تاریخچه سیستم اعلان حریق

تاریخچه سیستم اعلان حریق به سال ۱۸۴۷ با ابتکار کورنلیوس اندرسون (Cornelius Anderson) و اختراع اولین سیستم اعلان حریق با استفاده از تلگراف برمی‌گردد. این سیستم اولین نوع اطلاع‌رسانی سریع در صورت وقوع حریق بود. از آن زمان، سیستم‌های اعلان حریق به طور چشمگیری پیشرفت کرده و از تکنولوژی‌های متنوعی برخوردار شده‌اند.

اعلان حریق یا اعلام حریق؟

اعلان حریق و اعلام حریق هر دو صحیح و کاربردی هستند. در لغت، اعلان به معنای ظاهر کردن و آشکار ساختن چیزی است، در حالی که اعلام به معنای آگاه کردن و اطلاع‌رسانی است. بنابراین، اعلان حریق به معنای ظاهر کردن یک وقوع حریق است، در حالی که اعلام حریق به معنای آگاه کردن و اطلاع‌رسانی در مورد وقوع حریق و وضعیت خطر می‌باشد. در اینجا، به توضیح این دو واژه پرداخته می‌شود.

سیستم اعلان حریق در ساختمان:

سیستم اعلان حریق در ساختمان یک سازمان بزرگ و پیچیده است که وظیفه اصلی آن شناسایی خطرات مرتبط با حریق می‌باشد. این سیستم شامل بخش‌های مختلفی است که هرکدام وظایف مشخصی را بر عهده دارند. برای مثال، آژیرها و فلاشرها به عنوان بخش اعلان، انواع دتکتورها به عنوان بخش شناسایی خطر، و سیستم‌های اطفاء حریق به عنوان بخش مرتبط با مهار حریق عمل می‌کنند.

این سیستم‌ها مسئول شناسایی خطرات مانند دود، آتش، گاز سمی، و شعله می‌باشند. به محض شناسایی خطر، آژیرها به صدا درمی‌آیند و دستگاه‌های اطفاء حریق دستور فوری برای مهار حریق را اجرا می‌کنند. این سیستم‌ها از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری نیز بهره می‌برند که اطلاعات را سریعتر و به صورت دقیق‌تر به افراد اطلاع‌رسانی می‌کنند.

منابع:

ءhttps://vajehyab.com/dehkhoda/%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%86

ءhttps://vajehyab.com/?q=%D8%A7%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85

ءhttps://hoobann.com/content_management_system/index.php?page=view&cid=9a1158154dfa42caddbd0694a4e9bdc8