همه کارآفرینان یکسان نیستند و همه آن‌ها اهداف مشابهی ندارند. در اینجا به چند نوع متداول‌تر از کارآفرینان پرداخته‌ایم:
1- سازنده
«سازندگان» به دنبال ایجاد کسب و کارهای مقیاس پذیر در یک بازه زمانی کوتاه هستند.
سازندگان به طور معمول در دو تا چهار سال اول 5 میلیون دلار درآمد کسب خواهند کرد و به ایجاد درآمد بیشتر تا 100 میلیون دلار یا بالاتر از آن، ادامه خواهند داد.
این افراد با استخدام بهترین افراد مستعد و جستجوی بهترین سرمایه گذاران، به دنبال ایجاد زیرساختی قوی هستند.
آن‌ها شخصیت‌های مزاجی(دمدمی) دارند که مناسب رشد سریع باب میلشان است. اما می توانند باعث دشواری روابط شخصی و کاری شوند.
2- فرصت‌طلب
«فرصت‌طلبان» افراد خوش‌بینی هستند که توانایی گزینش فرصت‌های مالی، ورود در موقع مناسب، ماندن در هیئت مدیره در زمان رشد، و خروج از کسب و کار در زمان اوج شرکت را دارا می‌باشند.
این نوع از کارآفرینان به فکر سود و ثروتی هستند که ایجاد خواهند کرد، بنابراین جذب ایده‌هایی می‌شوند که بتوانند درآمد باقیمانده یا تجدیدی ایجاد کنند.
از آنجایی که کارآفرینانِ فرصت‌طلب به دنبال یافتن فرصت‌های مناسب هستند، امکان رفتار عجولانه و بی احتیاط از آن‌ها وجود دارد.
3- نوآور و مبتکر
«نوآوران» از معدود افرادی هستند که با یک ایده یا محصول عالی می‌آیند که قبلاً هیچ کسی به آن فکر نکرده است.
به توماس ادیسون، استیو جابز و مارک زاکربرگ فکر کنید. این افراد روی آنچه دوست داشته‌اند کار کرده و از این طریق به فرصت‌های شغلی دست یافتند.
نوآوران به جای تمرکز بر پول، بیشتر بر تأثیر محصولات و خدمات‌شان بر جامعه، اهمیت می‌دهند.
این افراد از آنجا که افراد ایده پردازی هستند، بهترین افراد برای «راه‌‌اندازی» یک کسب و کار نخواهند بود.
به همین منظور، اغلب آن‌ها کارهای روزمره را به کسانی که از این نظر توانایی بیشتری دارند، می‌سپارند.
4- متخصص
این افراد، انسان‌هایی تحلیلی و ریسک گریز هستند.
آن‌ها دارای مجموعه مهارت‌‌های مهمی در زمینه‌ای خاص هستند که از طریق آموزش یا کارآموزی به دست آمده است.
یک کارآفرین «متخصص» کسب و کار خود را از طریق شبکه‌سازی و مراجعات می‌سازد، که در نتیجه رشد آهسته‌تری نسبت به یک کارآفرین «سازنده» دارد.
*منبع خبر: https://www.investopedia.com/terms/e/entrepreneur.asp#questions-for-entrepreneurs
