کالوکیشن های آیلتس به کلماتی گفته می شود که در کنار هم بکار می روند و معنی خاصی را ایجاد می کنند و اگر یک کلمه از کالوکیشن های (collocation) انگلیسی را حذف کنید، آن عبارت بی معنی می شود.
آزمون آیلتس
آزمون آیلتس (IELTS)، یک آزمون زبان انگلیسی بین المللی است که با همکاری مشترک دانشگاه کمبریج، کنسولگری انگلستان و سازمان IDP استرالیا برگزار می شود و نشان دهنده توانایی افراد در بکارگیری زبان انگلیسی برای برقراری ارتباط در محیط های اجتماعی، کاری و آکادمیک است. آزمون آیلتس در بیش از ۲۷۰ مرکز واقع در ۱۱۰ کشور مختلف دنیا برگزار می شود.
همچنین گواهی نامه آزمون آیلتس مانند آزمون تافل تضمینی از اعتبار زیادی برخوردار است و مورد تایید بسیاری از دانشگاه ها، مراکز علمی، اداره مهاجرت و سازمان های کشورهای مختلف می باشد.
آزمون آیلتس انواع مختلفی دارد. آیلتس آکادمیک، جنرال، آیلتس لایف اسکیلز و آزمون آیلتس UKVI انواع مختلف آیلتس هستند و هر یک برای اهداف متفاوتی برگزار می شود و داوطلبان با توجه به اهداف مهاجرتی خود مانند تحصیل یا کار در یکی از انواع آیلتس شرکت می کنند.
آزمون آیلتس در موسسات و مراکز معتبر در شهرهای تهران، کرج، مشهد، اهواز، همدان دزفول، کرمانشاه، تبریز، رشت، شیراز، جزیره ی کیش، اصفهان، کرمان و ساری برگزار می شود و برگزاری آزمون آیلتس در ایران یکی از مهمترین مزایای شرکت در آیلتس برای داوطلبان ایرانی است داوطلبان می توانند بدون محدودیت هر تعداد که بخواهند در آزمون آیلتس شرکت کنند. آیلتس هر ماه 4 مرتبه و در یک سال 48 مرتبه برگزار می شود، همچنین مدرک و گواهی نامه آیلتس به مدت 2 سال اعتبار دارد و پس از این مدت اعتبار آن منقضی می شود.
ساختار آزمون آیلتس
ساختار آزمون آیلتس (IELTS) در دو نوع جنرال و آکادمیک مانند بسیاری از آزمون های زبان انگلیسی از جمله آزمون CAE، تافل و آزمون FCE شامل چهار بخش است که چهار مهارت اصلی و کلیدی زبان انگلیسی یعنی خواندن، نوشتن، گوش دادن و صحبت کردن را ارزیابی می کند. در آزمون آیلتس آکادمیک و جنرال فرمت و سوالات بخش اسپیکینگ و لیسنینگ آیلتس یکسان است اما بخش های رایتینگ و ریدینگ آیلتس در این دو آزمون با هم متفاوت است و سوالات این بخش براساس نوع کاربرد آزمون ها و اهداف برگزاری آنها طراحی شده است.
بخش های اصلی آزمون آیلتس عبارتند از:
بخش درک مطلب (Reading)
بخش شنیداری (Listening)
بخش گفتاری (Speaking)
بخش نوشتاری (Writing)
همان طور که گفته شد ساختار آزمون آیلتس لایف اسکیلز از دو بخش اسپیکینگ و لیسنینگ آیلتس تشکیل شده است و فقط دو مهارت صحبت کردن و گوش دادن را ارزیابی می کند و فاقد بخش های ریدینگ و رایتینگ آیلتس است.
کاربرد کالوکیشن ها در آیلتس
یکی از پرسش های متداول درباره آیلتس در مورد نحوه استفاده از کالوکیشن های انگلیسی است. یادگیری استفاده از کالوکیشن های آیلتس برای کسب نمره بالا در بخش های رایتینگ و اسپیکینگ بسیار ضروری است.
کالوکیشن های آیلتس به کلماتی گفته می شود که در کنار هم بکار می روند و معنی خاصی را ایجاد می کنند و اگر یک کلمه از کالوکیشن های انگلیسی را حذف کنید، آن عبارت بی معنی می شود. کالوکیشن ها فقط مخصوص زبان انگلیسی نیست و همه ی زبان ها دارای کالوکیشن های خاص خود هستند.
یادگیری کالوکیشن های انگلیسی برای جواب دادن به سوالات بخش اسپیکینگ و رایتینگ آیلتس بسیار اهمیت دارد. با استفاده از کالوکیشن ها شما می توانید روان تر و دقیق تر صحبت کنید و یا بنویسید و در نوشتن متن های پیچیده تری را بنویسید. اگر در صحبت کردن و یا نوشتن از کالوکیشن ها استفاده نکنید آنچه گفته اید یا نوشته اید برای مخاطب نامفهوم و گیج کننده است و متوجه منظور شما نمی شود، بنابراین یادگیری کالوکیشن ها (collocation) و استفاده از آنها در صحبت کردن و نوشتن از مهمترین نکات اسپیکینگ آیلتس و رایتینگ است.
انواع کالوکیشن های انگلیسی
· کالوکیشن های قوی (strong):کالوکیشن هایی قوی هستند که در آنها کلمات وابستگی نزدیکی با یکدیگر دارند، در واقع کالوکیشن های قوی یک ترکیب خاص از واژه ها هستند که به ندرت درکنار بقیه واژه ها دیده می شوند. مثال: Inclement weather(هوای ناخوشایند)- Inclement تقریباً فقط با weather بکار می رود.
· کالوکیشن های ثابت (Fixed collocations): کالوکیشن هایی که در آنها به اندازه ای وابستگی ترکیب واژه ها به هم قوی باشد، که نتوان آنها را تغییر داد. مثال: to and from به معنای رفت و برگشت است و هیچ کلمه ای نمی تواند جایگزین اجزای این کالوکیشن شود، بنابراین یک کالوکیشن ثابت است.
· کالوکیشن های ضعیف (weak collocations): کالوکیشن های ضعیف از واژه هایی تشکیل شده اند که با دامنه وسیعی از واژه ها ترکیب می شوند. مثال: in broad agreement یک کالوکیشن ضعیف است چون واژه های این کالوکیشن خصوصا broadبا واژه های دیگر ترکیب می شود.
دسته بندی گرامری کالوکیشن ها
دسته بندی گرامری کالوکیشن ها عبارتند از:
· فعل + اسم (verb + noun)
· اسم + اسم (noun + noun)
· کالوکیشن های اسم + اسم برای توصیف گروه ها یا دسته ها استفاده می شوند.
· کالوکیشن های اسم + اسم همراه با اسامی غیر قابل شمارش استفاده می شوند.
· اسم + فعل (noun + verb)
· صفت + اسم (adjective + noun)
· قید + صفت (adverb + adjective)
· فعل + قید و یا عبارت اضافه (verb + adverb or prepositional phrase)
فعل و قید، از پرکاربردترین کالوکیشن های انگلیسی هستند که برای توصیف نحوه انجام کار استفاده می شوند.