پایه تلگراف بود و سیگنال‌ها را به اداره آتش‌نشانی ارسال می‌کرد.
اولین دتکتور دودی:
داستان دتکتور دودی با اختراعات دو دانشمند سوئیسی، والتر یاگر و ارنست میلی آغاز شد. یاگر ابتدا یک حسگر برای گازهای سمی اختراع کرد، اما با توجه به مشکلات فنی، اختراعش کار نمی‌کرد. در یک لحظه ناامیدکننده، با روشن کردن سیگار، فهمید که حسگر اختراعی که داشت، به درستی کار می‌کند و افت جریان اتفاق افتاد.دود سیگار او منجر به اختراع این دتکتور گردید.
منابع:
ءhttps://www.answers.com/Q/Who_invented_the_first_Heat_detector
ءhttps://soptechsecurity.com/the-history-of-fire-alarm-systems/
ءhttps://hoobann.com/content_management_system/index.php?page=view&cid=d3d9446802a44259755d38e6d163e820
