پس از معرفی انواع دوربین های متداول عکاسی، نوبت معرفی انواع لنز های عکاسی (camera lens) است. با شناخت کافی از انواع لنز شما می‌توانید در جای مناسب از لنزهای مناسب استفاده کنید تا تصاویر حرفه ای تر ثبت کنید.
ابتدا اجزای مختلف لنز را معرفی میکنیم.
ک ویژگی اولیه لنزها، فاصله کانونی آنها است. فاصله کانونی یک لنز به این صورت تعریف می‌شود: فاصله ای بین مرکز نوری (optical center) و حسگر دوربین (image sensor) است زمانی که لنز روی بی نهایت فوکوس است. به منظور درک بهتر نیاز داریم مرکز نوری را نیز به خوبی درک کنیم. مرکز نوری یک لنز، نقطه‌ای است درون لنز که در آن فرض می‌شود دو پرتو نور که از منابع مختلف داخل لنز آمده‌اند (دو خط آبی رنگ در عکس فوق)، با هم برخورد می کنند. فاصله های کانونی کوتاه‌تر میدان دید عریض تری فراهم خواهند کرد ولی توانایی زوم را کاهش می دهند. و برعکس، فاصله های کانونی بلند تر میدان دید کوتاه تری به شما داده اما با زوم خیلی بیشتر. در دوربین‌های DSLR فاصله کانونی لنزهای قابل تعویض بر حسب میلیمتر اندازه‌گیری می‌شود و معمولا این عدد روی لنز نوشته شده است.
هنگامی که به قسمت استوانه ای شکل لنز خود نگاه می‌کنید، یک عدد نسبی می‌بینید (Lens ratio در عکس پایین) که بیانگر بیشترین اندازه دریچه دیافراگم لنز است.
دریچه دیافراگم تعیین می‌کند که لنز چه میزان نور به حسگر دوربین می رساند. هر چه این عدد کوچک‌تر باشد، کیفیت لنز در روشنایی نیز بیشتر خواهد بود.
لنزهای زوم دار با کیفیت، برای فواصل کانونی متفاوت ضریب F ثابتی ارائه می دهند( به عنوان مثال f/2.8 در ۳۵ میلیمتر و f/2.8 در ۸۰ میلیمتری)؛ در حالی که در لنزهای با کیفیت کم تر، با بالا رفتن فاصله کانونی ضریب F هم تغییر می کند (مثلا f/3.5 در ۲۸ میلیمتر و f/5.6 در ۸۰ میلیمتری) ؛ و این یعنی بعد از زوم کردن لنز از حالت عریض به تله فوتو، حداقل یک پله نور را از دست داده اید.
یک لنز با عدد f کمتر (با دریچه دیافراگم عریض‌تر) لنزی با کیفیت بالاتر به حساب می‌آید که به شما اجازه قدرت مانور بیشتری می‌دهد. به عنوان مثال چنین لنزی روشن تر است و به شما اجازه می‌دهد در شرایط کم نور عکس‌های بهتری بگیرید. در ضمن این لنزها عمق میدان کمتری هم در اختیار شما قرار می دهند. بر این اساس هر لنزی که f/2.8 یا کمتر باشد، یک لنز حرفه‌ای به حساب می‌آید و طبیعتا قیمت بالاتری نیز خواهد داشت.
۱-لنز نرمال
۲-لنز واید
۳–لنز تله
۴–لنزهای متغیر یا زوم
۵- لنزهای ماکرو
6- لنزهای چشم ماهی
7- لنزهای تیلت شیفت
8- لنز های تثبیت کننده تصویر
به لنزی، لنز نرمال گفته می شود که از فاصله کانونی برابری با قطر کادری که عکاس در حال عکسبرداری است برخوردار باشد. لنزهای نرمال زاویه دیدی در حدود ۴۶ درجه را در اختیار افراد قرار می دهد و با توجه به اینکه زاویه دید انسان چیزی حدود ۱۳۰ درجه است که ۴۵ درجه آن به زاویه افقی و ۲۶ درصد آن به زاویه عمودی اختصاص دارد، میتوان گفت که شباهت بسیار زیادی با چشم انسان دارد. عدسی های نرمال معمولا نور کمتری را به سمت خود جذب می کنند و عکس های گرفته شده سادگی خاص خود را دارند.
یک لنز زاویه باز (Wide angle lens) در مقایسه با یک لنز استاندارد فاصله کانونی کمتری دارد (۱۰ تا ۴۲ میلیمتر). این ویژگی شما را قادر به گرفتن عکس‌هایی با زاویه‌ی دید وسیع‌تر خواهد کرد. لنز زاویه عریض برای عکس گرفتن از مناظر و پرتره های گروهی (عکس های دسته جمعی) یک انتخاب مناسب است. در واقع زاویه باز این لنز ها تنها گزینه برای چنین عکس‌هایی، که مایلید هیچ المان مهمی از عکس را حذف نکنید، به حساب می‌آید. پس از این camera lens استفاده کنید تا عمق میدان (DOF) عمیق تری به دست آورید.
لنزهای تله فوتو جزء آن دسته از لنزهایی است که فضای بسیار محدودیرا در اختیار عکاس می گذارند که در نتیجه میتواند عکس هایی با درشت نمایی را به ثبت برساند. به عبارت بهتر این لنزها از فاصله کانونی بیشتری نسبت به لنزهای نرمال برخوردار هستند و به همین دلیل در حین عکسبرداری بر روی سوژه تاثیر گذاشته و آن را بزرگتر از آن چیزی که هست نشان می دهد. اکثر عکاسان حرفه ای از این لنز برای عکسبرداری از فواصل دور مانند حیات وحش، ورزشی و مستند سازی استفاده می کنند. این لنزها شما را قادر خواهند ساخت که سوژه‌ها را از چندین متر دورتر مورد عکاسی قرار داده و با عمق میدان کمی که دارند روی سوژه فوکوس کنید.
لنزهای زوم فاصله کانونی متغیری دارند و بسیار کاربردی هستند. برخی از این لنزها میتواند از یک لنز زاویه عریض تا یک لنز تله فوتو (مثلا ۲۴ تا ۳۰۰ میلیمتر) تغییر زاویه دهند پس دست شما برای ترکیب‌بندی کاملا باز خواهد بود. چیزی که در لنزهای زوم باید سبک و سنگین شود، دریچه دیافراگم است. از آنجا که برای ساخت این لنز ها قطعات زیادی لازم است، توانایی محدودی در باز کردن دریچه دیافراگم و ورود نور دارند پس هنگام خریدن یک لنز زوم به این موضوع نیز فکر کنید.
لنزهای ماکرو یکی از بهترین افزونه‌هایی است که عکاس می تواند برای عکسبرداری از نمای درشت و از فاصله نزدیک استفاده کند. این شیوه عکاسی که به ماکروگرافی معروف بوده و اکثرا برای دروبین هایی با قطع کوچک و بزرگ ساخته می شود. هنگامی که عکاسان از لنزهای ماکرو استفاده می کنند فاصله شی دو دوربین بسیار کاهش پیدا می کند و عمق میدان وضوح تصویر به شدت کاهش می یابد پس باید از دیافراگمهای بسته کمک گرفت که منجر به کاهش نور می شود. اما اگر کمی حرفه ای باشید به خوبی در میابید که کاهش سرعت شاتر میتواند این مشکل را برای شما حل کند. به عنوان مثال اگر در نظر دارید که از یک پروانه به گونه ای عکسبرداری کنید که تصویر تمام کادر را پر کند لنزهای ماکرو میتواند بهترین گزینه باشد.
افزونه چشم ماهی لنزی خاص با زاویه عریض است که با تغییر دادن خطوط صاف به منحنی عکس هایی خیلی عریض به شما می دهد. معمولا این لنز با کج کردن پرسپکتیو و ایجاد یک تصویر ۱۸۰ درجه ای، عکس هایی به صورت دورانی، محدب یا حتی بیضوی می سازد. در چنین لنزی محدوده‌ی فاصله کانونی بین ۷ تا ۱۶ میلیمتر متغیر است.
لنز «تیلت شیفت» یا «کنترل پرسپکتیو»، لنز مخصوصی است که از طریق آن میتوان «صفحه کانونی تصویر» را چرخش داده که نهایتاً این کار باعث تغییر پرسپکتیو تصویر می‌شود. این لنز برای انجام این کار از سازو کار و تجهیزات خاصی بهره می‌برد که توسط آن، عدسی‌ها چرخیده و یا بر روی محور خود حرکت می‌کنند.
لنز های تثبیت کننده تصویر (Image-Stabilization Lens) دارای سنسور های ثبات بخش ژیروسکوپی کوچک و المان‌های تصحیح کننده ی خطایی هستند (servo) که لرزش‌های دوربین را به صورت مداوم اصلاح خواهند کرد. این برای زمانی که به دلیل کم بود نور سرعت شاتر طولانی تری انتخاب می کنیم و باید لرزش ها حذف شوند بسیار مفید است. ادعا می‌شود که این گونه کاربر را قادر می‌‌سازند که بین ۲ تا ۴ پله سرعت شاتر را پایین‌تر بیاورند (یعنی نوردهی بین ۴ تا ۱۶ برابر طولانی تر شود) و عکس همچنان شارپ باقی بماند.
#عکاسی #دوربین_عکاسی #dslr #لنز #دوربین
پیشنهاد میکنم مطالعه کنید: #دوربین_های_عکاسی #انواع_دوربین‌های_متداول_عکاسی
#دوربین_عکاسی #لنز_دوربین #فوکوس #دیافراگم #هورتاش #سرعت_شاتر
